سریال چینی عشق هرگز فراموش نمیشود ..

داستان راجع به مرد بی احساسی به اسم لی جونگ موهست که از کودکی بدون کوچکترین محبتی به عنوان یه پسر نامشروع بزرگ شده وحالا به عنوان یه وارث بسیار قدرتمند تو دنیای تجارت سرد وسخت داره زندگیش رو میگذرونه ..

پنج سال پیش تو یکی از شبها که به شدت مست ومدهوش بوده ..با یکی از کاراموزهاش به اسم ووتونگ ..که یک دل نه صد دل عاشق اقا بوده شب رو به سر میکنه وصبح بدون اینکه حتی نیم نگاهی به دختر بندازه یه چک سفید میندازه جلوش ومیگه تو رو به خیر وما رو به سلامت ..

ولی داستان اصلی دقیقا از پنج سال بعد شروع میشه که برحسب تصادف ..لی جونگ مو میفهمه که صاحب یه پسره که حتی یادش نیست از کجا اومده ..واز اونجایی که تو خط ازدواج نیست ..فقط وفقط به خاطر خواسته ی مادر مستبدش ..یه دادخواست حضانت برای تصاحب بچه به دادگاه میده که مثلا نسلش منقرض نشه ..وهمین میشه باعث شروع اشنایی ووتونگ ولی جونگ مو ..و وکیل ووتونگ ..به اسم شیائو جون ..(چه اسامی سختی داشت این سریال.. من فاکتور میگیرم ازشون )

داستان یه سیر خطی ساده رو جلو میره ..از زمان حال یعنی اشنا شدن جونگ مو با تونگ وپسرشون تونگ تونگ (اسم مامانه رو دوبار صدا کنی میشه اسم پسرشونJ)شروع میشه به روند دادگاه میپردازه ..به دعواها... کری خوندن ها ..به خودکشان تونگ که نمیخواد پسرش رو از دست بده ..ودرنهایت دادگاه تموم میشه وجونگ مو حضانت رو بدست میاره ومادر وپسر رو از هم جدا میکنه ..حالا جونگ موی قوی که کم کم به پسرش علاقه وانس پیدا کرده با مشکلات بچه داری ودل تنگی های بی نهایت تونگ تونگ برای مادرش دچار دردسر میشه ..

وازاونجایی که تونگ با مادرِ خود جونگ مو خیلی تفاوت رفتاری داره همین مشکلات باعث میشه کم کم نظر جونگ مو راجع به تونگ عوض بشه ..مخصوصا که مادر جونگ مو زنی به شدت سرد وسخت گیر وبی اعصابه ..

جونگ مو اوایل داستان فکر میکنه تونگ یه زن فرصت طلبه که از قصد بچه اش رو به دنیا اورده ومنتظر روزی مونده که به واسطه ی پسرشون ازش اخاذی کنه ..اما وقتی مادرانه های تونگ رو میبینه ..کم کم توجهش بهش جلب میشه ..هرچند فکر نکنید به این زودی عاشقش میشه ..نه یه بیست قسمتی سر کارید اما سیر وروندش بد نبود ..جدای اینها عاشق شدن وکیل تونگ یعنی اقای جون رو هم میبنید ..(ماشالله چشمم کف پاش خیلی خوش قد وبالاست )

که بیننده بعدها متوجه ی رابطه ی نزدکیش با جونگ مو میشه ..

خب سریال از نظر منطق ..دوبله ..وروند داستان کلا لنگ میزد ..یه سری حادثه ها بی جهت اتفاق میوفتاد ..ونویسنده تنها مشکلات بچه داری رو یکی از بعد از دیگری سرتونگ وجونگ مو میریخت تا این دو تا رو با هم همراه کنه ..منطق سریال فوق العاده ناقص بود ..فکر کنید برادر جونگ مو یه کار فوق العاده شنیع انجام داده ..با یه ببخشید موضوع حل شد ..مادرجونگ مو هم که از اول سریال رسما رو مخ بیننده پاتیناژ میکرد اخر سریال به طرفه العینی فرشته مانند شد وطالب عروس وپسرش ..

بازیگرها ..

شخصیت مرد داستان ..

من حتی الان هم نمیدونم از شخصیت مرد داستان خوشم اومد یا نه ..

اول داستان مثل سنگ یا روبات بود ..خشک بی احساس ..بدتر از مترسک ..قبول دارم نقشش بود اما خود بازیگر این قسمت های نقشش رو دلچسب بازی نکرده بود ..اما از وقتی عاشقانه اش شروع شد ..وای ...عجب بازیگریه ..یعنی به نظرم فقط باید عاشقانه های این اقا رو دید ..واوج بازیش تو شش قسمت اخر به نمایش دراومد ..واقعا تو این قسمت ها از بازیش راضی بودم ودردی که میکشید رو خیلی خوب به بیننده منتقل میکرد ....

بازیگر زن داستان ..

کوچیک وریزه میزه ..درمقابل مردهای داستان خیلی کوچولو موچولو وخوشگل بود ..با اینکه اوایل داستان زیاد بازیش روون نبود اما درانتها خیلی خب تونسته بود نقش یه مادر وزن عاشق رو بازی کنه ..

مشکل سریال روندش بود ..خیلی اروم پیش رفت ..به قول ترک ها گاماس گاماس ..بیست وچند قسمت چهل دقیقه ای که به مشکلات بچه داری ومشکلات دوستان دو طرف ..خونواده وعمدتا کار وشغل ومحیط شغلی ودرنهایت رابطه ی بقیه میگذشت ..یعنی عاشقانه ی اصلی شاید چهل درصد کار رو شامل بشه ..زیاد گفتم سی درصد ..

آما ...

جالب اینجاست که دقیقا از قسمت بیست ونه به بعد کلا روند داستان عوض میشه ونویسنده یه شوک خیلی جانانه به داستان میده که بیننده انگشت به دهن میمونه ..یعنی واقعا دیدن قسمت های اول تا بیست وهشتم می ارزید به دیدن چند قسمت اخر...تا این درجه این شش قسمت مهم وجالب بود ..جوری که اگه بخوام نمره بدم از قسمت اول تا بیست وهشتم نمره ی 7.5 رو میدم وبه شش قسمت اخر نمره ی 8.5 رو ..

اهنگسازی سریال ..خوب بود ..موسیقی متن کاملا مناسب واروم ..

درمجموع برای منی که مادر بودم دیدنش خالی از لطف نبود ..سریالی بود که عمده ی اون محبت مادر به بچه اش رو نشون میداد وعاشقانه های تونگ رو ..

دو تا سکانس داشت که واقعا اشکم رو دراورد ..

اولین سکانس ..قسمتی بود که ژانگ مو حضانت تونگ تونگ رو بدست میاره وقراره میشه پسرش رو از مدرسه تحویل بگیره وبا خودش ببره ..تونگ پشت ماشین ها پناه میگیره وبه رفتن پسرش وجونگ مو نگاه میکنه ..اما بعد از اون دلش طاقت نمیاره وبه دنبال ماشین میدوئه ..ودست تکون میده ..از اون طرف هم پسرش تو ماشین مادرش رو میبینه وشروع به دست تکون دادن برای مادرش میکنه ..واقعا برای شخص من صحنه ی دردناکی بود ..

ودردناک تر سکانس های بعدی بود ..جونگ مو دستور میده ماشین رو نگاه دارن ..پسرشون میاد پیش تونگ ..تونگ سعی میکنه پسرش رو قانع کنه تا با پدرش بره ..به زور میخواد دست پسرشو که داره گریه میکنه تو دست پدرش بذاره ..از این طرف دست پسرشو میکشه ..واز اون طرف دست ژانگ مو رو به زور میکشه تا دست پسرشو تو دستش بذاره ..

کلا از صحنه های عاشقانه ی مادر وپسری راضی بودم ..مخصوصا با بازی زن داستان ..هرچند که پسر بچه برخلاف پسر بچه ی سریال کنسرت پاییزی بازی خوبی نداشت وزیاد هم بامزه نبود .

الان که فکر میکنم اصلا نمیدونم حسم به این سریال چیه ..یه قسمت هایی فوق العاده عالی ودرد اورد وتاثیر گذار بود.مثلا یه اتفاق خیلی بد افتاده وتونگ به دنبال ماشین جونگ مو میدوئید تا بتونه قانعش کنه ..که جونگ مو وقتی داره از کنارش رد میشه چشمهاش رو میبنده تا تونگ رو نبینه ..تغیر روند شخصیتی اون مرد سختی که تو ابتدای داستان نشون دادن تا مردی عاشق ..خیلی خوب دراومده بود

یا قسمتی که جونگ مو در به در به دنبال تونگ میگرده ..خبر میارن جنازه ی یه زن حامله پیدا شده ..چقدر اکت بازیگرمرد تو این صحنه قشنگ بود ..که نمیتونه جنازه ی زن رو ببینه ومدام التماس میکنه تونگ نباشه ..

اما عملا منطق داستان ناقص بود متاسفانه ..

به هرحال بهش نمره ی 7.7 رو میدم ..پیشنهاد ..؟نمیدونم ..خودتون تصمیم بگیرید ..