اوه مای ونوس

کانگ جویون دختریه که پونزده سال  پیش وتو ایام شباب  روزهایی طلایی وزیبایی داشته ..کسی که هرکسی میدیدش عاشق چال روی گونه اش وزیباییش  میشده ..تو همین روزهای شروشور جوونی با پسری به اسم ووشیک اشنا میشه که قهرمان شنای مدرسه اشونه ..

ووشیک با تقدیم  مدالی که بدست اورده قلب جویون رو اسیر میکنه ..ورابطه اشون سر میگیره ..اما حالا بعد ازپونزده سال ..جویون که همه ی زندگیش رو برای وکیل شدن گذاشته ..به یه وکیل دسته چندمی ونون اور خونه تبدیل شده که از چاقی همیشه با مشکلات دست وپنجه نرم میکنه وووشیک هم مدیرموفق  یه شرکت خوب شده ..

داستان از جدایی این دو نفر بعد از پونزده سال واشنایی جویون با مربی ای به اسم جان کیم ..شروع میشه ..اینکه جویون تصمیم میگیره رویه ی زندگیش رو عوض کنه وبه دوران طلایی واوج خودش برگرده ..اما تو همین راه عاشق مربی خودش میشه ..

خب اول ازهمه بگم ..اولین سریالی بود که با وجود ناراضایتی بچه ها ازروند سریال از دیدنش پشیمون نشدم وراضی بودم ..مخصوصا که هردو بازیگر رودوست داشتم ..وطبیعتا با وجود روند اروم وشاید هم کم هیجان سریال از دیدنش دست نکشیدم .

به نظر من عمده ناراحتی بچه ها به خاطر درحال پخش دیدن بوده که واقعا تو پایان هرقسمت اونقدر هیجان برای صبر کردن وجود نداشته درصورتی که شاید اگه مثل من پشت سر هم میدیدینش وبین دیدنش وقفه نمیوفتاد داستان براتون دلچسب تر از اینها بود ..اعتراف میکنم اگه درحال پخش میدیدمش شاید هیچ وقت تمومش نمیکردم ..تا این درجه داستان کم هیجان وروتین بود

خلاصه که  داستای بود فوق العاده ساده ..از تلاش های یک زن مقاوم ..برای رسیدن به اهدافش ..دوستی ها ..اندکی دشمنی که اون هم خیلی کم بود واصلا به چشم نیومد ..

از اون دست سریالهاست که به اندازه ی یه ابسیلون هم ازارتون نمیده ..همه ی شخصیت ها عاقبت بخیر شدن ومشکلات هم حل شد ..

عمده ایده ی داستان تا اونجا که فهمیدم بیشتر روی معایب چاقی واضافه وزن ومشکلات رژیم های سفت وسختی هست که امروزه همه باهاشون دست به گریبانن ..

اینکه هرچیزی باید روی اصول باشه ..ورژیم های غذایی ومصرف دارو حتما حتما باید درکنار ورزش استفاده بشه تا تاثیر خوبی داشته باشه ..زندگی دودوست رو نشون داد که یکی از چاقی به لاغری رسیده بود اما به خاطر مضرات استفاده از داروهای افسردگی ورژیم سخت غذایی امکان مادر شدنش کم شده بود ..

وزندگی زن دیگه ای که از زیبایی به چاقی رسیده بود اما با ملاحظه واستفاده از ورزش ورژیم غذایی متعادل ودرکنار اینها لذت بردن از زندگی تونست به زندگی نرمالش برگرده وشادابیش رو به دست بیاره ..

همه چیز دلالت بر جایگاه ویژه ی ورزش و اراده  تو زندگی روزمره  وماشینی امروز داشت ..اینکه هیچ وقت نباید از ورزش دست کشید وحتی تو بدترین شرایط جسمی وروانی هم میشه روحیه وسلامتی خودمون رو بدست بیارم ..

نویسنده از این جهت واقعا به هدفش رسیده بود من که قسمت های اول رو میدیدم اینقدر دوست داشتم تو همون سالن بودم تا ورزش کنم ..

فضای داستان فوق العاده شاد ..زیبا ودلپذیر بود ..با وجود سرمای زمستون اما همه چیز درخشان وشاد مثل روزهای کریسمس بود ..از این جهت سریالیه که چشمهاتون رو خسته نمیکنه مخصوصا با لباس های قشنگی که کانگ جویون میپوشید ..

به عنوان تیکه های برتر سریال هم اون قسمتی که سوجی ساب تصادف کرد وکانگ جویون پشت در داشت باهاش صحبت میکرد رو خیلی دوست داشتم ..اشکم دراومد ..

واقعا که به خوبی میتونم هرروز وهرروز بهتر شدن بازی سوجی ساب رو تو سریالهایی که تو این چند سال بازی کرده ببینم ..بازی تو سریال هزاران سال عشق با اون خامی وناپختگی کجا ودردی که سوجی ساب با دست وپای اتل بسته روی تخت بیمارستان میکشید کجا ..

از بازی با  کلمه ی تپ تپ خیلی خوشم اومد .. تو جاهایی که واقعا لازم بود ازش استفاده شد واخر سر هم معنی اون چسب زخم هایی که تا اخر داستان برام علامت سوال شده بود رو فهمیدم که تو نوع خودش خوب پرداخته شد ..

همون جور که شوکا جان گفت ایده ی اصلی که همیشه نویسنده های سریالهای کره ای فراموششون میکنن همچنان پابرجا بود اینکه درهمه حال  کانگ جویون ورزش میکرد ونباید از تمرینات غافل میشد .. ..

بازیگرها خوب انتخاب شده بودن کاملا معلوم بود که قهرمان وسوجی ساب چند ماهی رو بدنشون کار کردن تا عضلانی وورزش کاری بشه ..شین مین اه هم با اون لبخند وچال های روی گونه اش واقعا بامزه شده بود ..

رابطه ها رو دوست داشتم هرچند خیلی ملایم ومعمولی بود وقرار نیست شاهد عاشقانه های طوفانی وخیلی غلیظ باشید ..

یکم اواخر داستان لوس بود واز طرف دیگه تو صحنه های رمانتیک هم زیاد روی رابطه مانور داده شده بود ..

اهنگ های سریال بسیار شاد وبا محیط سریال همخوانی داشت ..

به هرحال از دیدنش راضی بودم وبا وجود سیر بسیار ملایم وگاهی حوصله سر بر سریال بهش نمره ی هشت رو میدم وپیشنهاد میکنم اگه حوصله ی سریالهای ملو درام وغمگین رو نداشتید ویه سریال محض تفنن می خواستید این سریال رو هم تو برنامه قرار بدید ..