نقدی بر سریال تایلندی بازی نفرت

سریال بازی نفرت از آن دسته از سریال های تایلندی است که از نظر شخصی در حد متوسط طبقه بندیش می کنم. سریال با شروع تکان دهنده شروع می شود, دختری ترسیده و زخمی که از دست عده ای مرد فرار می کند, با همین شروع بیننده متوجه می شود با یک سریال درام و دردناک روبروست, کارگردان سریال سعی کرده با فلش بک های کوتاه وضعیت این دختر ترسیده را نشان بدهد, در همان سکانس های اولیه بیننده متوجه می شود نام دختر سا است و قرار بوده با مردی به نام چات ازدواج کند که این ازدواج به خاطر ازدواج چات با زن دیگری انجام نشده و سا به خاطر تجاوز عده ای ولگرد حالا وضعیت روحی مناسبی ندارد. زندگی سا روی همان پشت بام با یک پایان تراژدی به آخر می رسد, مرگ او برای تنها برادرش آکی ضربه بزرگیست و آتش دشمنی که او نسبت به خانواده چاتچانوک دارد یکباره شعله ور می شود, و این چنین است که بستر داستانی و چهارچوب سریال شکل می گیرد. سریال نقاط قدرت و نقاط ضعفی داشت

نقاط قوت سریال

سریال بستر مناسبی داشت, انتقامی که به خاطر مرگ عزیزان باید انجام میشد,برای آکی نام خانواده چاتچانوک مساویست با مرگ پدر و مادرش , او هرگز به دنبال علت واقعی خودکشی پدرش نمی گردد, از نظر او تنها یک نفر در آن اتفاق مقصر است و آن هم پدر چات است, با مرگ سا دیگر تمام روزنه ها برای آرام مانده این مرد بسته می شود, او خودش و خانواده اش را قربانیان این خانواده می داند , نفرت چنان چشمانش را کور می کند که تمام تلاش های تنها دوستش هم راه به جایی نمی برد و تمام زندگی او در یک کلمه خلاصه می شود, انتقام, همان اصطلاح چشم در برابر چشم,در کنار این بستر قوی شخصیت پردازی قوی کار کمک زیادی به روند سریال داشت, شخصیت ها به خوبی پایه ریزی شده بودند, دو شخصیت اصلی داستان یعنی آکی و چبا, با شروعی نه چندان دلچسب با هم آشنا می شوند و همان دیدار اول روی نتیجه گیری های آنها از هم سایه می اندازد, از نظر آکی, چبا یک دختر بی منطق و بدجنس است که سایرین را به خاطر منافع خودش قربانی می کند و از نظر چبا , آکی یک انسان منحرف و فرصت طلب است و شاید همین دید منفی نسبت به آکی باعث می شود وقتی درمهمانی منزلشان, سا را با پاتانا می بیند, سعی نمی کند حقیقت را متوجه شود و بلافاصله حکم می دهد که او هم مانند برادرش یک آدم منحرف است, این باور آنقدر برای چبا قویست که حتی زمانی که اسیر آکیست فراموش می کند که برادری که مانند یک پدر سالها خواهرش را بزرگ کرده مسلما از او بیشتر خواهرش را می شناسد و می داند او اهل خیانت نبوده, اما به نظر چبا اینطور نیست و خودخواه بودن ذاتی او باعث می شود حرفی را که نباید بگوید به زبان بیاورد و باعث حادثه ای بشود که همه افراد سریال را درگیر می کند. بغیر از شخصیت های اصلی سایر شخصیت ها هم به خوبی پرداخت شده بودند و البته بازیگران هم جز چند مورد (مانند کاراکتر جی)به خوبی از عهده نقش خودشان برآمده بودند.

استفاده از رنگ های شاد و زمینه روشن در همه پلان ها که فضای لوکیشن ها را جذاب تر می کرد , همچنین استفاده از رنگ های شاد و البته تنوع لباسی درمورد بازیگران هم از نکات بارز این سریال بود که به جذاب شدن سریال کمک کرد,استفاده از فضاهای دریا, جنگل و طبیعت استوایی تایلند و بیان نام شهرهای گوناگون در تایلند.

سریال روند یک سریال جذاب را رعایت کرد, با شروع ضربتی آغاز شد روند معرفی شخصیت ها و اتفاقات را انجام داد و اوج بسیار خوبی داشت.

بیان عشق و علاقه در صورت های مختلف, عشق خواهر به برادرش, که یقینا چبا سردمدار آن بود و برای حمایت از برادرش حتی زندگی و آینده اش را قمار کرد, عشق چات و سا به هم که با ترس ها و اشتباهات چات به نابودی رسید , عشق و علاقه پدر و مادر به فرزندانشان که به دو صورت علاقه حکیمانه در کاراکتر پدرچبا و علاقه خودخواهانه در کاراکتر ماد چبا نشان داده شد و بالاتر از آنها عشق چبا و آکی به هم ,عشقی که از خاکستر نفرتی عمیق بلند شد و آنقدر قدرتمند شد که روی تمام تردیدها, ترس ها و جدایی ها را پوشاند.

داستان انتها خوب و شادی داشت, عاقبت همه انسان های بد, تلخی و تباهی بود و انسان های خوب به پاداش صبری که در مقابل سختی ها داشتند به کامیابی رسیدند, درست همانطور که همه انتظار دارند و این موضوع جای تشکر از کارگردان و نویسنده را داشت که به اصطلاح حال گیری نکردند و اوضاع را کاملا بروقف مراد بینندگان تمام کردند.

نقاط منفی

سریال نقاط منفی قابل توجهی داشت که این نقاط منفی گاه تا آنجا جلو رفت که حتی به روند داستان ضربه زد, از مهمترین این نکات

داشتن دیالوگ های زیاد, گاه این زیادی دیالوگ بیننده را خسته می کرد,آنقدر در مورد دیالوگ ها زیاده روی شده بود که عملا بازیگران ثابت ایستاده بودند و فقط دیالوگ می گفتند و در مدتی که این دو نفر در حال گفتگو بودند سایرین بیکارایستاده بودند. بسیاری از اتفاقات فقط با دیالوگ بیان می شد بدون هیچ بازی برای بازیگران.

رابطه علی و معلولی داستان در قسمت هایی دچار نقص بود, و اتفاقاتی که رخ می داد با شخصیت پردازی اولیه هماهنگ نبود, مثلا در سکانسی که چبا برای کشف حقیقت با پاتانا همراه می شود, با اینکه به خوبی می داند که او یک مرد خطرناک است همراه او می رود, چون می خواهد حقیقت را کشف کند, در تمام مدت این سکانس ها من از خودم می پرسیدم, چه برسر آن دختر خودساخته و قوی ابتدای داستان آمده؟ و بدتر آنکه چطور او به این راحتی به منشی برادرش اعتماد کرده و تمام اسرار خود را به او می گوید, هرچه سکانس ها جلوتر رفت متوجه شدم تنها هدف این بود که جی به عنوان انسانی خوب و موجه نمودار شود,حقیقت این است که شخصیت جی از ابتدا تا انتها اصلا برایم جالب نبود, به جرات می توانم بگویم کسانی را بیشتر از او دوست داشتم, چون تکلیفم در مقابل او روشن بود , یک زن بدجنس و بی ادب, که هیچ کاری جز سیلی زدن به صورت دخترهای دیگر بلد نبود. اما درباره جی فکر می کنم هیچ صفتی مناسبتر از دورو نبود, او ابتدا به عنوان دوست دختر آکی آمد, بعد بدون اجازه و علارغم میل او خودش را درگیر ماجرایی کرد که به او هیچ ارتباطی نداشت (نویسنده همه تلاشش را انجام داده بود که کارهای او موجه شود). او وقتی متوجه رابطه آکی و چبا شد چنان قشقرقی به پا کرد که متحیرانه بود , اما من فقط در یک جمله می گویم, دست پیش را گرفت که پس نرود, چرا که هرکس نمی دانست خودش به خوبی می دانست اوست که درحال خیانت به آکی است, او مخفیانه به چات عشق می ورزید و حتی اعتقاد دارم از هر فرصتی برای نزدیکی بیشتر به او استفاده کرد, بازی ضعیف بازیگر این نقش برای چنین صحنه هایی و بیان نظراتی که همه درست بود واقعا انسان را کلافه می کرد, او بعدها آنقدر در دورویی جلو رفت که آشکارا با چات که یک مرد زن دار بود رابطه داشت , هرچند باز هم نویسنده سعی کرد این کار او را با بیان اینکه چات از همسرش کسانی متنفر بود و کسانی یک شیطان بود موجه کند, اما انگار هرچه تلاش می کرد اوضاع این نقش بدتر می شد. رابطه او کارها و رفتارش در مقابل چات و عشقی که یکباره به وجود می آید اصلا منطقی نبود و من معتقدم اصلا قابل باور برای بیننده نبود.

از دیگر ایرادات این سریال استفاده از کاراکتر های زیاد و غیر ضروری بود, شاید اکثر بینندگان بگویند آخر چه نیازی به کاراکتر سیا پااو بود؟ اگر هدف بیان بدی کسانی بود, که او از ابتدا مشخص بود که چه تیپ انسانیست و خیلی راحت میشد با استفاده از کاراکتر پاتانا تمام پستی کسانی مشخص شود. صحنه های قمارخانه, صحبت های کسانی و سیا جز بازی با اعصاب بیننده کارایی نداشت.

تعدد ماجراهایی که در داستان وارد شد و داستان اصلی را تحت شعاع خود قرار می داد, باز هم نتیجه ای جز خستگی و کشدار شدن ماجرا نداشت. انگار هدف از چنین حوادثی کمک به سیر داستان نبود و فقط می خواستند سریال را کش دار کنند.که البته موفق بودند.

اما جدا از همه نکات این سریال را عمیقا برای کسانی که علاقه مند به دیدن سریال هایی با سبک هندی و فارسی ایام قدیم هستند, پیشنهاد می کنم, چون این سریال پر از کل کل کردن های خنده دار و جالب, صحنه های وارد شده یکباره و شوالیه گونه مرد داستان است. آدم ربایی و صحبت های امیدبخش و زیباست امیدوارم از تماشای سریال لذت ببرید.

****

خب به سمیرا جان خوش امد میگیم که به جمع نقادان نقد کره اضافه شده ..اگه این سریال رو دیدید لطفا نظر بذارید واز سمیرا حمایت کنید .

ممنون از همگی