عنوان : چیزی برای از دست دادن نیست – Nothing to Lose 2017 – Judge vs. Judge – 이판사판 
ژانر :درام – حقوقی
تعداد قسمت ها : ۳۲
شبکه پخش : SBS
تاریخ انتشار : Nov 22, 2017 ( چهارشنبه ۰۱ آذر ۱۳۹۶ )
روزهای پخش : چهارشنبه و پنج شنبه
کارگردان : Lee Kwang Young
نویسنده : Seo In
جایگزین سریال : While You Were Sleeping

بازیگران :

Park Eun-Bin
Yeon Woo-Jin
Dong Ha
Na Hae-Ryung
Kim Hae-Sook
Lee Deok-Hwa

خلاصه داستان :
ترجمه فاطمه : لی جونگ جو در دادگاه منطقه سئول کار میکنه .اون گاهی اوقات با کلمات غیرقابل توصیفی از مدافعین بی شرمش سوگند میگیره .ساایو هیون با جونگ جو همکار میشه .ایو هیون بخاطر وظیفه شناسی و قانون مندیش شناخته شده .جونگ جو برای انتقام و مقابله با کسایی که برادر بزرگترش رو به قتل رسوندن تلاش میکنه

کی دراما انگار دیگه از دادستان و  وکیل خسته شده زده تو خط قاضی ها وتو سریالNothing to loose این بار به زندگی  اونا پرداخته.

لی جونگ جو/چوی جونگ جو ( پارک ایون بین) یک قاضی زنه کله خرو درست کاره که برادرش( چوی کیونگ هو) ده سال پیش به جرم تجاوز و قتل یه دختر به بیست سال  حبس محکوم شده . 

جونگ جو هم چون این جرم برادرش باورش شده تو این ده سال علی رغم دلتنگی اصلا به ملاقاتش نرفته و حتی فامیلش رو هم عوض کرده تا کلا ازش دست بکشه. 

 الگوی زندگی جونگ جو  یه قاضی زنه که مسئول رسیدگی به پرونده ی برادرش بوده و پسرش دوهان جون(دونگ ها ) که یه دادستانه هم شدیدا و یک طرفه عاشق جونگ جوئه . هان جون  و سا او هیون ( یئون وو جین )  که یه قاضی با اخلاقه وبه تازگی از هاروارد برگشته و با جونگ جو همکار شده به دلیل روابط خانوادگی که باهم دارن سال ها باهم رفیق گرمابه و گلستان بودن که البته چند وقتیه رابطه شون به خصوص از طرف او هیون کم رنگ شده .

 داستان با پرونده هایی که به این واحد می یاد شروع می شه اما خط اصلی از اون جا شکل می گیره  که جونگ جو متوجه می شه یه چیزایی از پرونده ی برادرش نادیده گرفته شده و واقعیت اون چیزی نبوده  که به نظر می یومده!این طوری می شه که جونگ جو  و اوی هیون و هان جون در گیر یه چالش مشترک می شن.

یئو وو جین رو از رییس حساس به خاطر بازی روون و بی عیب و نقصش دوست داشتم اما چیزی که برام جالبه  این چرخش صدو هشتاد درجه ایه که این بازیکر  از اون نقش توسری خورو خاک برسر! به این آدم به عنوان یه قاضی مقتدر و قانونمنده که هوشمندیش و نحوه ی نگارش بی عیب حکم هاش معروفه داشته.

حرکاتش نحوه ی بیان دیالوگش تن صداش و حتی نگاهش می تونه اون اقتدار و اعتماد به نفس رو به بیننده القا کنه. پارک ایون بین به عنوان کسی که داستان دور اون می چرخه هم تونسته با بازی عالیش پابه پای این نقش جلو بیاد شخصیت قوی که برای یه قاضی زن نیازه رو بدون این که بیننده رو زده کنه به خوبی به نمایش بگذاره و حس توی صورتش بیننده رو  وادار کنه که با درداش متاثر بشه با شادی هاش شاد بشه و با هاش هم دردی کنه من این بازیگرو از دوران جوانی یک شناختم اونجا هم بازیش به نظرم هنرمندانه بود اما اونجا یه کم شخصیتشیه  یه کم  هم گریمی که داشت رو مخم بود اما تو این سریال با تغییر مدل موهاش که معلوم کرده قیافه ی اصلیش قیافه ی خوبیه و شخصیت پردازی خوب نویسنده شخصیت دوست داشتنی از آب در اومده .

 و اما دونگ ها ! یادمه یه جا خوندم این کارگردانای کره ای  هر کی رو می خوان معروف کنن می کن فعلا بیا این نقش قاتل و بازی کن ببینم بعدش چی کار باید بکنیم! 

اگه همکار مشکوک و دیده باشین بازی خیلی خوب قاتل داستان حتما به یادتون مونده این جاهم به همون مقدارشاید هم بیش از اون عالی بازی کرده یه شخصیت شوخ  دوست داشتنی و عاشق که دونگ ها با اون لحن بیان دیالوگ متفاوتش  و بازی حسی قویش خیلی عالی از پسش براومده و بسیار تاثیر گذار بازیش کرده .بازیگرای فرعی هم خوب بودن وو به نوبه یخودشون از گس کار براومده بودن

داستان سریال که شدیدامنو گرفت . یه خط داستانی قوی وفکر شده که ابتدا به توضیح شخصیت ها و شرایط داستان می پردازه و تا قسمت آخر حرف برای گفتن داره.

 در واقع نویسنده هر چند قسمت یه کارت جدید رو می کرد!  پرونده هایی که دونه دونه  وارد داستان می شدن و بعضی هاشون خیلی جالب به پرونده ی اصلی ربط پیدا می کرد و تو رو شگفت زده می کرد و مدام بیننده رو به این فکر می اندازه که واقعا مقصر اصلی کیه و چه طور شد که داستان به اینجا رسید ؟!

 بار رمانتیک داستان ابتدا به عهده ی هان جون بود و عشق خالصانه و زیاد و عمیقی که به جونگ جو داره اما کم کم او هیون هم وارد این چرخه می شه . رمانس داستان به جز عشق هان جون که از همون قسمت اول معلومه و همه هم می دونن ذره ذره وارد قضیه می شه که البته این قضایای رمانتیک هم گاها تحت تاثیر طوفان داستان اصلی قرار می گیره !

 نمی تونم بگم داستان بر پایه ی عشق و عاشقیه و لی اون قدری هست که هر چند سکانس بتونه احساست و درگیر کنه و گاها حتی دچار سندرم نقش دومت کنه!( البته  با وجود این که هان جون خیلی دوست داشتنیه ولی  برای من یکی شخصیت او هیون یه چیز دیگه است) رابطه ی بین او هیون و جونگ جو آروم آروم شکل می گیره اما به اندازه ی علاقه ی مدت دار و مکشوفه ی هان جون می تونه در گیرت کنه. پس منتظر یه عاشقانه ی طوفانی نباشین رابطه ی بین زوج اصلی زیر پوستیه! 

زیاد نمی تونم بگم آهنگ های زیادی داشت اما تا اون جایی که یادمه یه آهنگ خیلی قشنگ داشت که به خصوص برای تیکه های هان جون خیلی استفاده می شد و شدیدا تا ثیر گذاربود!

 اما به جز اون زیاد به OSTهاش توجه نشده بود که می تونه از نکات منفیش باشه!  از دیگر نکات منفیش هم  می شه به این اشاره کنم که نویسنده انگار یادش رفت تکلیف بعضی از شخصیت های فرعی رو مشخص کنه  .از شون چند تا تیکه نشون داد و ایده رو ول کرد.

 مثلا دختر نقش دوم جین سه را( ناهه ریونگ) که عکسش تو همه ی پوستر های سریال هم هست و آیدول هم هست واقعا خط داستانی خاص و ثابتی نداشت انکار نویسنده فراموشش می کرد . و یه مورد  دیگه که تو داستان نبود و این نبودش حس شد حالا اگه دیدین فکر کنم متوجه بشین منظورم چیه!!!خخخخخ!

من یکی که واقعا از ریتینگ پایینی که داشته و هم چنین این که بازیگراش با این که کاندید شدن ولی جایزه  ای نگرفتن ناراحت شدم! به خصوص که فکر کنم جایزه ی این بخش و سوزی و لی جونگ سوک گرفتن .

 من وقتی تو خواب بودی رو هم دیدم و ازبازی هاو داستان و همه چیش راضی بودم ولی واقعا اگه از نظر بازی بخوایم بگیم بازی بازیگرای این سریال به و قتی تو خواب بودی سر بود به خصوص یئو وو جین نسبت به لی جون سوک( با عرض معذرت از طرفدارای لی جونگ سوک با این که من خودمم بازی شو دوست دارم ولی تو این سریال واقعا بازی متفاوتی به نمایش نذاشته بود)  در کل اگر یه  سریال با موضوع قضایی می خواید که زیاد خشن نباشه ویه طورایی رمانسم داشته باشه  شدید بهتون پیشنهادش می کنم!

****

ممنون از زهره ی عزیز که زحمت این نقد رو کشید ..دوستان لطفا حمایتش کنید 

کانال تلگرام