نقد وبررسی سریال کره ای شفادهنده، هیلر

به عنوان کسی که از اولین قسمت این سریال هفته به هفته منتظرش بودم وبرای اولین بار هیجان ولذت بینهایتی رو از دیدنش تجربه کردم میخوام یه نقد کاملا توپ بنویسم ..پس باهام همراه باشید ..

اول از همه یه اخطار بدم ..لطفا وخواهشا با توقعات خیلی بالا شروع به تماشای این سریال نکنید ..درسته که همه ی اونهایی که هیلر رو انلاین تماشا میکردن من جمله خود من ...خیلی خیلی ازش تعریف کردن وسطح توقعات رو بالا بردن ..اما این رو هم در نظر بگیرید که دیدن هفته به هفته ی سریال کلا هیجان انگیزه وهمین مطلب باعث میشد ما هرهفته پست بذاریم ونظر بدیم ..فقط بهتون بگم اگه بعد از چند قسمت... داستان اونقدر هیجان انگیز به نظرتون نیومد ..بهتره مثل ماها هفته ای دو قسمت ببینید ..اونوقته که متوجه میشید اصلا نمیتونید صبر کنید وباید حتما وحتما تا انتها برید ..این میشه ایجاز قلم نویسنده ..

خلاصه ی سریال ..

این سریال داستان زندگی دو نفر رو درراستای هم روایت میکنه ..اولیش دختری به اسم چه یون شین که یه روزنامه نگار سطح پائینه وارزوش اینه که روزی شبیه به خبرنگار معروف کیم مون هو بشه ..دومیش هم فردی به اسم مستعار هیلر هست که به پیام رسان شب معروفه ودرقبال پولی که میگیره کارهایی مثل تبادل اطلاعات وهک کردن ودزدی اطلاعات انجام میده ..داستان از اونجایی شروع میشه که هیلر بنا به درخواست یه مشتری احتیاج به دی ان ای چه یون شین پیدا میکنه وبا گرفتن ناخنش اولین اشنایشون رقم میخوره ..

خب داستان از چند جهت نقاط مثبت زیادی داشت ..

اولین نکته ومهمترین نکته کشش داستان بود ..سریال های زیادی بوده که ابتدایی قوی وطوفانی داشتن ..ما رو همراه خودشون جلو بردن اما از یه قسمتهایی به بعد داستان کشدار وآبکی شده

نویسنده ی این سریال که از قضا سریال ایمان رو هم نوشته ..به خوبی تونست درطول دوماه ونیم بیننده رو همراه با خودش بکشه درحالی که همچنان هیجان اولیه روحفظ کرده واین مهمترین واصلی ترین رکن این داستان بود ..

به نظرم داستان چهار تا وجه جالب ومختلف داشت ..اولیش تم اکشن وهیجانی داستان بود .. مردی با مهارت های رزمی فوق العاده که ادغام شده از چند نوع ورزش رزمی مختلف به اضافه ی حرکات زیبای پارکور بود که این حرکات خواه ناخواه باعث بالا رفتن ادرنالین خون میشه ..هرچند که تو قسمت اول زیاد از حد توقع نداشته باشید ..داستان تازه بعد از دو سه قسمت هیجانش شروع میشه ..مخصوصا از وقتی وجه دوم داستان شروع میشه ..

اونهایی که مدام ومدام به این تاپیک سر میزنن همه به نوعی منتقد سریال ها وفیلم های کره به حساب میان ..من سریالی از این دست کم دیدم که اینقدر ذره ذره وکم کم بتونه عشق رو تو داستان بریزه ..همون کاری که نویسنده تو سریال ایمان انجام داد ..این کار باعث میشد هرقسمت متفاوت از قسمت قبلی صحنه های عاشقانه ی اندک اما زیبا ونفس گیری داشته باشیم که بیننده رو هرهفته تو خماری بذاره ..

مثال میزنم یه سریالی مثل پینوکیو ..عشق از پیش تعین شده ای داشت که نهایتا تو بیست قسمت چند تا بغل وماچ رو شاهد بودیم ..اما تو این سریال برخلاف اینه ..هروقت میگی عشقشون عادی شد .یا پیش خودت میگی خب اون بست کی.س معروف رو هم گرفتن حالا دیگه صحنه های عاشقانه اش نم میکشه ...پیش نمایش قسمت بعدی رو میبینی که یه صحنه ی عاشقانه ی دیگه داره که ازجمله ی اونها صحنه های بی نظیر روی پشت بوم بود

سومین وجه داستان پس زمینه ی معماگونه ی داستان هست ..داستانی که به بیست سال قبل برمیگرده ..به پنج خبرنگار جوون که به صورت غیر قانوعی به نشر وانتشار خبرهای واقعی راجع به سیاست های غلط دولت از طریق رادیوهای موج کوتاه میپرداختن ..این پس زمینه ی کار که از قضا گذشته ی دو شخصیت رو هم شامل میشه ..باز هم کم کم توی داستان ریخته میشه ..هرچند که من زیاد از قسمت اول راضی نبودم چرا که نقاط مبهم زیاد درعین حال خسته کننده ای داشت اما به مرور به این بستر حوادث عادت کردم واشتیاقم برای دونستن اصل قضیه بیشتر ..

واخرین نکته اینکه نویسنده ..عشق ..هیجان ....معما ورازهای پس پرده رو درکنار طنز خفیفی اورده که باعث میشه یه جاهایی لبخند رو لب بیننده بشینه ..کسایی مثل اجوما یا اون هکری که به هیلر تو کارهاش کمک میکرد ..یه زنی که درخفا بهترین هکر کره است وحتی دست پلیس های سایبری کره رو هم از پشت بسته .اما تو یه زیرزمین به کارهاش میرسه .با خودش میرقصه ..با خودش حرف میزنه ..یا شخصیت فرعی هیلر که به اسم کیم بونگ سو وارد شرکت یون شین میشه ونقش یه ادم دست وپا جلفتی وترسورو بازی میکنه که همین سریال رو بی نهایت لذت بخش کرده بود ..یا مثلا اینکه چه یون شین درکنار گانگسترها ودزدهایی بزرگ شده بود که همه رقمه کارهای خلاف رو بهش یاد داده بودن
درکنار شخصیت های اصلی داستان شخصیت های فرعی هم کارشون رو خیلی خوب انجام دادن ..کیم مون هو ..خبرنگار معروف ..پدر چه یون شین ..حتی مرد سیاه فیلم ..کیم مون شیک که علارغم بد بودنش اما عشق بی مثالی به همسرش داشت

انتهای داستان هم میشه گفت شاد تموم شد ..نویسنده نخواسته بود انتهای داستان غم انگیز یا باز باشه ..همین خاطره ی خوبی تو ذهن ها میذاره

اهنگهای سریال رو هم دوست داشتم ..البته نه دراون حدی که بگم شیفتشون شدم وروزی صد دفعه گوش میدم ..اما یه جاهایی واقعا اهنگها با سبک اون قسمت همخوانی داشت که لذت دیدن اون سکانسها رو بیشتر میکرد

به هرحال بعد از تقریبا دو ماه ونیم ..میخوام امتیاز ده رو به نویسنده وکارگردان وعوامل سریال بدم ..اینکه سریالی تا این حد من رو جذب کرده بود ..الحق که دست مریزاد داره.مخصوصا بازی بی نظیر جی چانگ ووک درنقش هیلر که در نقش کیم بوم سونگ هم عالی ظاهر شد ..

.البته این نظر شخصی منه ..شاید کسی که زیاد علاقه ای به عاشقانه ی داستان نداشته باشه یا فقط یکی دو قسمت از داستان رو ببینه بخواد سریال رو کنار بذاره ..همون بلایی که نزدیک بود سر من بیاد ..با بی میلی نشستم وقسمت دوم رو دیدم ..اما به جرات میگم تازه بعد از قسمت های سوم وچهارم داستان جلا پیدا میکنه واجازه نمیده نفس بکشید ..به هرحال بعد از همه ی اینها کاملا وصد درصد توصیه میشه .

آخرین نطرات

هدایت به بالای صفحه

اسلاید شو