تو دبیرستان سویت ..دو گروه دیوار به دیوار هم فعالیت میکنن ..پادشاه واقعی که یه گروه رقص دسته جمعی شامل شیش نفر به سرکردگی دختر باهوش ومهربونی به اسم کانگ یوجونگکه جز دنس وخنده وشادی هیچ کار دیگه ای انجام نمیدن وبراشون مهم نیست بین دویست نفر چندم میشن ..تقریبا بچه هایی هستن که با نمره ی ناپلئونی بالا اومدن به قول خودشون قعر قهقرا

وگروه مقابل گروه بک هو ..متشکل از بهترین دانش اموزهای مدرسه ..با ضریب هوشی بالا که تنها هدفشون درس خوندنه ..این گروه یه سری بچه مایه دار ودرس خونن که همه ی امکانات براشون فراهمه ..سردسته ی این گروه هم اقا پسر بانمکی به اسم کیم یول

داستان از اونجایی شروع میشه که صدای اهنگ ورقصیدن های گروه پادشاه مخل اسایش گروه بک هو میشه وگروه بغلی هم که مغرور ... زرپی میزنن دم ودستگاه این بنده خداها رو خراب میکنن ..کار بیخ پیدا میکنه ..تا جایی که تو یه اتفاق جالب وبا نمک عکس کیم یول وکانگ یوجونگ درحالی که فیس تو فیس هم هستن به دست مدیر میرسه وگروه پادشاه واقعی مجبور میشن جول وپلاسشون رو جمع کنن ..

اما کیم یول که ذاتا پسر باحال ولارجیه ..دلش به حال یوجونگ میسوزه ویه جورهایی بهش نخ میده که اگه از این کار ناراحتی اعتصاب کن ..خلاصه که کانگ یوجونگ علارغم تمام سعی وتلاش هاش ..نمیتونه پادشاه واقعیِ مرده رو زنده کنه ..تا اینکه سوآه ..که قبلا دوست صمیمی یوجونگ بوده اما بهش خیانت کرده به خاطر بالارفتن رتبه اش مجبور میشه وارد یه گروه تشویق کننده بشه ..تا یه پوان مثبت براش به حساب بیاد ..

کانگ یوجونگ که به خاطر خیانت سو آه ازدستش عصبانیه قبول نمیکنه ..اما کیم یول به خاطر رفاقتی که با سوهاجون داره وآتویی که سو اه از سوهاجون داره بالاخره کانگ یوجونگ رو قانع میکنه تا گروه تشویق کننده رو راه بندازن واین درحالیه که اگه این گروه موفق بشه ..گروه پادشاه واقعی میتونه دوباره از نو کارش رو شروع کنه ..از همینجاست که همکاری این دو گروه ..با کلی مشکل واختلاف نظر شروع میشه .

روند داستان ..

داستان خیلی بامزه شروع میشه ..از یه سری بچه مدرسه ای که سر نمره ی اخر اوردن با هم شرط بستن ..یوجونگ نفر 196 بین دویست نفره ..بقیه هم همین طور .(فکرشو کنید ..اگه کیمیای من بود گذاشته بودمش سرکوچه تا اشغالی بیاد ببرتش ..اخه نفر صد ونود وششم ؟؟؟؟).

از طرف دیگه گروه بغلی همه نخبه ودرس خون واروم وملایم ..کل کل این دو تا گروه از همون دقیقه های اول باعث جذب بیننده میشه ..جوون وپیر هم نداره ..واقعا بچه بازیهاشون بانمکه ..وبا صحنه های جالبی که پیش میاد بیننده واقعا مشتاق میشه بفهمه چه جوری قراره این دو گروه متفاوت با هم همکاری کنن ..تو این بین صحنه هایی از رقص گروه پادشاه واقعی ومشکلات خصوصی بچه های گروه بک هو هم بیننده رو کنجکاو تر از قبل میکنه

تشویق کننده شدن وهمکاری ومشکلات فردی وگروهی ..درکنار مشکلات بدنی واختلافات بچگانه ی هردو گروه واقعا قسمت های خنده داری رو درست کرده ..درعین حال ..مربی اموزشیشون ..به همراه معلم یانگ ..که یکی از معلم های نیک روزگاره ..باعث میشن کارهای این گروه جالب تر بشه ..

وتو این بین ..کیم یول شروع به دوست داشتن یوجونگ میکنه .. از اون طرف فاکتور دختر بد داستان ..یعنی سواه ..هم باعث مستحکم تر شدن این علاقه میشه ..یه رقیب عشقی هم میاد وسط که دیگه هیچی ..

چند تا صحنه ی دنس گروهی ودو نفره وصحنه های تشویق کردن هم وجود داره که به کار جذابیت میبخشه ..

خلاصه که همه چیز دست به دست هم میدن که داستان خیلی بامزه درعین حال عاشقانه جلو بره ..

بازیگرها

فکر کنم همتون با اونجی بازیگر زن سریال پاسخ 97 اشنا هستید ..واقعا بازی روون ودرعین حال بانمکی داره ..از اونهاست که همین جوریش نمکیه ..احتیاجی به لوده بازی نداره ..وقتهایی که خودش رو لوس میکرد دل من که زنم اب میشد چه برسه به کیم یول بنده خدا که همین جوری هم ازقسمت های اول دلش میخواست یه هوایی با این دختر بره

به نظرم واقعا تو این سریال تلاشش رو کرده بود ..سرکرده ی یه گروه رقص بودن ..درعین اینکه قراره سرگروه تیم تشویق کننده بشه وتمام گروه رو درکنار هم نگه داره کار سختی بود که اونجی خیلی خوب از پسش براومد ..به قسمت پرش های گروه تشویق کننده دقت کنید ..هرکسی نمیتونه از پسش بربیاد .قاعدتا تمرین سخت وطاقت فرسا میخواد تا از یه ادم عادی تشویق کننده بسازه ..

یه دختر دل رحم ومهربون که با وجود تمام بدی های سو آه بازهم نمیتونست به این راحتی ازش دست بکشه ..

کیم یول ..اخ خدا چقدر این پسر بامزه است ..عینهو فندق میمونه ..یعنی وقتی میخنده ادم میخواد لپش رو بکشه ..نوممممممممو نومو کیوو ..به نظرم این بازیگر که قبلا تو سریال هاید وجکیل هم بازی کرده ..خیلی خوب تونست با بیننده ارتباط برقرار کنه ..یه پسر باحال وبامزه درعین حال یه رفیق خوب برای بقیه ..ادمی که اول داستان سرش تو کار خودشه ..اما با دیدن عدالت طلبی های کانگ یوجونگ کم کم تغیر میکنه وحتی سپر بلای کانگ یوجونگ میشه ..

نوع نگاه ومیمیک صورتش به این نقش وشخصیت کمک کرد تا کار بامزه ای از اب دربیاد ..

سوهاجون ..که قبلا ازش سریال مامان عصبانی رو دیدید ..

با اینکه اوایل سریال فقط نقش دوست کیم یول رو بازی میکرد که زندگی شخصی داغونی داره ومدام از طرف پدرش کتک میخوره وچندین بار تا مرز خودکشی پیش رفته اما رشد شخصیت رو خوب از اب دراومده بود ..علاقه اش به یوجونگ هم خیلی بامزه وزیرپوستی شروع شد ..

سو اه ..دختری که به خاطر فشارهای مادرش به یه دختر بد طینت تبدیل شده ..اما سو آه واقعا همچین کسی نیست ..بلکه فشارها ی اطرافیان اونقدر ازارش داده که مجبوره با مسیر اب حرکت کنه وبرای بدست اوردن رتبه ی اول که متعلق به کیم یوله ..همه جور خلاف واشتباهی مرتکب بشه ..واز اونجایی که با یوجونگ به شدت به مشکل برمیخوره پای کیم یول هم به جریان باز میشه وتقابل این چند شخصیت درکنار هم داستان جالبی رو میسازه ..

اگه بخوام نکته های مثبت سریال رو کنار هم تو چند تا جمله توضیح بدم ..

کانگ یوجونگ نمونه ی عدالت طلبی ومبارزه وتلاش یک سره است ..کسایی که تو خود جامعه هم اندک شمارن واونقدر از طرف جامعه تحت فشار قرار میگیرن که یه وقتهایی از کارشون سرخورده میشن وبد جوری صدمه میبینن

ولی همین کانگ یوجونگ باعث تغیر وتحول اطرافیانش میشه ..اونقدر پافشاری میکنه که اول از همه کیم یول ..بعدش سوهاجون ..وبعد حتی سواه هم تغیر میکنه ..

البته روحیه ی همکاری به خاطر بازی تو گروه تشویق کننده ومشکلات ومصائبی که همگی با هم از پسشون برمیان باعث میشه تا این همبستگی بیشتر وبیشتر بشه ..تا جایی که هردو گروه درکنار هم به یک گروه واحد تبدیل میشن ..

این فراز ونشیب ها ..درکنار اموزشهای مربی رقصی که به تازگی به مدرسه اومده ..جذابیت ونمک به این قسمت ها داده .

از اون طرف مشکلاتی که دانش اموزان به خاطر جاه طلبی های والدینشون به اونها گرفتار شدن رو هم نمایش میده ..چیزی که تو اکثر سریالهای تینجیری کره ای یافت میشه ..ونشون میده وقتی بچه ها به علاقه مندی هاشون برسن ..وقتی هدفی مثل شرکت تو مسابقه پیدا کنن ..میتونن با روحیه ی بهتری جلوی مشکلات بایستن ..مثل سوآه که حاضر شد به جای فرار به مدرسه برگرده ..وبا تنبیهش رودر رو بشه وبا خجالت از دوستهاش عذرخواهی کنه ..

یا سوهاجون که بالاخره جلوی سرزنش های پدرش مقابله میکنه وشخصیت بهتری میشه ..

این رویه حتی راجع به کیم یول وکانگ یوجونگ هم اتفاق میوفته ..هرکدوم به ادمهای بهتری تبدیل میشن ..کیم یول که اوایل فقط به فکر خودش ودرنهایت سوهاجونه ..به پدرش نزدیک تر میشه ودرکش میکنه ..همه جوره به یوجونگ کمک میکنه ویه وقتهای سپر بلاش میشه ..کانگ یوجونگ هم که تو گذشته بی مهابا فقط به دنبال حقیقت بوده ویه وقتهایی حواسش نبوده که با اینکار داره به دوستهاش ضربه میزنه تواواخر داستان حاضره از مسابقه دست بکشه اما دوستهاش ازار نببینن ..

برای عاشقانه ی داستان فقط میتونم کلمه ی بامزه رو استفاده کنم ..خداوکیلی که کیم یول بازیش بامزه بود ..با اون خنده هاش ..یعنی وقتی میخندید من یه خنده ی گنده رو لبم میشست ..انگار خندیدن هاش مسری بود

نکات منفی ..

من نمیخوام به دید نقادانه به این سریال نگاه کنم ..قبول دارم مشکلات بیشماری داشت ..عاشق شدن کیم یول اون هم بعد از دو سال که دیوار به دیوار همدیگه کار میکردن ....یعنی واقعا کیم یول تا حالا کانگ یوجونگ رو از نزدیک ندیده بود ..مگه میشه ..؟

بالا گرفتن رابطشون اون هم به این سرعت ..پدر ومادری که اتفاقی همدیگه رو دوست دارن مادر کانگ یوجونگ وپدر کیم یول ....سوهاجون که علارغم دونستن علاقه ی کیم یول بازهم عاشق کانگ یوجونگ میشه

فوبیای دوست صمیمی کانگ یوجونگ که خیلی راحت با یه قسمت حل شد ..

یا حتی بخشش سو آه بعد از تمام خیانت هایی که به دوستهاش کرده بود ..سو اه حتی باعث صدمه دیدن کیم یول شد ..فکرشو کنید میخواست کانگ یوجونگ رو از پله ها پرت کنه پائین ..خب این ادم خطرناکه ..چه جوری تونستم تو عرض یک ساعت داستان رو کاملا بچرخونن

از طرف دیگه برخلاف اکثر سریالها واقعا دوست داشتم قسمت های سریال بیشتر بود ..مخصوصا رابطه ی سوهاجون با یوجونگ پررنگ تر میشد ..تا جذابیت سریال هم بالا میرفت ..حیف که نویسنده دیر برای این قسمت ها دست به کار شد ..عملا نصف داستان گذشت تا سوهاجون علاقه ای به کانگ یوجونگ پیدا کنه ..به خاطر همین شکست عشقی سوهاجون یکم عجیب بود ..چون از طرف دیگه میدونست که کیم یول به یوجونگ علاقه پیدا کرده ..

جمع کردن قسمت های اخر بدون مقدمه چینی بود ..یهو همه چیز عوض شد ..سواه نادم ..مادر سواه نادم ..مدیر بدجنس ورشوه بگیر رفت ..معلم یانگ موندگار شد ..پدر سوهاجون ..زندگی پدر ومادر کانگ یوجونگ وکیم یول ..مسابقه ای که از اول داستان منتظرش بودن همه رو تو عرض یه قسمت جمع کرد ..ای بابا ..واقعا چی میشد حداقل دو سه قسمت دیگه اضافه میکردن ..

ولی از اونجایی که اصولا این سریالها تنها به خاطر فان بودن وعاشقانه های پرهیجانش جلب توجه میکنه ..پس من کاری به مشکلات ونقص های سریال ندارم

تو یک کلام سریالی بود که واقعا دوستش داشتم وقطعا بعدها بازهم دوره اش میکنم ..همون جوری که تو این چند وقته هرقسمت رو بارها وبارها دیدم وخندیدم ..

موسیقی کار ..

به نظرم به سبک کار میخورد هرچند اونقدری که باید عالی نبود ..اما دقیقا عین تم سریال بود ..شاد وریتمیک ..

سکانس برتر ..

یه قسمتی هست که سوهاجون تو پارکینگ مدرسه داره از پدرش کتک میخوره .همون لحظه کانگ یوجونگ سرمیرسه وتا این صحنه رو میبینه میترسه وقایم میشه ..لبهاش بهم میخوره از ترس ..بابای سوهاجون داره به قصد کشت پسرش رو میزنه ..کانگ یوجونگ با لبهای لرزون فقط سوهاجون رو صدا میکنه ..به نظرم این قسمت رو اونجی خیلی خوب بازی کرد ..

یه سکانس هم برای قسمت طنز ..

اون قسمتی که کانگ یوجونگ فردای روزی که همگی اب شنگولی خوردن نمیدونه دیشب بین خودش وکیم یول چه اتفاقی افتاده ..خیلی بامزه بود ..خدا این کیم یول رو به مادرش ببخشه ..خیلی لبخند شیرینی داره ..

درکل سریال خیلی شاد وبامزه ای بود که حتی یه لحظه هم از گرفتنش پشیمون نشدم ..با اینکه از سن وسال من گذشته که فریب این عشق های پرهیجان اما ساده وبچه گانه رو بخورم اما لحظات خوبی داشتم ..دراخر هم با وجود تمام کاستی هاش ..بهش نمره ی 8 رو میدم .کمتر از این راه نداره ..اصرار نکنید ..امتیازش رو کم نمیکنم ..توصیه میشود ..