مدرسه 2013: ( در دسته بندی متوسط)

داستان یه کلاس دردسرساز پر شر وشور در یه مدرسه سطح پایین و مشکلاتشون و ارتباطشون با معلم. و البته زوج دوستداشتنی این سریال گو نام سون(با بازی لی جونگ سوک) و پارک هیو سو (با بازی کیم وو بین)که دوتا از دانش آموزای این کلاسن اونها در گذشته دوستای خیلی صمیمی بودن اما بخاطر اشتباه بزرگ گو نام سون درحق پارک هیو سو دیگه دوستی بینشون نیست ولی با انتقالی اتفاقی هیو سو به مدرسه و کلاس گو نام سون اونها دوباره باهم روبه رو میشن و این برخورد براشون تداعی اتفاق های گذشتس که هردوشون رو رنج میده.

گونام سون دنبال یه راهی برای جبرانه ولی هیو سو همش سعی میکنه از اون دوری کنه. با این حال هردوی اونها دلشون برای اون دوستی صمیمانه گذشته تنگ شده.(رابطشون باهم یجوریه یه دوستی خیلی عمیق یجورایی انگار عاشق همن حتی وقتی از دست هم ناراحتن. آدم به رفاقتشون حسودیش میشه البته شاید بخاطر اینه که هردوی اونها آدمهای تنهایی ان واز دوران ابتدایی رفیق فابریک همدیگه بودن و انگار برای هم حکم خانواده رو دارن.)

البته در این سریال به مشکلات بقیه بچه ها کلاس هم پرداخته میشه و یه معلم مهربون که خودش رو مسئول زندگی شاگرداش میدونه.(البته یجاهایی دیگه این همه مهربونی حتی برای بچه هایی که دوسش ندارن آدم رو کفری میکنه.)

روند سریال

سریال روند آروم و داستان ساده ای داره و باکمال تعجب باید بگم حتی یه صحنه کوچولو هم نداره و از همه سریال های کره ای که تاحالا دیدم تمیز تره. با وجود اینکه یه جاهایی از فیلم دیگه خیلی میره تو روند آموزشی و تربیتی و حوصله آدم رو سر میبره ولی من دوسش داشتم. البته که بخاطر لی جونگ سوک و کیم وو بین هست که بنظرم بازیشون حرف نداشت.

(وای خدا گریه هاشون دل آدم رو ریش میکرد. درضمن من اونیفرم هاشونم خیلی دوست داشتم.)

(اولین سریالی که لی جونگ سوک نقش اصلی بازی کرده و بعداز این؛ سریال موفق صداتو میشنوم رو بازی کرده.)

سکانس برتر:

بنظرم کلا برخوردهای لی جونگ سوک و ووبین سکانس های برتر سریالن اگه بقیه سریال هم مثل این قسمتها باکشش بود میگفتم سریالش عالیه.مثل صحنه ای که گونام سون برای این که جلوی اخراج هیو سو رو بگیره تو کلاس جلوی همه بچه ها و البته خود هیوسو جریان گذشتشون رو تعریف میکنه:

( دوست داشت یه بازیکن حرفه ای فوتبال بشه.مربی گفته بود باید از دارو دسته بیرون بیاد.قانون دارو دسته این بود که هرکی بخواد بره باید کتک بخوره. موقع کتک خوردن پاش شکست. اون بی پدر کله خر گونام سون بود(خودش رو میگه که ناخواسته پا و آینده دوستش رو گرفته).)

یا اون صحنه ای که تو انبار دوتایشون باهم گیر میوفتن گونام سون سر بحث رو باز میکنه و میگه که اگه از دستش عصبانیه باید بزندش هیو سو هم برای این که از دستش راحت شه اون رو هل میده اما گونام سون به صندلی هایی که روی هم تلنبارشده میخوره واونها میریزن رو سرش و بیهوش میشه هیو سو با تمام عصبانیتی که از گونام سون داره سریع میاد واون رو از زیر صندلی ها میکشه بیرون وباگریه صداش میکنه بعدم میره پشت در که قفله با تمام وجودش داد میزنه و کمک میخواد.

یا اون صحنه ای که هیوسو به گونام سون میگه اگه میخوای ببخشمت وبیام مدرسه یه چیزی رو که به اندازه فوتبال برای من باارزش باشه رو رها کن فرداش گونام سون از مدرسه استعفا میده هیوسو میره سراغش و مسخرش میکنه که اون چیز باارزش این مدرسه بود گونام سون به سختی جلوی اشکاش رو میگیره و میگه اون چیزی که الان دارم رهاش میکنم مدرسه نیست بیشعور اون تویی... و خیلی صحنه های احساسی دیگش...
درکل پیشنهاد میکنم اگر جزء خیل طرفدار های این دو بازیگر کیم وو بین و لی جونگ سوک هستید این سریال رو حتما تماشا کنید چون بازیشون فوق العاده بود اما اگر به دنبال صحنه های عاشقانه دختر پسری یا داستان های معمایی و با پیچیدگی هستید نه.