نقد و بررسی سریال کره ای شوهر صد روزه

(یه مقدار از این نقد همون خلاصه ی قبلیه که اینجا کپی کردم)

داستان راجع به ولیعهد پادشاهه. که پدرش به ناحق سر تاج و تخت نشسته. این پسر به هیچ عنوان از موقعیتی که داره راضی نیست چرا که می دونه پدرش به خاطر رسیدن به این موقعیت چه خون هایی که نریخته. زندگی سخت و مصیبت باری داره و ازهمه طرف تحت فشاره و به شدت آدم سخت گیر و عبوسیه. این روند ادامه داره که تو یه سوء قصد سر از یه روستا در میاره و حافظه اش رو از دست می ده. از قضا مجبور به ازدواج با زنی به اسم هونگ شیم می شه که تو کودکی عاشقش بوده. حالا تصورشو کنید یه پسر مغرور و خودشیفته ی رو اعصاب اگه قرار باشه تو یه روستا به عنوان یه روستا زاده زندگی کنه چه اتفاقی میوفته. با اینکه ولیعهد همه چی رو فراموش کرده اما قطعا هنوز اخلاق رو اعصاب و تنبل بازی و ولخرجی هاش رو ادامه می ده. که همین باعث شر و دردسر همسرش هونگ شیم می شه. از اون طرف بشنوید از هونگ شیم. این زن دقیقا کسیه که پادشاه با نامردی تمام پدرش رو کشته . در واقع ولیعهد و هونگ شیم دو سوی لبه ی چاقوان. اما کم کم به مرور دردسرهای ولیعهد کم می شه. یاد می گیره مسئولیت پذیر باشه و پول مفت خرج نکنه. حتی یاد می گیره از هونگ شیم مراقبت کنه و عاشقش می شه. ولی ایا داستان به همینجا ختم می شه و ولیعهد تا ابد یه جوون ساده ی روستا زاده باقی می مونه.

بالاخره بعد از هشت هفته این سریال تاریخی هم تموم شد. باید بگم سریال ملایم و آرومی بود که با وجود پستی و بلندی های کم سریال تا انتها دیدمش. ریتنگ خیلی خوبی هم تو کشور کره داشت و با اقبال عمومی چه در کره و چه در ایران مواجه شد.

روند داستان

باید بگم چند قسمت اول سریال زیاد پر هیجان و عالی نیست. یه پسر رو اعصاب مغرور که هیچ کسی رو در شان خودش نمی دونه و همه از دستش در عذابن. از طرف دیگه بسیار پسر باوجدان و با هوشیه که به خاطر گناه پدرش به اجبار تو این جایگاه باقی مونده و فقط سعی داره جون خودش رو نجات بده. تو چند قسمت اول مشکلاتش و مشکلات قصر رو نشون می ده و بعد هم دردسرهای این آدم مغرور برای هونگ شیم که پول قرض می کنه و هونگ شیم رو رسما روانی می کنه .اما دست بر قضا از پایان قسمت پنجم بود داستانش برام شیرین شد وعاشقانه اش جون گرفت.چند قسمتی به سر به راه شدن ولیعهد می پردازه و اینکه این ادم داره کم کم از اون ادم خودرای و لجبازی که در باطنشه فاصله می گیره. روند خیلی خوبی می سازه که با اومدن وزیر اعظم همه چیز بهم می رسه

دو سوم سریال صرفا برای اشنایی هونگ شیم و ولیعهد پایه گذاری شده بود . تو طول سریال ما با زیر وبرم همه ی شخصیت ها حتی مویون و همسر ولیعهد اشنا می شیم . عشقی که اگر چه در ابتدا کثیف و بی رحمانه به چشم میاد. در انتها به داستانی عاشقانه و زیبا با پایانی غمناک بدل می شه.

بازی بازیگران

من قبلا بازی دی او رو بارها دیده بودم. بازیگر خوش حسیه .چه تو سریال همسایه بغلی اکسو..چه مشکلی نیست این عشقه با اون روند عجیبش و چه تو سریال سلام هیولا که نقش یه قاتل رو بازی کرده بود ..اینجا واقعا عالی بود حتما توصیه می کنم این سریالش رو ببیند.با اینکه عاشقانه خوبی نداره اما بوگوم و دی او عجوبه های عجیبی هستن که در باورتون نمی گنجه. اینجا هم نقشش رو خوب درآورده و در کمال تعجب به دختره هم میاد . اما در اصل یه مشکل کوچیک هست. یه سری نقش ها به بعضی ها نمیاد ..دی او صورت بیبی فیسی داره عملا با وجود تمام سعی ای که کرده همه اش حس می کنم یه پسر بچه ی بهانه گیره نه یه مرد قوی که پراز هوش وزکاوته. البته امیدوارم به هوادارانش برنخوره.

از طرف دیگه حس می کنم دی او در ابتدای داستان یه جورایی معذب و سخت بازی میکرد اما جالب بود که به مرور واقعا تونست نقشش رو برای بیننده جا بندازه. از مقایسه ی نوع نگاه و رفتارش در اوایل داستان تا انتهای سریال کاملا مشخصه که این پسر چقدر راحت تر و منعطف تر شده.

مخصوصا تفاوت نوع نگاهش وقتی با وزیر اعظم روبه رو می شد یا با عشقش هونگ شیم. واقعا به این فنچولک تبریک می گم. به واقع که یکی از بازیگران خیلی خوب این دوره شده. امیدوارم در کنار خوانندگی همچنان به بازیش در سریالها ادامه بده.

بازی زن داستان..

اکثر ما این خانم رو با سریال همکار مشکوک به یاد داریم. قبل تر از اون هم تو سریال لویی پادشاه خرید بازی کرده بود. من بازیش تو سریال لویی رو خیلی دوست داشتم. با لویی عینهو پت و مت بودن که از خنگ بازی هاشون لذت می بردم. اما سر همکار مشکوک متاسفانه اصلا پروژه ی خوبی از آب درنیومد. نمی دونم اشکال از چی بود جی چانگ ووک مثل همیشه خوب بود این خانم هم امتحان پس داده بود پس چرا بهم نخوردن الله و اعلم

نظرم بعد از تموم شدن سریال در مورد بازی این خانم صد وهشتاد درجه با دی او متفاوته. به نظرم هرچی به انتهای داستان نزدیک می شدیم یه جورایی از دی او جا موند. البته نه اونقدر واضع که تو ذوق بیننده بزنه. شاید هم مشکل از شخصیت پردازی و نویسنده بود که نظرم رو عوض کرد.

دقیقا از وقتی که ازهم جدا شدن به نظرم دی او بالاتر رفت و هونگ شیم پایین تر. اما این به منزله ی بازی بدش نیست.

شخصیت دوم مرد.

این اقا پتانسیل خیلی خوبی برای نقش های طنز و جدی داره. مخصوصا بازیش تو سریال دو پلیس رو خیلی دوست داشتم. ضعف شخصیت پردازی تو این شخصیت بیشتر از همه نمود داشت. ادمی که مشکل تشخیص چهره ها رو داشت اما اخر داستان خیلی راحت همه رو می شناخت و برخورد می کرد. در عین حال بازی این بازیگر روون و بامزه بود. جفت شدنش با ولیعهد هم خوب بود. عاشقانه ای هم که براش نوشته شده بود سریال رو بالانس کرده بود.

و بهترین بازیگر این سریال وزیر اعظم.

چقدر من این اقا رو دوست دارم با اینکه اکثرا نقش های منفی رو بازی کرده مثل کی تو و نجاتم بده اما هر سری با شیوه ای متفاوت غافل گیرم می کنه .واقعا جالبه که این مرد با این تن صدای ملایم و این ارامشی که همیشه در حرکات ورفتارش داره چطور می تونه بد من سریال باشه .به نظرم نویسنده تمام وقتش رو صرف این شخصیت کرده بود و به خاطر همین گاهی متوجه ضعف شخصیت های دیگه نشده بود. به هرحال براوو. واقعا شخصیت عالی و قوی و بی رحمی ساخته بود

نکات منفی رو تو طول نقد گفتم اما طوطی وار اگه بخوام جمع بندی کنم به

روند ملایم سریال مخصوصا قسمت های اول و خرابکاری وون دوک

بی حس وحال بودن قسمت های سیزده تا پونزدهم سریال .

بازی مصنوعی همسر ولیعهد و مویون اشاره می کنم.

نکات مثبت

روند عاشقانه ی زیبا و صمیمانه ی وون دوک و هونگ شیم.

کم استرس بودن سریال

بازی بی نظیر دی او و وزیر اعظم که به دو ابر قدرت سریال بدل شده بودن.

اهنگ های تقریبا خوب و فضا سازی عالی و فیلمنامه ی تقریبا یک دست

در اخر به این سریال نمره ی 8.7 از ده نمره رو می دم. اگه هوس یه سریال عاشقانه ی ملو و اروم تاریخی کردید .

اگه هوس دیدن بازی دیگری از دی او با ابعادی بزرگتر و عاشقانه تر کردید.

اگه از جنگ بین قدرت ها در سریالهای تاریخی خوشتون میاد این سریال پیشنهاد میشه.