ذهن زیبا

فکر کنید که از کودکی هیچ حس عاطفی ای نداشته باشید ..اینکه نتونید درک کنید ترس چیه ..همدردی چیه ..خشم چیه ...یه ادم سرد ویخ که حتی نمیتونه عواطف اطرافیانش رو درک کنه وبا اون ها همسو بشه ..

لی یونگ اوه دقیقا تو کودکیش براثر یه عمل ناشیانه روی مغزش ..به همچین مصیبتی دچار شده ..اون که حالا یه جراح مغز نابغه است ..بدون اینکه هیچ کدوم از عواطف انسانی رو درک کنه داره تمام سعیش رو میکنه تا با اطرافیان خودش کنار بیاد وکسی متوجه مشکل اصلیش نشه ..اون سعی میکنه حتی عاشق بشه وازدواج کنه ..تا اینجای قضیه رو هم خوب جلو میره ..اما سردی وبرودت بیش از حدش کم کم کار دستش میده ..وقتی یونگ اوه به جای ناراحتی برای مریض هاش ..دو دوتا چهار تا میکنه وتنها از حساب وکتاب برای بیمارهاش استفاده میکنه کم کم کار بیخ پیدا میکنه ..

ازطرف دیگه ما تو این سریال با یه دختر مهربون وزنده دل به اسم ....اشنا میشیم ..که تو راهنمایی رانندگی کار میکنه اما برحسب یه پرونده ی تصادف که در اصل قتل به حساب میاد پاش به این بیمارستان باز میشه وبا یونگ اوه اشنا میشه ..وبا توجه به اخلاق سرد یونگ اوه دچار سوءتفاهم میشه ..اما هرچی زمان میگذره وبا بعد دیگه ی زندگی یونگ اوه اشنا میشه ..تازه میفهمه این مرد با وجود تمام سردی وسختیش اونقدر تنها وشرافتمندانه داره میجنگه که از خیلی از کسانی که به اصطلاح عاطفه دارن بهتره ..

ذهن زیبا با وجود نقص هایی که داره یه سریال کامل پخته در زمینه ی روابط پیچیده ی انسان ها وعواطفشونه ..که با وجود پس زمینه ی معما گونه ای که داره خیلی خوب میتونه بیننده رو جذب کنه وبا خودش جلو ببره ..

جانگ هیوک ..

کسی هست که واقعا ندونه من چه ارادتی به این اقا دارم ...؟؟؟واقعا عالی بود ..اونقدر سرد ..اونقدر یخ ..که ادم فکر میکرد هیچ چیزی تو دنیا براش مهم نیست ..روابطش با پدرش یا نامزدی که بهش نارو زده ..همه عالی از اب دراومده بود ..واقعا که هیچ بازیگر دیگه ای نمیتونست به این خوبی این نقش رو با این تن صدا ایفا کنه ..اون قسمتی که نامزدش تو اتاق کنفراس دستش رو رو کرد ..اون صحنه واقعا رقت انگیز ودرعین حال هیجان انگیز بود

از همه نظر عالی ..وقتی تنها میشد ..یا حساب وکتابهای ذهنیش تو مواقعی که به احساسات احتیاج داشت اشتباه در میومد واون حس نا امیدی ویاس رو اونقدر خوب به نمایش در می اورد که همزمان بیینده هم دچار ناراحتی ودل سوزی میشد ..خلاصه که هرچی از بازی این اقا بگم کم گفتم ..

بازیگر زن داستان ..به نظر من برای این نقش مناسب نبود .درست نقطه ی مقابل یونگ اوه ..پر جنب وجوش ومتعهد ومهربون بود اما فاصله سنی بیش از حدشون عاشقانه رو یکم عجیب میکرد ..هرچند که داستان لنگ نمیزد ..اما من علاقه ی زیادی به عاشقانه ی سریال نداشتم ..نه عاشقانه اش رو تکذیب میکنم ونه تایید

سریال صحنه های تاثیر گذاری داشت که واقعا اشک به چشم ادم می اورد ..از یه جهاتی به نظرم کاملا شبیه به سریال پرستاران بود که هربار زندگی یه بیمار رو نشون میدن وبا درد ورنج های بیماران قلب بیننده رو هم به لرزش در میارن ..

تاثیر گذارترین صحنه هم اون قسمتی بود که مرد اول بعد از تمام اون سختی ها فوت میکرد وپسر نوجوونش که پشت در اتاق عمل خیلی بی خیال درحالی که گوشی رو گوشش گذاشته میفهمه که پدرش فوت کرده ..لحظه ای که پسر به حرف اومد موهای تنم سیخ شد ..

با قشنگ تر از اون صحنه ی مرگ نا گوار دوست یکی از رزیدنت ها ..واقعا که من تو تک تک این صحنه ها گریه میکردم واشک میریختم ..ومدام درعجب بودم چه طوری تونستن این سریال عالی وبی نقص رو فقط به خاطر کمبود عاشقانه ای که اصلا احتیاجی هم بهش نبود از قسمت هاش کم کنن ..واقعا مردم کره چه چیز دیگه ای از این سریال میخواستن ..این سریال نه یکی ..نه دو تا ..چندین وچند صحنه ی تاثیر گذار ورقیق داشت که قلب بیننده رو چنان درگیر میکرد که ناخواسته اشکهاش جاری میشه ..عجب نویسنده ای .. واقعا که عالی کار کرده بود ..

از طرف دیگه از عمل ها ونوع بیماریهایی که تو سریال نشون میدادن راضی بودم ..مثلا زنی که تومور مغزی داشت وپسرش رو کتک میزد ..یا مردی که خودش میخواست بمیره ..یا اینکه دکترها خدا نیستن وگه گاهی با وجود تمام سختی هایی که میکشن بازهم سرنوشت بیمار اینه که فوت کنه ..کلا از هرجهت سریال پخته وفکر شده ای بود که تا ساعت ها فکر بیننده رو مشغول میکرد ..

حرف وسخن سریال بسیار به جا وفکر شده بود ..اینکه یه وقتهایی شاید نداشتن عاطفه بهتر از داشتنش هست واز هرچیزی باید درست استفاده بشه حتی از عواطف بشری ..دلسوزی بیجا ممکنه باعث ضربه بشه ..خشم ..ترس ..همدردی ..همه عواطفی لازم برای ما هستن اما حتی همین عواطف هم میتونه گاهی اوقات باعث ضربه زدن به بقیه بشه ..

از طرف دیگه ..اینکه تنها ما پرچمدار روح بشری باشیم واز عواطف دم بزنیم درست نیست ..گاهی انسان بی عاطفه ای مثل یونگ اوه از صد تا دکتر نخبه ودلسوز بهتر میتونه شرایط رو درک کنه وبه نفع بیمار کار انجام بده ..

واوج داستان ..اخر قسمت سیزده ..تباک ..دهنم باز موند چجوری نویسنده تونست سریال رو به این خوبی هدایت کنه ..اوف بر مردم کره ..سریال به این قشنگی چرا باید دو قسمت کمتر پخش بشه ..؟

از انتهای داستان اونقدرها راضی نبودم ..چرا که کلا با عاشقانه اش میونه ای نداشتم ودلیلی هم برای اینکار نویسنده ندیدم ..هرچند که میتونستم به خوبی درکش کنم ..یه سریال بدون عاشقانه وصرفا پزشکی ممکن بود بین بینندگان کره ای طرفدار زیادی نداشته باشه ..همون جور که درست هم حدس زده بود وسریالش به خاطر همین کمبود عاشقانه مخاطب کمی داشت ..درصورتی که حرفهای قشنگی در پس زمینه ی کار وجود داشت وبه جز معنای عاطفی سریال بازی بازیگرها ..فضا سازی وباقی چیزها خیلی خوب تونست من بیننده رو درگیر کنه ..

فقط چند تا مورد برام باز نشد ..(اونهایی که ندیدن اصلا این قسمت رو نخونن )

اول از همه اون ضایعه ی قلبی بود که باعث قتل ها شد وبه خوبی بهش پرداخت نشد ونکته ی دوم اینکه اگه یونگ اوه ذاتا بیمار نبوده وبه خاطر رفتار پدرش بی احساس وعاطفه بزرگ شده ..چرا تو ازمایش ام ار ای مغزش مشکل داشت ..

****

اما جدای اینها اگه از کاستی های قسمت اخر وبازنشدن بعضی مسائل چشم پوشی کنیم یکی از بهترین وعمیق ترین سریالهاتو ژانر پزشکی بود که واقعا از دیدنش لذت بردم وبهش نمره ی 9 رو میدم وبه همه این سریال پخته رو توصیه میکنم ..