گپ دونگ ..

داستان به بیست سال پیش برمیگرده ..به زمانی که قاتل سریالی به اسم گپ دونگ ..9 زن رو کشته و.. به عنوان امضای خودش با هرریسمانی که دم دستش بوده یه گره ماهیگیری خاص رو دست مقتولین میزده

ودقیقا بعد از نهمین قتل که بین دو دختر دبیرستانی یکی رو انتخاب کرده وبه قتل رسونده ودیگری رو زنده نگه داشته ... ناپدید شده وهیچ کس نتونسته تا به امروز راز این قتل ها رو حل کنه

حالا بعد از بیست سال ..کاراگاه مخصوص این پرونده به اسم افسر یانگ ..بعد از کلی موفقیت .. ..به (ایتان) شهری که این قتل ها درش اتفاق افتاده برمیگرده تا راز قتل ها رو حل کنه ..وگپ دونگ واقعی رو پیدا کنه..

اما این تنها یه بخشی از داستانه ..به محض برگشت افسر یانگ ..چند نفر دیگه هم وارد داستان میشن ..ها مویوم .کاراگاهی که قبلا پدرش به جرم گپ دونگ بودن بازداشت شده بود وبعد هم خودکشی کرده ..کسی که از کوچیکی قاطعانه تصمیم گرفته تا بیگناهی پدرش روبه  دنیا  ثابت کنه وگپ دونگ واقعی رو دستگیر کنه ..

ریو ته اه .پسری باهوش وجذاب که گپ دونگ رو خدای خودش میدونه وبعد از ازادی از تیمارستان مقلد واقعی گپ دونگ میشه ..

ودراخر دکتر اوه ماریا ..دکتر روانشناس بیمارستان روانی که ریو ته اه درش زندانی بوده ..

حالا با ورود افسر یانگ وجنب وجوشی که به دنبال گپ دونگ به راه افتاده وازادی ریو قتل های سریالی دوباره از سر گرفته میشه واولین قتل درست روز قبل از کریسمس ..به همون روش اتفاق میوفته ..واز همینجا بیننده با شخصیت های اصلی وفرعی همراه میشه ..تا بالاخره بعد از بیست قسمت بفهمه گپ دونگ واقعی کیه واین قتل های سریالی چرا اتفاق افتاده ؟

***

اخطار ...اگر اصلا نمیخواید چیزی جز خلاصه بدونید از اینجا به بعد رو نخونید ..اما سعی کردم نقدم طوری باشه که راجع به گپ دونگ واقعی ننویسم ..

 خب این سریال تو رده ی سریالهای پلیسی جنایی قرار میگیره اما به نظرم ژانر اصلیش ملودرامه ..یعنی غم وغصه ودردهای شخصیت ها درکنار حل قدم به قدم پرونده روی مخاطب تاثیر میذاره ..

برخلاف باقی سریالهای پلیسی که یا فقط به حل جنایت میپردازن ..یا به اسیب هایی که به خونواده ی مقتولین وارد شده ..این سریال دیدگاه دیگه ای رو عنوان میکنه ..

اینکه حضور گپ دونگ ..چه جوری روی کارگاه هایی که این قتل ها رو دنبال کردن تاثیر گذاشته ..زندگی هاشون رو بهم ریخته ..گه گاهی اون خوی حیوانی وروانی بودنشون رو تحریک کرده ..وتصمیمات سخت ودشواری که اونها تو راه رسیدن به هدفشون (که گیر انداختن گپ دونگ واعمال قانون در موردش هست) رو کاملا به تصویر کشیده از این جهت ایده ی نوعی داشت ..

نمیتونم بگم سریال بی نقصی بوده ..چون اونقدر سوتی ها ومشکلات ریز ودرشت داشت که یه وقتهایی حوصله ام رو سر میبرد ..

اما با وجود اینها وبا وجود تمام مشکلاتی که داشت به نظرم یکی از هدفمندترین فیلمنامه هایی بود که تا حالا دیده بودم ..

داستان بارها وبارها جهت وهدفش تغیر میکرد وهربار بیننده رو به یک سمت میکشوند ..گاهی گمانه های خطا وگاهی حدس های درست ..

بیننده این وسط فقط میخواد گپ دونگ رو بشناسه ..اما دریغ که قسمت ها پشت سر هم میگذرن واونقدر گره روی گره میاد که بیننده گیج تر از قسمت های اول بازهم صبورانه با سریال همراهی میکنه ..

از اون دست سریالهاست که اگرچه ممکنه وسط کار خسته اتون کنه ..یا شاید هم از سیاهی وفضای تاریک وقتل های پی درپی ونا امیدی اشکار کاراگاهان کسل بشید ..اما به خاطر سوال اصلی وبازی خوب بازیگرها وکورسوی امیدی که حتی تو تاریک ترین لحظات سریال هم شامل حال بیننده میشه ..باعث میشه سریال رو تا انتها دنبال کنید ..

هرچند که تقریبا از یک سوم پایانی داستان گپ دونگ مشخص میشه اما حتی طریقه ی به دام انداختنش ودرنهایت جنگ وجدل هایی که بر سر میزان حکم وتقاص این شخص داده میشه هم برای بیننده جالب وپرهیجانه ..

سریال رو یه خط فرضی جلو میره ..درحالی که ازهمه طرف باز میشه واز همه طرف راه ها رو میره ..اما خیلی خوب درپایان راه به یه جمع بندی کلی میرسه وبیننده رو اسوده میکنه ..

خب میخوام برم سراغ بازیگرها ..

بازیگر اصلی افسر یانگ ..یا همون پدر سری پاسخ ها ..که قبلا تو سریال مشکلی نیست این عشقه نقش روانشناس رو  هم بازی کرده ..اینجا نقش یه افسرپیگر رو داره که با وجود تمام سختی ها ...حتی مایه گذاشتن از زندگیش شخصیش  بازهم نمیتونه به تنهایی گپ دونگ رو دستگیر کنه ..اوایل سریال یکم ادای کاراگاه کاستر رو درمی اورد که خوشم نمیومد ..اما بعدها بهتر میشد ..

بعدی اوسکای سریال باغ مخفی ..که اینجا نقش ها مویوم رو داره  ..کاراگاهی که پدر کند ذهنش رو به جای گپ دونگ زندانی کرده بودن واونقدر به این بنده خدا فشار اوردن که اخر سر هم خودکشی میکنه ..

بازیش متعادل بود ..خیلی خوب با حس ونگاهش دردی که میکشید رو نشون میداد ..

اما بهترین وبرترین بازیگر سریال ..ریو ته اه ..اخ که چی بگم از بازی این بازیگر ..اصلا باورم نمیشد کسی حتی از قاتل دوست داشتنی سریال زوج حساس هم بهتر بتونه نقش بازی کنه ..

با وجود کمی سن اما اونقدر زیبا وعمیق بازی میکرد که من حتی تا قسمت های اخر هم نمیدونستم باید دلم به حال این شخصیت بسوزه وعاشق باشم ..یا نه به عنوان یه قاتل ازش بترسم ومتنفر باشم ..

تو قسمت های قبل میدیدم ادم کشته ..میدیدم بالا سر جنازه ها ایستاده (این توضیحات تقریا مال اوایل سریاله پس فکر نکنید داستان رو دارم لو میدم )..اما انگار که نمیخواستم باور کنم ..شخصیتی داشت به شدت پیچیده که هرکدوم جذابیت های خاص خودش رو داشت که هرچی جلوتر میرفت ..بیننده باهاش مانوس تر ومهربون تر میشد

به نظرم نیمی از زیبایی وجذابیت داستان به خاطر هوش ونبوغ ودرعین حال میمیک عالی صورت ونگاه جالب این شخصیت بود ..به قول شوکا جان ..از هرچی داستان خسته بشید از این شخصیت خسته نمیشید ..

بقیه ی بازیگرها ودو دختر داستان هم به نظرم بد بازی نکردن ..مخصوصا اوه ماریا که نقش یه زن اسیب دیده رو به خوبی نمایش داد ..

سریال اهنگ های زیادی نداشت که تو ذهنم موندگار باشه ..اما خیلی بد هم نبود

اگه بخوام نکته های مثبت سریال رو تو چند تا جمله بگم ..

بازی عالی شخصیت ریو ..

فیلمنامه ی منسجم وکار شده وفکر شده ای که بیننده رو تو هرقسمت با خودش به یک سمت میکشوند

شخصیت پردازی فوق العاده عالی ..اطلاعاتی که در زمینه ی جنایت های تاریخی وروانکاوی اونها تو طول سریال ارزونی بیننده میکرد ..

تعقیب وگریزهای جالب ..درحالی که بیننده گه گاهی گیج میشد وسر از موقعیت جدید در می اورد ..محیط وطراحی صحنه ..

نکته های منفی

همونجور که گفتم گه گاهی بیننده از این همه بازی وتعقیب وگریز بی سرانجام کاراگاهان که با وجود کلی تلاش همیشه عقب تر از قاتلین بودن خسته میشه .. یا یه وقتهایی امداد های غیبی به قاتلین میشد... بیننده تقریبا چهارده قسمت باید دست خالی برگرده ..وبعد از اون هم باز راه درازی درپیش داره ..که این برای روحیه ی ماها کسل کننده است ..

عاشقانه ی کمی داشت که زیاد هم جذاب نبود ..هرچند که سر سپرده بودن ریو به نظرم جالب بود ..

متناسب نبودن صحنه های قتل ها ..مثلا دخترها رو نشون میداد که هرکدوم فقط التماس میکنن که قاتل اونها رو نکشه ..والا من تو ذهنم هرسری حساب میکردم اگه من بودم با یه کف گرگی حال قاتل رو جا می اوردم ..حداقل اگه میخواستم بمیرم یه حرکتی کرده باشم ..دخترها فقط التماس میکردن قاتل هم اینها رو خفه میکرد ..نه یه چنگی بندازن ..نه یه لگدی ..مانکن میذاشتن از اینها بیشتر خلاقیت تو مردن به خرج میداد ..

دستگیر کردن ریو هم کلی طول کشید ..والا ما تا اونجایی که دیدیم ..پلیس میاد دام پهن میکنه ..دونه میریزه ..شنود میذاره ..قاتل رو تحریک میکنه ..اما هیچی به هیچی ..بعد هم که دستگیرش میکردن ..اونقدر رئوفانه دربرابرش تصمیم میگرفتن ..که انگار کویت قاتل هاست ..

اما من فکر میکنم هدف عمده ی نویسنده از نوشتن همچین فیلمنامه ای راجع به قانون مروز زمان در کشور کره است ..قاتل بیست سال پیش مرتکب قتل وتجاوز شده ..اما بعد از بیست سال هیچ جوری نمیتونستن دستگیرش کنن ..که تو سریال یه استثناءپیدا کردن وبه اتکا براون تونستن قاتل رو گیر بندازن ..اما سختی ها ومرارت هایی که کاراگاه ها برای گیر انداختن قاتلین میکشیدن عملا بیننده رو با این سوال مواجه میکرد ..این قانون مرور زمان چرا برداشته نمیشه ؟ ..

ونکته ی دیگه اینکه همه ی ما تو بطن وجودمون یه گپ دونگ لونه کرده ..کسی که میتونه با یه تلنگر به یه هیولا تبدیل بشه واین تصمیمات ماست که میتونه انسان بودن وهیولا بودن ما رو تعین کنه ..وهمه ی ما انسان هایی هستیم که اگه تا پای جان جلو بریم ..معلوم نیست تو اون لحظه ی حساس چه تصمیمی بگیریم وایا به انسان بودن فکر می کنیم یا نه ..

به هرحال از اون دست سریالهای پلیسی جنایی هست که شما رو درگیر میکنه به نحوی که حتی اگه خسته بشید وبخواید روی دور تند هم این سریال رو ببینید نمیتونید ..با عاشقانه ی جزئی برای قلیان احساسات بیننده ..درعین حال معمایی پیچیده

به خاطر بازی بی نظیر ریو ..فیلمانه ی جالب وفکر شده اش ..وپیام های اخلاقی جالبی که راجع به روح وروان بشریت داشت بهش نمره ی 8.5 رو میدم

نمیگم با یه شاهکار طرفید ..نمیگم خسته اتون نمیکنه ..نمیگم روحیه اتون رو ازار نمیده ..اما اونقدر نکته های مثبت داره که پیشنهاد میکنم اگه ذهن بازی داشتید وبه دنبال یه سریال فکر شده با اون خصوصیاتی که گفتم میگشتید ..این سریال رو حتما ببینید ..