خب سریال همون جور که از اسمش برمیاد ..داستانی داره راجع به نقاب ها وحجاب ها ..رازها ومگوهای ناممکن ..
خلاصه

داستان از این قراره که بیون جی سوگ ..دختری فقیر اما شاد که تو یه خونواده ی مقروض بزرگ شده ..خونواده ای که همیشه زیر سایه ی بدهکاری پدرش زندگی کردن وهنوز هم باید قرض های بیشماری رو به نزول خورهای نامرد پس بدن ..

از طرف دیگه ما همزاد این دختر رو تو سریال داریم ..دختری به اسم سو این ها که برخلاف جی سوگ دختر مغرور خشک وپولداریه که از همه جهت تامین شده ..
حالا این دو برحسب یه تصادف سر راه هم قرار میگیرن ..وبراساس یه نظریه ی قدیمی که هرکسی زودتر همزادش رو ببینه میمیره ..سو این ها که زودتر از جی سوک همزادش رو دیده بعد از کلی حادثه های عجیب وغریب فوت میکنه ..

واز همینجاست که نقش اصلی جی سوگ شروع میشه ..اون باید جای سو اون ها رو پرکنه ..اون هم در یه ازدواج قراردادی با پسری به اسم مین وو که از نظر روانی هم چندان متعادل به نظر نمیاد ..وتو این بین باید با همکاری داماد فوق العاده زیرک خونواده که تمام این برنامه ها از گور این پلید بد طینت بلند میشه ..ارث مین وو رو بالا بکشه ..
حالا بیننده باید با نویسنده وبازیگرها همراه بشه وببینه این نقاب وماسکی که بین جی سوک به چهره زده تا به کجا روی صورتش باقی میمونه ..

خب میرم سراغ بازیگرها ..
نقش اول زن .سوا اِ ...بازیگر نقش های بیون جی سوک و سو این ها ..خب من از اول داستان حتی از قبل از دیدن سریال یه حالت خنثی نسبت به این خانم داشتم ..نه ازش بدم میومد نه خوشم میومد ..به نظر خودم نسبت به بازیگر نقش مرد خوب انتخاب شده بود ..واز نظر ظاهر به مرد داستان میخورد بازیگر خوبی بود وترس واسترس رو خوب نشون میداد ..هرچند که از نظر شخصیت پردازی ضعیف عمل کرده بود ..که به نظرم این ضعف از طرف نویسنده بود تا این بنده ی خدا ..

جو جی هون ..یا همون مین وو بازیگر اصلی سریال پنج انگشت وروزگار شاهزاده ..خب اونهایی که با نظراتم اشنا هستن میدونن نظر من چیه ..با اینکه این اقا بازیگر بدی نیست ..اما نمیدونم چرا همیشه مدل بازی کردنش عصا قورت داده است ..یعنی یکم حرکت تو بازی این اقا نمیبینم ..به نظرم همیشه خشک وجدیه حالا شاید به خاطر نقش هایی که بازی کرده باشه اما حتی تو سکانس های رمانتیک داستان هم نمیتونستم هیچ حسی از بازیش بگیرم ..وبه خاطر همین اصلا درگیر بازی این اقا نمیشدم ..

واما سومین شخص برجسته ی این سریال که هرکی این سریال رو دید عاشقش شد ..سوک هون ..داماد خونواده است ..سوک هون مردی زیرک ..باهوش ..بی احساس رو بازی میکنه که به نوعی قبلا علاقه ای به سو این ها داشته ..و سو این ها رو با نقشه به ازدواج با مین وو ترغیب کرده بود تا بتونه تمام مال ومنال این خونواده رو بالا بکشه ..اما با مرگ نا بهنگام سو این های واقعی که اون هم کلی راز پشت سرشه مجبور میشه بیون چی سوک رو بیاره تا نقشه هاش نقش براب نشه ..
خوبی این شخصیت این بود با اینکه به سو این های واقعی علاقه داشت وحالا با دیدن بدل سو این ها یعنی جی سوک این علاقه همچنان پا برجاست اما علاقه اش جلوی راهش رو نمیگرفت ..یعنی براش مهم نبود که این زن شبیه به زن مورد علاقه اشه ..بازهم کار خودش رو میکرد واز هیچ نقشه ی پلیدی فرو گذاری نمیکرد ..
***
باید بگم ابتدای داستان برای من جالب بود .پراز حادثه واکشن ..پراز رازهای عجیب وغریب ..خود همین داماد خونواده نقطه قوت داستان بود که شخصیت ها روی محور این شخصیت میگشت ..چرا که مدام درحال دسیسه چینی ونقشه کشیدن بود ..واین روند تا قسمت ده به نظرم خوب بود ..اما بعد از اون خود من به شخصه دچار رکود شدم ..قبلا هم گفتم ..نویسنده بیش از حد دست گذاشته بود رو معنی کلمه ی ماسک ..که اسم سریاله ..دروغ پشت دروغ ..نیرنگ پشت نیرنگ ..من که واقعا خسته شدم ..و از اونجایی که بت داماد خونواده هم بعد از ده قسمت شکست اون حالت رمز وراز الود بودن داستان برام کمرنگ شد ..

نکات منفی
داستان خوبی بود اما نه اونقدر که بخوان بیست قسمت طولش بدن ..واین رو هم بگم ..به نظرمن خیلی سطحی شخصیت ها رو بهم وصل کرده بودن ..اخه یه دختر فقیر بیاد جای یه دختر ثروتمند رو بگیره ..وخونواده ی خودش به هوای اینکه ازدواج کرده ومثلا کمی فراموشی گرفته کلا ولش کنن ..بعد هم هیچ احدالناسی متوجه نشه این دختر عوض شده اصلا رفتارش عجیبه
یا مدام دختره دنبال خونواده اش بود واشک واهش به راه ..ای بابا خیلی راحت میرفت به دیدن خونواده اش وهیچ کس هم نمیپرسید خرت به چند ....

مین وو ابتدای داستان وسواس بی نهایتی داشت که بچه ها بارها گفتن ..خیلی ساده حل شد ..درسته که قرص روانگردان میخورده اما بالاخره نمیشه که این قرص ها رو به راحتی بزاری کنار ..کسی که مدام این قرص ها رو خورده باید از حالت عادی ونرمال خارج بشه ..عوارض کنار گذاشتن دارو بیش از استفاده از دارو هست ..اما هیچ کدوم اینها رو نشون نداد ..
اصلا من نمیفهمم این قضیه ی وسواسی بودن شخصیت های مرد چیه که باب شده تو داستان های کره ای همه ازش استفاده میکنن ..تازه ای کاش درست استفاده میکردن ..با معجون عشق دو روزه خوبش میکنن.. به نظر من که جذاب نیست ..

یکی دیگه از بازیگرها هم خواهرشوهر سو این ها ..می یون بود ..این زن استعداد خوبی تو نشون دادن نقش های منفی داره ..اما تو این سریال هم میخواست نقش منفی باشه هم عاشق سوک هون باشه ..معجون این دو درکنار هم از نظر من خوب از اب درنیومده بود ..به نظرم تو این سریال خیلی خشک بود ..فقط روبه رو رو نگاه میکرد ..حس رو تو نگاه وصورتش نمیدیدم ..نقش هایی که قبلا بازی کرده بود رو بیشتر دوست داشتم ..هرچند که این نظر منه وخیلی ها هم دوستش داشتن ..

نکات مثبت کار ..
طراحی لباس وگریم وصحنه فوق العاده بود ..لباسهای سو این ها یکی از یکی قشنگتر ..یاد سریال پادشاه هتل افتادم هرچند نه به اون شدت اما واقعا لباسهای سو این ها وخواهرشوهرش می یون قشنگ بود
بازی بازیگرها به جز نقش اصلی مرد که کلا باهاش میونه ی خوبی ندارم ویه نظریه ی شخصیه ..خوب بود ..مخصوصا داماد خونواده ...شخصیت پردازی ها هم به نسبت کار خوب بود وسیاه مطلق یا سفید مطلق نداشتیم ..همه انسان های معمولی ای بودن که گاهی ازشون اشتباه سر میزد ..

معماهای داستان تا حدی خوب بود ..هرچند که به نظرم واقعا به درد همون شونزده قسمت میخورد وکشدار شده بود ..ایده های خوبی تو داستان اورده شده بود ..اینکه مثلا بیون جی سوک ابتدا از کار دفتری اون هم تو شرکت شوهرش شروع کنه وهمین بشه پایه گذار عشق بین مین وو وجی سوک ..

یا مثلا جی سوک یه کافی شاپ از مد افتاده رو به روز میکنه وبا تجربیاتی که قبلا داشته میتونه کافی شاب رو زنده کنه ..هرچند که اون هیجانی که این قسمت ها باید داشته باشه رو نداشت ..ایده ها خوب بود اما پرداخت ایده ها نه ..
بازهم همون حرف قدیمی ..چرا گند میزنن تو ایده ها ..کارگردان وعوامل میتونستن به این قسمت ها هیجان بدن ومثل داستان های سیندرلا یه تم قشنگی به داستان بدن ..اینکه یه دختر فقیر با استفاده از تجربیاتی که تو گذشته داشته حالا باعث پیشرفت یه کافی شاپ میشه ..اما خیلی عادی وروتین از کنار اینها گذشتن ..

انتهای داستان ..
خب صادقانه بگم راضی نبودم ..اخه چه مدلشه ؟شبیه به سریالهای ابکی خودمون ..یه دفعه ای ادم بدها رفتن زندان ومردن وادم خوبها بعد از چند سال خوش وخرم برگشتن ..حداقل نکرده بود اخرین سکانس ها رو کات کنه وبه همون نامه های بیون جی سوک ومین وو بسنده کنه ..

یعنی چی که بچه اشون رو هم اورد ..؟به هرحال راضی نبودم ..خیلی دیگه همه چی خوش وخرم شد ..

لینک اهنگ سریال..
من که عاشق این اهنگم ..خیلی اروم وملایم بود ..
단 하루

سکانس برتر از نظر خودم ..برای اونهایی که سریال رو دیدن ..
به نظرم اون قسمتی که مین وو وبیون جی سوک با هم ویولون میزدن ..خیلی قشنگ بود ..واقعا صحنه ی رمانتیک قشنگی از اب دراومده بود ..

***
اگه بخوام یه جمع بندی کنم ..به قسمت های یک تا ده نمره ی 7.5 رو میدم ..به قسمت های ده تا هیفده ..نمره ی 6 و به سه قسمت اخر هم با کلی ارفاق نمره ی 6.5
من که سه چهار قسمت اخر رو فقط رو دور تند دیدم ..

کلا من توقعم از سریال زیاد بود ..چون نویسنده ی کار عشق مخفی خیلی خوب تونسته بود رمنس کار رو تو سریال عشق مخفی قوی در بیاره اما تو این داستان به هیچ وجه اون چیزی که میخواستم رو نگرفتم ..کار یه وقتهایی فوق العاده خسته کننده میشد جوری که واقعا این قسمت های اخر رو با بی حوصلگی تماشا کردم ..اونقدر از کلمه هایی مثل دروغ ونیرنگ استفاده شده بود که حال ادم بد میشد وتاکید رو اینها ازار دهنده بود ..

اما با وجود همه ی اینها اعتراف میکنم که سریال خوش ساختی بود ..با اینکه خیلی کاستی داشت اما به یه بار دیدنش می ارزه ..اما این رو هم بگم ..انتظار ماورایی از این سریال نداشته باشید ..محض سرگرمی ببینیدش