نقد و بررسی سریال به زندگی خوش اومدی

جی سانگ یک وکیل خبره و باهوشه که با سوراخ سنبه های قانونی میتونه هر مجرمی رو از دست قانون نجات بده. بین آدم بدها یه وکیل بسیار خوبه اما پلیس بی نهایت ازش متنفره. 

تو زندگی شخصیش هم با یه دختر پلیس آشناست که از قدیم همدیگرو دوست داشتن ولی اونقدر جی سانگ مجرمان رو از چنگ پلیس و دوست دخترش شی اون نجات داده که حالا رابطه اشون به هم خورده و هر بار تنش هاشون بیشتر از قبل می شه. جی سانگ با یه حادثه به خودش میاد و سعی می کنه جلوی عواقب کار رو بگیره اما دیگه دیر شده. تو یه سوءقصد به کما میره و وقتی چشماش رو باز میکنه، بعد دیگه ای از زندگیش رو میبینه و به نحوی وارد دنیای موازی می شه. جی سانگی که قبلاً یک وکیل شارلاتان بوده حالا یه دادستانه که با شی اون ازدواج کرده یه دختر بانمک به اسم بونا داره و اونقدر آدم خوبی هست که دوست داره تموم مجرمین رو دستگیر کنه. به خاطر همین شی اون بهش افتخار می کنه و تو این دنیای موازی خیلی خوب و عاشقانه در کنار هم زندگی می کنن.

روند داستان( از این قسمت به بعد داستان اسپویل می شه )

داستان اسلوب و چارچوب خیلی خوبی داره. با یه پیش مقدمه شروع میشه. گذشته ی زندگی وکیل جی سانگ رو نشون میده. بعد اون نقطه عطفیه که جی سانگ به دنیای موازیش می ره. حالا قرار تو این دنیای موازی با شخصیتی متفاوت زندگی کنه. نویسنده میاد کم کم جی سونگ رو به زندگیش عادت میده. البته اولش جی سونگ خیلی تلاش میکنه تا به گذشته برگرده اما کم‌کم میفهمه باید اشتباهاتی که کرده جبران کنه. در پی جبران برمیاد و تو این بین عاشق زن و بچه اش میشه، عاشق زندگی فقیرانه اما زیباشون میشه. یک مرد خانواده ی خوب که مسئولیت پذیری درش شکل گرفته و حالا خودش رو مسئول زندگی زن و بچه اش میدونه. تغییر این آدم واقعا قشنگ بود اینکه اون آدم مغروری که خوردن شامپاین گرون براش افتخار بود. حالا تو کارای خونه به زنش کمک میکنه زمین رو طی میکشه و دخترش آماده میکنه. نویسنده واقعاً یه مرد خانواده ی مسئول تحویل بیننده می ده تا بیننده از دیدن شرایط لذت ببره و بعد از اینکه درست داستان را به سرمنزل مقصود رسوند و همه چیز داشت خوب پیش می رفت. شی اون و جی سانگ به مشکل بر می‌خورن، جی سانگ دوباره به زندگی عادی برمی گرده و این بار سعی میکنه واقعا اشتباهاتش رو جبران کنه اما همه نسبت به جی سانگ با اون پرونده‌ ی بدش بدبینن. ولی جی سانگ خالص و مخلص جلو میره تا بتونه حداقل از قبیله اش شی اون دفاع کنه  

بازیگر ها

 مسلما هیچکس تو عالی بودن بازی رین شکی نداره. رین بی نظیره. مردیه که به شدت میتونه هم عاشقانه خوب، هم غم خوب و هم طنز و شادی خوب رو نشون بده. حرکات و میمیک صورتش خیلی در طنز بازیش تاثیر داره و این باعث میشه واقعاً بیننده از دیدن حرکاتش لذت ببره.

از طرف دیگه بازیگر زن داستان. من فیلمی از این خانم دیدم که متاسفانه تاثیر خوبی روی من نداشت و ذهنیتم رو از این خانم تغییر داده. جدای این مسئله کلا با اینکه این خانم تمام تلاششو کرد اما چه از نظر ظاهر چه از نظر قد و قواره که عین جوجه بود چه از نظر حرف زدن و نوع بیان و حتی قسمت های عاشقانه، واقعا نمیتونستم به عنوان یه پلیس ویه معشوقه در نظرش بگیرم. در کل به نظرم نقطه ضعف سریال وجود این خانم بود.هرچقدر که رین روی احساساتش عالی کارکرد این خانم نتونست پابه پای رین جلو بیاد

نکات مثبت سریال

فیلم نامه ی کاملاً یکدست و فکر شده سریال بود

فکر نویسنده. واقعاً نویسنده راجع به این سریال فکر کرده بود. من اوایل خیال می‌کردم این سریال هم یه چیزی مثل فیلم مرد خانواده از نیکلاس کیجه که قراره به گذشته بره و متوجه بشه چرا این زن رو از دست داده و حالا دوباره برگرده. اما نه. تمام داستان فکر شده بود مطلبی که گفتم فقط بخش کوچکی از داستانه که رین به دنیای موازی می ره و بفهمه زندگیش رو چقدر به خطا گذرونده و حالا بخواد اون رو درست کنه و درست کردن اون خودش چه فراز و نشیبی داره و چقدر سخته.رین با تقاص تمام اشتباهاتش مواجه میشه اینکه مردی که به ناحق مجرم شناخته شده برمیگرده میگه: «این پولی که تو گرفتی پول زندگی ما بوده.» جی سونگ با تمام مشکلاتی که درست کرده بود مواجه میشه

بازی بی نظیر رین

طنز سریال بسیار عالی بود رین واقعا تو طنزبی نظیره صورت و حرکاتی این مرد خودش میتونه طنز باشه. یعنی کافیه یه نگاه یا حرکت کنه تا من ریسه برم. در عین اینکه این آدم می تونه جدی ترین شخصیت سریال باشه اما وقتی پای طنز وسط میاد می تونه بی رقیب باشه.

 سکانسی که خونه اش رو کنار خونه ی شی اون گرفت خیلی خنده دار بود سه دفعه فقط همین یه تیکه رو عقب زدم و با بچه ها دیدم. واقعا تو بی‌نظیری رین. فایتینگ

آهنگ سازی فضاسازی خوب.

دیالوگ های خیلی خوب و سنگینی داشت.

 -میدونی چرا بچه ها برای مرگ والدینشون گریه میکنن؟

-چون نمی دونن چطور تنهایی زندگی کنن

بونا به پدرش می گه: من و مامان ستاره ی شمالی تو هستیم. هر جا باشی هدایتت می کنیم.

از سکانس های غمناک و واقعا درد اور سریال

 جی سانگ بعد از اینکه حالش خوب میشه و از بیمارستان مرخص میشه برمیگرده به اون پنت هاوسی که قبلا خیلی بهش علاقه داشته. اما حالا انقدر موج تنهایی بهش فشار میاره که  اشک می ریزه و همه جا چهره ی بونا و شی اون رو می بینه

یا پنکیک شوری که شی اون براش میاره با وجود شوری باز هم میخوره. چون اونو یاد زندگی خوش گذشته در کنار شی اون و بونا می اندازه.

سریال جدای از اینکه سریال خوب و یکدستی بود اما مسلما نقص هم داشت. سریال های جنایی پلیسی کره ای به خاطر نوع وروند سریال معما سازی شون زیاد مورد قبول من یه نفرنیست. به خاطر اینکه خیلی سوتی های وحشتناک میدن. خیلی وقت ها آدم به سلامت عقل اون کاراگاه یا دادستان و وکیل شک میکنه. نکات ریزی توش رعایت نمیشه. اینکه از اول تا آخر داستان جی سانگ درگیر آدمی به اسم جانگ شیک بود که می خواست شهردار بشه. تمام جنازه‌هایی که پیدا می‌کردند تمام مسائلی که بود هر طرفش به این ادم وصل بود. درصورتی که توی یه منطقه ی بزرگ قطعا باید جنازه های دیگه هم باشه که به این ادم مربوط نیست. می تونست خیلی مشکلات دیگه وجود داشته باشه که اصلا هیچ ربطی به این کاندید نداشته باشه اما همه اشون به این ادم وصل بود.

مورد بعدی تله پورت کردن. اصلا جابجایی در فضا وبرد توی سریال کره ای خیلی ساده انجام میشه طرف از این فضا به فضای دیگه ای می ره. یه نیم ساعتی با خودش درگیره. بعد اکی می شه قطعاً باید نویسنده بیاد مشکلات این آدم رو نشون بده. هر چند که تو این داستان سعی شده بود استپ استپ جلو بره و هر سری به امیدی که مشکلش هم میشه اموراتش رو می گذرونه. اما اخلاقیاتش هم تغییر کرده بود این آدم یه آدم مغرور بود تنها تنبل به اصطلاح. که فقط فن بیان خوبی داشت و می تونست از همون استفاده کنه. اما وقتی میاد به دنیای موازی ما هیچ علامتی از این مغرور خودخواه وتنبل نمی بینیم . یه آدمی که خیلی زود کنارمیاد غذا درست میکنه واسه خانواده به دخترش میرسه. مغرور نیست. نهایت چیزی که نویسنده نوشته بود این که جی سانگ از زندگی فقیرانه الانشون بدش میاد.

یا مثلا پیرمرد نابینایی که عمل کرده بود خیلی راحت بیناییش رو به دست اورد و احتیاج به ریکاوری نداشت.

یا مثل فیلم هندی ها از این ور کتک می خوردن از اون ور هیچیشون نمی شد.

یه مسئله دیگه که تقریبا شخصی بود. کیس سریال. نمیدونم چرا اصلا به من نمی چسبید. به خاطر اینکه همش چهره ی کیم تهی جلو چشمم بود و اصلا به نظرم درست نبود ادمی که تازه ازدواج کرده و بچه دار شده. اینقدر کیس هاش زیاد باشه. دو روز دیگه هم قراره کیم تهی سریال بازی کنه. سرنوشتشون به وضعیت سرنوشت زوج سونگ تبدیل نشه صلوات.

یا قسمتی که می خواستن زن و پسر رئیس شهردار رو برای مدرک بیارن. ولی خیلی احمقانه داستان رو از دست دادند. حتی نویسنده چند تا پلیس رو دنبال این زن نگذاشته بود. پلیس خیلی احمقانه و چیپ زن رو از دست میده کلا تیکه های تعقیب و گریز مسخره بود.

و در اخر شخصیت سازی و بازی شی اون. نمیدونم چرا نویسنده این کارو کرده بود شی اون در دنیای موازی خیلی خوب بود. عاشق جی سانگ. اما تو دنیای واقعی شخصیت درستی نداشت. مثلا رین به خاطر شی اون زیر تریلی میره تو کما میره ولی بعد اینکه بهوش میاد شی اون حتی یه ذره هم ابراز نگرانی نمی کنه. یا حتی ازش تشکر نمی کنه. این آدم به خاطر تو زیر تریلی رفته و دو سال دوست پسر تو بوده. چرا اینقدر نسبت بهش سردی؟

جدای از تمام این مسائل در کل یکی از بهترین سریال های جنایی پلیسی بود که دیده بودم. قاتل داستان با اینکه کوچولو بود اما خیلی خوب بازی کرده بود. اصلا فکر نمی کردم این بازیگر انقدر خوب بتونه نقش منفی رو بازی کند چون در ظاهر یک پسر ساکت و آروم بود. داستان به هم پیوستگی خیلی خوبی داشت شخصیت های منفی داستان خیلی احمق نبودن و خوب داشتن پیش می رفتند. و اینکه اگه بدی ای در حق کسی کنید بالاخره روزی در جایگاهی قرار می‌گیرید که خودتون ممکنه همون جور قضاوت بشید. کلاً سریال های جنایی پلیسی بخش عمده اش، تحریک عواطف بیننده است و این سریال واقعا تونست منو درگیر خودش کنه. خیلی لذت بردم. جنایی پلیسی صرف نبود عاشقانه ی خیلی خوبی داشت و رقیب عشقیش تقریباً خوب بود .اکیپ پلیس بازیگران همه عالی بودند و داستان خیلی خوب پیش رفت.

به این سریال نمره ی 9.1 رو می دم و به همه پیشنهاد می کنم این سریال رو با بازی بی نظیر رین بببینن