نقد وبررسی سریال کره ای Blood

خون .

خلاصه ...دکتر پارک جی سانگ ..یه نمونه ی نادر از انسان هایی هست که اصطلاحا به ویروس خاصی به نام vbt-01 الوده شده وشبیه به خون اشام های گذشته است ..ازاونجایی که از یه پدر ومادر الوده به دنیا اومده قابلیت هاش نسبت به همه ی خون اشام ها بیشتره جوری که حتی با داروی کشنده ای که منجر به مرگ مادرش شده هم نمیتونن از بین ببرنش ..

حالا جی سانگ ..از کوچینا به کره اومده تا راز این بیماری ودرعین حال مرگ ناجوانمردانه ی مادرش رو کشف کنه ..این درحالیه که جی سانگ به هیچ عنوان تا حالا خون انسان نخورده ..وتو کوچیکی برحسب تصادف دختری رو که به وسیله ی چند تا گرگ مورد حمله قرار گرفته بود نجات داده وحالا به دکتر برجسته ای تبدیل شده ..

از طرف دیگه ما دکتر ریتا ...برادرزاده ی رئیس بیمارستانی که پارک جی سانگ تازه واردش شده رو داریم ..که یه دختر باهوش وکنجکاو ودرعین حال نابغه است که کم کم با فضولی تو زندگی پارک جی سانگ به رازش پی میبره ..

ودرکنار این دو شخصیت ..ما مردی رو میبینیم که از خون اشام های قدیمی وکارکشته است وبه تازگی منصب ریاست همین بیمارستان رو به عهده گرفته ..کسی که با اطلاعات دست کاری شده ..جی سانگ رو به این بیمارستان کشونده تا بتونه ازنزدیک ..با پارک جی سانگ وزندگیش ودلایلی که باعث برتر بودن نژاد پارک جی سانگ شده اشنا بشه

اگه بخوام این سریال رو تو یکی دو جمله توصیف کنم ..

سریالی بود با ایده ای به شدت جذاب واغوا گرانه ..ولی روندی داشت به شدت ساده وروتین ..که نمیدونم چه جوری ادم رو مجبور میکرد قسمت های بعدی رو هم در عین بی حوصلگی ببینه تا شاید عشق یا کشش بیشتری تو قسمت های بعدی شاهد باشه ..

جمله سنگین بود چند لحظه سکوت میکنم ..

حالا میخوام براتون جمله ی بالا رو بشکافم(حس پارک جی سانگ رو موقع عمل هاش پیدا کردم ..همچین این شکم مریض های بنده خدا رو سفره میکرد که بیا وببین )

ایده ی ومپایر یا خون اشام ها ..ایده ی به شدت دوست داشتنی وجذابیه ..ایده ای که هرکسی نمیتونه از دیدنش خود داری کنه مخصوصا با پیش زمینه ی قشنگی که خود من از سریال خاطرات یک خون اشام یا توالایت داشتم ..وهمین باعث میشه از قسمت اول اون هم به صورت انلاین ودرحال پخش داستان رو دنبال کنیم ..اما متاسفانه این سریال هم مثل باقی سریال های کره ای که ایده های ناب وزیبایی دارن اما نمیدونم با چه انگیزه ای یا حتی دلیل موجهی گند میزنن تو هرچی ایده و داستانه ..

راجع به قسمت های اول تا سوم حرفی نمیزنم چرا که به نظرم این قسمت ها تو هرداستانی مقدمه چینی لازم برای باقی قسمتهاست ودرنتیجه ساده ویکنواخت بودنش رو زیاد ازار دهنده نمیدونم ..هرچند که استفاده از همون کلیشه ی بسیار کلیشه ای وبسیار بسیار تکراری عشق در کودکی رو هم بازهم شاهد بودم ..البته من زیاد مشکلی با عشق در کودکی ندارم اما نمیدونم چرا نویسنده های کره ای دست از این مطلب برنمیدارن ..بابا ما که خسته شدیم خودشون خسته نشدن ..؟

میرم سراغ قسمت دوم جمله های اولم ..بعد از قسمت سوم ..داستان به شدت حوصله سر بر میشه ..عشقی تو داستان نیست ..خون اشام داستان هم به شدت سرد ویخیه ...هرچند که این جزو لاینفک یه خون اشامه ..اما متاسفانه بازیگر نقش اصلی درهنگام سکوت ونگاه کردن خیلی لنگ میزد ..یعنی وقتی به این واون نگاه میکرد ومثلا فکر میکرد میخواستم این لب ولوچه وچشم وچالش رو به هم بپیچونم ..نگاهش رو که دیگه نگو ..میخواست سرد وسربی باشه اما اخه بابا یکم طبیعی تر یعنی آرین چهار ساله ی من رو میبردن طبیعی تر از این بشر حس میگرفت ..

خلاصه خون اشام بازیش هم نتونست تحت تاثیرم قرار بده ..از طرف دیگه تو چند قسمت اول شما شاهد هیچی نیستید جز تعقیب وگریز خون اشام ها ..ای کاش حداقل اکشن این قسمت ها رو هم خوب درمی اوردن ولی اون هم چیزی نداشت ..شما حساب کن سریال توالایت چقدر جلوه های ویژه وقشنگ داشت ..حالا این کجا !..واقعا نمیخوام مقایسه کنم چون اصلا نباید این دوتا با هم مقایسه بشه ..ولی اون فیلم کجا واین سریال کجا ..

خلاصه که تا قسمت های هشت ونه به دلتون صابون بی خودی نزنید واصلا به هوای عاشقانه به سراغش نیاید ..شما بگو دریغ از یه سرسوزن عاشقانه ...نه یه نوازشی ..نه یه محبتی ..نه مارچ ومورچی ..نه یه قزه (ذره) ویتامین ث ..!

اما شخصیت زن داستان... خب من تا حدی ازشخصیت ریتا که گوم جاندی تو این سریال ساخته راضی بودم ..دختری محکم ..سرسخت وکنجکاو ..که مدام میخواد سر از کار این دکتر خون اشام در بیاره ..از اون طرف با اندک علاقه ای که به دکتر پیدا کرده ..یه وقتهایی حسودی میکرد ومثل قاشق نشسته وسط رابطه های پارک جی سانگ میپرید که اون هم بامزه بود ..شاید بشه بگم مقداری از کار رو به خاطر بازی این بازیگر دیدم ..

اما با اینکه این شخصیت رو دوست داشتنی ساخته بودن اما بازهم از نظر فیلم نامه لنگ میزد ..یا مدام داشت تو بیمارستان رژه میرفت ویا داشت با جی سانگ دعوا میکرد ..عملهاش هم جز دو سه مورد چیزی ندیدیم ..کلا نمیشه این سریال رو تو زمینه ی ژانر پزشکی حساب کرد ..نسبت به سریالهایی مثل زوج اورژانسی یا حتی دکتر غریبه ..واقعا تو این زمینه کم کاری شده بود بازیگرها فقط لباس دکتر تنشون بود ..بیشتر فضای داستان تو اتاق دکترها میگذشت ..

به هرحال بهتون بگم که داستان همچنان بعد از هشت قسمت ویه سفر به جزیره ی جیجو ویه شب نشینی درهتل ..با کمی عاشقانه ای که با ذره بین باید تو لابه لای صحنه ها پیدا کرد جلو میره ..

وبازهم شما باید منتظر بمونید چرا که درقسمت های بعدی هم جز یه صحنه بیمار شدن ریتا واومدن دکتر پارک جی سانگِ خون اشام به بالین بیمار ریتا ودرنهایت یه شب بیدار موندن بالا سر ریتا خانم ...نهایتا یه صحنه ی کوشولوی کوشولو شامل حالتون میشه ..اما بازهم دلتون رو خوش نکنید ..چرا که بازهم هیچ صحنه ی عاشقانه ی انچنانی ای که جیگرتون رو حال بیاره نداره ..

معمای داستان همچین چنگی به دل نمیزنه .هرچند نقش منفی داستان خوب بازی کرده بود .درست مثل یه روباه موزی که نمیدونی نگاه به صورت بشاش وروی گشاده اش کنی یا به باطن ونیتی که داره ..؟!

خلاصه که من نمیدونم اصلا با چه ایده ای ...با چه فکری ...اصلا رو چه حساب وعلاقه ای ..کار رو دنبال کردم ..شاید بشه بگم تمام سریال حل کردن معمای مثلا مرگ پدر ومادر جی سانگ بود وبعد از اون هم جلوگیری از کارهای پلید دکترِمنفی داستان وکمک به کسایی که الوده شدن

ما که نه عشق خون اشامی دیدیم ...

نه حرکات خون اشامی دیدیم ..

نه یکم پرش از ارتفاع درست وحسابی ...

نه محض نمونه ..یکم جلوه های ویژه ی قشنگ ..هیچی به هیچی ...فقط وقتی دعواشون میشد ناخونای فوق العاده مسخره اشون ده سانت بلند میشد ورگهای تیره ی روی پوستشون معلوم میشد ودرنهایت تکمیل کننده ی این صحنه بسیار بسیار مزخرف ...چشماشون سبز میشد انگار که دماغشونو بالا کشیدن..( چقدر بی تربیت شدم من ..ببخشید از دستم در رفت ..اخه خیلی عصبانیم ..

)

کارگردان وتهیه ی کنننده ی سریال سرجمع خواسته بودن یه سریال کم خرج درعین حال مثلا جذاب بسازن ..حتی یه وقتهایی دویئدن های پرسرعت رو هم فاکتور گرفته بودن که کمتر برای جلوه های ویژه خرج کنن ..نویسنده واقعا میتونست از این ایده استفاده کنه ..شما ادوارد بازیگر سریال توالایت رو ببین ..یا اون دوتا برادر تو سریال خاطرات یک خون اشام ..چقدر توانایی های جالب داشتن که هرکدوم میتونست برای بیننده فوق العاده جذاب باشه ..شنوایی ..بویایی ...دیداری ..قدرت جسمانی ..اما تو این سریال فقط یکم قدرت جسمانی اون هم تو دعوا ومرافعه دیدم ..

یه سری قسمت ها هم که واقعا افتضاح بود وبا عقل جور درنمیومد ..

یا ماکت هایی که تو کار استفاده میشد ..همیشه جی سانگ یه چاقو ورمیداشت نصف شکم طرف رو میبرید وبعد هم کات ..

همه ی بدی های این سریال رو گفتم ..اما میرسم به قسمت سوم همون جمله ی ثقیل اولیه ام ..با اینکه داستانش خیلی ساده وروتینه ..اما واقعا نمیدونم چرا مجبوری دنبالش کنی ...یه وقتهایی میخواستم ولش کنم ..حتی با خودم گفتم چه کاریه وقت بزارم روش ..اما نشد ..هرقسمت که میومد ..دیروزود میگرفتمش ..

اما جدای از اینها یه قسمتی که خیلی من رو تحت نظر قرار داد ..دیالوگی بود که بین مدیر لی ..همون خون اشام روباه صفت ..با خواهر روحانی دوست داشتنی که تو بستر مرگ افتاده بود تبادل شد ..

مدیر لی به خواهر روحانی گفت :میخوای بیشتر زنده بمونی ..خواهر روحانی گفت :چرا همه اش میخوای تو کار خدا دست ببری ...؟

مدیر گفت .:.چون خدا هیچ کاری نمیکنه ...جواب خواهر روحانی خیلی قشنگ بود ..گفت تو فکر میکنی چون از خدا توقع کاری دارم به خدا باور دارم ...؟نه ..خدا مثل این صندلی میمونه ..که هرکسی یه چند وقتی روش استراحت میکنه ..تو از این صندلی توقع نداری ...خدا هم همین طوره ..اگه از خدا توقع کاری داشته باشی این میشه خرافات ..

موسیقی متن فیلم با اینکه تقریبا همشون بی کلام بودن اما دوستشون داشتم ..یه تم اروم وخاص داشت که بیشتر صدای پیانو بود .
اما درمورد بازیگرهای دیگه ..نظرم خنثاست ..هرچند که جوهیون ..اون دکتری که به پارک جی سانگ کمک میکرد بازی خوبی داشت ..یا دوست ریتا ..یا حتی عموی ریتا اما اونقدر برجسته و درخشان نبود بازی هاشون تا بخوام شفاف ازشون اسم ببرم ..سرجمع بازی ها قابل قبول بود ..ولی مشکل اصلی کار خود پارک جی سانگ بود ...به نظرم تو سریال عشقم از ستاره ها اومده نقش داداش چون سونگی رو خیلی خیلی بهتر بازی کرد ..تا اینجا ..

شاید تمام این بدبینی وناراحتی من از اینه که من واقعا توقع خیلی خیلی خیلی بیشتری نسبت به این سریال داشتم یکم احساس سرخوردگی میکنم ..چرا که هیچ کدوم از اون فاکتورهای جذابی که تو سریال های خون اشامی دیدم رو نداشت ..مثلا دیگه همه میدونن عاشقانه های یه خون اشام چقدر میتونه جالب باشه ..اما جز چند تا مورد ببل کردن ونهایتا یه ماچ اب دوغ خیاری ..هیچی دیگه ندیدم ..

به هرحال ناراحتم ..راضیم نکرد ..شاید بقیه خوششون بیاد اما استاندارهای من رو براورده نکرد ..به خاطر همین هرقسمت رو که میدیدم پاک میکردم ..مثلا تو یکی از نظرات خوندم یه بنده خدایی میگفت داستان از دیو ودلبر اقتباس شده واخرش هم مثلا خواستن مثل اون باشه ..کلا نظر بسیار مثبتی به سریال داشت ومیگفت خیلی عشق عمیقی تو این سریال دیده ..حالا شاید بصیرت اون بنده خدا از من بیشتره ودید من محدود

پایان داستان به نظرم بهتر بود ..هرچند که بازهم کلیشه ای وساده بود ادم بدها کن فیکون شدن ..خون اشام خوب هم مرد وبعد دوباره زنده شد ..همین ..

نمره هم نمیدونم چند بدم ..به نظرم 5 نمره ی مناسبی باشه ..البته میگم اینها نظر منه ..ممکنه یه نفر دیگه بیاد نمره 8 بده ..سلیقه ها متفاوته ..من اون چیزی که میخواستم از سریال نگرفتم ..به نظرم بدرخش ودیوانه شو خیلی بهتر از این سریال بود ..

پ.ن ...یه دوستی بهم گفت خوب نقد میکنم ..

گفتم یه توضیحی بدم شاید برای دوستان کارساز شد ونظراتشون رو تونستن بازتر کنن ..چرا که یکی از معیارهای انتخاب سریال برای شخص خود بنده ..نظراتیه که تو این تاپیک میخونم ..

عرضم به حضورتون که من خرد خرد نظراتم رو مینویسم ..یه سریال بیست قسمته رو من یه دفعه ای نقد نمیکنم ..بلکه بعد از شروع داستان از قسمت های سه وچهار هرچیزی که به نظرم میرسه رو یه جا مینویسم که وقتی سریال تموم شد یه نظر کلی راجع بهش داشته باشم ..به نظر من این جوری نقد سریال جامع تر میشه ..

نویسنده

moonshine

آخرین نطرات

هدایت به بالای صفحه

اسلاید شو