معرفی ونقد سریال ویروس بتهوون

خب بعد از چند وقت بالاخره سه قسمت اخر سریال ویروس بتهوون رو هم دیدم وبا کلی انرژی وحس خوب اومدم تا یه نقد عالی بنویسم ..همراهم باشید ..

قبلا یه خلاصه از این سریال نوشته بودم ..همون رو اینجا اوردم وادامه دادم ..اگه اولش به نظرتون تکراریه ..چند تا سطر اول رو رد کنید تا برسید به بقیه اش ...
خلاصه ی سریال ..داستان یه گروه درب وداغون ارکستر رو روایت میکنه که تشکیل شده از ادمهایی نیمه کاربلد اما مستعد ودرعین حال علاقه مند به موسیقی ..داستانی از امید ..موفقیت ..سختی ها ومشقت هایی که این گروه میکشن .وما میون تمام این مشکلات ..پیشرفت کردن شخصیت های مختلف رو تو سیر داستان مشاهده میکنیم ..کسایی که از هیچ به همه جا رسیدن ..کسانی که رویاهاشون به واقعیت پیوست وزندگیشون هدفمند شد .مخصوصا شخصیت اصلی داستان یا کانگ مای که مردی مغرور بود ودرانتها به انسان بهتری تبدیل شد

اول بگم که کار رو به امید عاشقانه شروع نکنید ..شاید عاشقانه داشت اما به شدت کم بود ..حتی صحنه ی اضافی هم نداشت ..یه عشق یک طرفه هست که اخر سربا امید اندکی دو طرفه شد ..

بیشتر روی کار ارکستر ومشکلات ارکستر فوکوس داره داستان ..
اما نقطه ی کاملا بارز این داستان مردیه که به عنوان رهبر گروه ایفای نقش میکنه ..به نظرم هیچ بازیگری ..به واقع هیچ بازیگری نمیتونست به این زیبایی این مرد رو به تصویر بکشه ..یه مرد مغرور خودخواه خودشیفته با زبانی تلخ وازاردهنده ورک گو ..که هیچ کسی نمیتونه باهاش کنار بیاد ..

درعین حال این شخص نمونه ی بارز موفقیت وپشتیبانیه ..به نوعی شیفته ی بازی این مرد شدم ..از بس قشنگ نقشش رو بازی میکنه ..با اینکه این شخصیت خیلی تلخه ...با اینکه صحبت کردن باهاش ازار دهنده است..اما همه ی حرفهاش به طرز عجیبی درسته ..
اگه میگه تو ویولون زن مثل یه تیکه اشغالی ...بدبختانه درست میگه ..یا کسانی رو که با امید اندکی به سراغش اومدن ودست کمک به سمتش دراز کردن .به یک مشت گدا تعبیر میکنه .
هیچ کاری با احساسات نداره وکاملا یه انسان واقع بینه ..از طرفی وقتی دلش میشکست ..وقتی با وجود تمام زحماتی که میکشید هیچ کس قدر زحماتش رو نمیدونست وبه خاطر تندی هایی که میکرد ازش دور میشدن واقعا ناراحت میشدم ..

باید به نویسنده وبازیگر این کار احسنت گفت ..نوشتن واجرا کردن این نقش واقعا سخت بود ..چرا که شاید ما ادمها بخوایم سخت ودور از دسترس وغیر قابل نفوذ باشیم ..اما اجرا کردنش سخته ..بازهم عواطف درون ما از ما ادمهای دیگه ای میسازن ..اما کانگ مای ..دقیقا یه انسان بی عاطفه بود ..
وقتی پشت صحنه ی کار رو دیدم ..فهمیدم چقدر کیم میونگ مین زحمت کشیده تا تونسته این نقش رو درست از اب دربیاره ..تو یه قسمتهایی میگفت به کسی تکیه نمیکردم ..خوابم کامل نبود کلمات رو محکم تر ادا میکردم

تا بتونم اون سختی وتک بودن کانگ مای رو نشون بدم

رابطه ی بین دوتا گانگ وو ها رو خیلی دوست داشتم ..گاهی باهم جنگ میکردن ..گاهی با هم دوست بودن ..دیالوگ هایی این قسمت ها واقعا عالی کار شده بود ..وقتی این دو نفر سر موسیقی یا اختلافاتشون با هم حرف میزدن ..واقعا لذت میبردم ..به نظرم نوع نوشتار دیالوگ ها ..با هراون چیزی که تا حالا دیده بودم فرق داشت ..چون صحنه های عادی نساخته بود ..این صحنه ها ماورای صحنه های عاشقانه ..جنگ ..یا دشمنی واختلاف سلیقه بود ..وقتی با هم صحبت میکردن ..احترام ..نبوغ ..خلاقیت رو در پس کلمه ها میدیدم ولذت میبردم

تم اصلی کار روی اهنگهای سبک کلاسیک مثل موتزارت وبتهوون وبقیه میگرده ..با اینکه خود من اهنگ های بی کلام گوش میدم زیاد از موسیقی کلاسیک خوشم نمیاد ولی انتخاب قسمت هایی که اجرا میشد عالی بود ..مخصوصا اون اهنگ ابتدایی ارکستر که فضای طبیعت وصدای پرنده ها رو تجسم میکرد ..به واقع که اهنگ زیبایی بود ..تو پشت صحنه میگفت حدود صد تا قطعه ی موسیقی مختلف تو این سریال به کار برده شده ..

به نظرم در رده ی کارهای ملو درام به طریقی شاهکار درنوع خودش به حساب میاد ..چرا که همه چیز حول موسیقی کلاسیک بود ..نواختن ها ..موسیقی متن ..اهنگ ها ..حتی سبک پوشش بازیگرها ..صدای زنگ موبایل ها ...دقت اون هم تا این حد ؟!

کمتر کاری دیدم به این شدت نوع خاصی از موسیقی درش پررنگ باشه ..اگه دقت کرده باشید سریالهایی مثل ضربان قلب ..تو زیبایی .. با اینکه تو حیطه ی کار موسیقی بوده اما در این حد نبوده ..

قبلا گفتم اصلا از جانگ گیون سوک خوشم نمیاد ..از تیپش ..ظاهرش ..اما این تنها سریالی بود که به نظرم جانگ گیون سوک عالی بازی کرده بود با اون موهای کوتاه وتیپ معمولی کاملا تونسته بود نقش پسری پرشور درعین حال نابغه رو به اجرادربیاره ..

درانتهای این داستان به این حقیقت رسیدم که واقعا این سریال لحظات نفس گیری داشت..شکوه وعظمت رو میشد به خوبی تو این سریال دید ..واژه ی بهتری پیدا نمیکنم ..شکوه وعظمت ..جوری که بعد از تموم شدن سکانسهای مربوط به اجرای کنسرت من هم مثل تماشاچی ها دست میزدم ولذت میبردم ..

اون اجرای نمایش قطعه ی بتهوون وقتی که گروه سرایندگان بی هوا وارد صحنه شد موهای تنم رو سیخ کرد ..یه لحظه ارزو کردم که ای کاش این کنسرت همینجا برگزار میشد ..اون هم با مبلغی اندک تا من هم میتونستم تو این شکوه شریک باشیم ..

دردناک بودن از دست دادن شنوایی رمی رو خیلی قشنگ به تصویر کشیده بود ...اینکه یه روز صبح از خواب بیدار شی ودیگه هیچی نشنوی نه صدای زنگ ..نه صدای تلفن ..نه صدای پیغامگیر .هرچند زیاد از بازی این بازیگر راضی نبودم ..با اینکه خود نقش خوب از اب دراومده بود..

اما میمیک صورت دورمی مصنوعی بود یکم سر صحنه هایی که این خانم بازی میکرد مشکل داشتم ..که درمجموع چون داستان بین تعداد زیادی بازیگر پخش میشد زیاد روی سریال تاثیر منفی نداشت

طنز داستان هم اگر چه خیلی خیلی کم واندک بود ..اما واقعا بامزه بود ..یه قسمت بود که گروه ارکستر بدون هماهنگی با رهبر ارکستر تمریناتشون رو شروع کرده بودن ..رهبر ارکستر که کانگ مای بود برای اولین بار قرار شد این اهنگ رو تمرین کنن ..به قدری صورت وظاهر رهبر گروه با دیدن خوب زدن اعضای گروه بامزه بود که حد نداره ..یا اون قسمتی که زن یکی از اعضای گروه داشت فارغ میشد وتنها رهبر گروه بالا سرش بود ..که نفس کشیدن رو بهش یاد میده ..اینقدر سر این صحنه خندیدم که اشکم دراومد ..لامصب عجب بازیگریه این اقا ..

با وجود اینکه من به ندرت سر صحنه ای گریه ام میگیره ..ولی این سریال سرشار از لحظه هایی بود که اشک به چشمهام می اورد ..این سریال زیاد صحنه ی عاشقانه ای نداشت ..اگه هم داشت همچین عالی ونفس گیر نبود ...اما تا دلتون بخواد سریالی بود پراز صحنه هایی از امید وناامیدی ..درد وغم ..احترام وتواضع ..تلاش وپشتکار ..حیف که جا نداشتم وگرنه حتما این سریال رو تو ارشیوم نگه میداشتم ..تو اون لحظات باشکوه ..از حس قدرتی که کانگ مای میخواست تو موسیقی کلاسیک القا کنه اشک به چشمم میومد ..از شکوهی که تو بازی این مرد موج میزد

به هرحال به عشق این اقا من تا اخر اومدم هرچند که درکنار بازی بی نظیر این بازیگر ..بقیه ی بازیگرها هم به نسبت خوب بودن ..وباید اعتراف کنم واقعا سریال قشنگیه ..

فقط بهتون بگم ..داستان به حدی نفس گیر درعین حال اروم وملایم بود ..که یه وقتهایی از استرس روی صندلیم میخکوب میشدم

...
به هرحال بعد از همه ی این تفاسیر میخوام بهش نمره ی 9 رو بدم ..شاید هم 9.5 چرا که کار واقعا زیبا بود ..

نویسنده ...moonshine

آخرین نطرات

هدایت به بالای صفحه

اسلاید شو