معرفی و نقد سریال زن باوقار (منزلت زن ) :

خلاصه کامل:پارک بوک جا در خونه ی خودش به قتل رسیده و پلیس به همه ی اعضای خانواده مشکوکه ..یکی از این افراد که حالا از اون خونه رفته وو آجینه ، عروس سابق خانواده .. آجین کسی بوده که در گذشته بوک جا رو به عنوان پرستار پدر شوهرش استخدام کرده.. وقتی آجین تحت بازجویی پلیس قرارگرفته متوجه میشه اولین ملاقاتش با بوک جا روز استخدامه پرستار نبوده و انگار قبلا هم بوک جا رو دیده ، چیزی که تا اون زمان بهش توجهی نکرده بوده ... یه چیزه دیگه هم هست که آه جین نمیدونه ، اینکه بوک جا همیشه دوست داشته به جای آجین باشه ! (این همش سه دقیقه ی اول سریال بود که بستر داستان رو به عنوانه یه سریال رمزآلود آماده میکنه .. حالا داستان سریال به گذشته برمیگرده تا داستان به طور کامل روایت بشه )
وو آه جین به عنوان مهماندار نمونه و مدل یه شرکت هواپیمایی کار میکرده اما بعد از ازدواج با مردی متمول کارش رو کنار میذاره و مشغول اداره ی زندگیه خانواده ی خودش و همسرش میشه .. همه چیز خوبه تا زمانی که تصمیم میگیره به پیشنهاد فیزیوتراپ برای پدرشوهرش یه پرستار پیدا کنه .. پارک بوک جا برای مصاحبه پیش آه جین میاد و اونقدر اون رو تحت تاثیر قرار میده که بلافاصله استخدام میشه .. همه چیز به خوبی پیش میره تا اینکه آه جین پی میبره بوک جا با نقشه ی قبلی وارد این خونه شده .. نقشه ی ازدواج با پدر شوهر آه جین .. آه جین تصمیم میگیره اونو بیرون کنه اما ...
به موازات این داستان همسر آه جین برخلاف انتظارش بهش خیانت میکنه

شخصیت های اصلی :

وو آه جین :زنی قدرتمند با روحیه ای قوی ...در برخورد با دیگران همیشه لبخند به لب ... آجین از نظر دیگران نمونه ی یه زن بخصوص ، کامل و تحصین برانگیزه ... زنی که علاوه بر اداره ی خانواده ی خودش ، خانواده ی همسرش هم اداره میکنه .. ظاهرا ساده داره اما بسیار با سیاست ... در اکثر مواقع میدونه چطور باید احساستش رو کنترل کنه و این به کارکرد منطقش کمک میکنه .. زنی که در مقابل مشکلات نه تنها ایستادگی میکنه بلکه برای اطرافیانش هم تکیه گاه میشه ...

پارک بوک جا :زنی 45 ساله که در پرورشگاه بزرگ شده و سرنوشت سختی رو طی کرده ... سرنوشتی که شاید بتونیم اون رو عامل شرارت هایبوک جا به حساب بیاریم... بوک جایی که از روی ظاهرش قضاوت شد و باطنش نادیده گرفته شد ... بوک جایی که کسی درکش نکرد .. حالا شده زنی کینه توز که میخواد انتقامش رو از دنیا بگیره ...می خواد چیزایی رو بدست بیاره که اونو در چشم دیگران بزرگ میکنه و حسرت هاشو جوابگو میشه و بهش احساس خوشبختی میده

نقد سریال :

سریالی ویژه به مناسبت 5 سالگی شبکه .. تونست رکورد داره ریتینگ بشه که حقش بود ...

وقتی اولین بار پوستر مربوط به سریال رو دیدم توجهم جلب شد .. کیم سونا و کیم هی سان هر دو در کنار هم .. دوبازیگری که برای من میشه گفت در یه سطح بودن و هر دوشون رو دوست داشتم ، احساس میکردم بازیشون در یک سبکه ...با اینکهخلاصه ی اصلی سریال چنگی به دل نمیزد ، بسیار بهش امیدوار بودم ودیدنش رو شروع کردم

سریال یک شروع مرموز و هیجان انگیز داره اما چند دقیقه ی بعد کاملا از اون فضای مرموز خارج میشه و سراغ قشری خاص از جامعه میره... قشر مرفع

از همون ابتدا میتونیم به خوبی تعامل ژانر درام رو با معمایی ببینیم .. سریالی که نه تنها یک درام اجتماعیه قوی محسوب میشه ، بلکه با رگه های معمایی و طنز ( مخصوصا معمای اصلی سریال و تکرار سکانس مرگ بوک جا در جاهایی که نیاز به یاد آوریه) فضا رو برای شما جذاب میکنه که از اینبابت باید ممنون نویسنده بود ...

در این سریال ما با شخصیت های زیاد و متنوعی مواجع میشیم که هر کدوم نماینده ی دسته ای خاص از انسان های اطراف ما هستن و با قرار گیری در شرایط مشابه ، عکس العمل هایی متفاوت باهم نشون میدن که باعث میشه ناخود آگاه با هم مقایسشون کنیم ( یکی از این اتفاقات که برای چند شخصیت در داستان همزمان پیش میاد ، خیانت دیدنه که هر کدوم جهت گیریه خاص و متفاوت با دیگری رو در مقابلش پیش میگیرن )

چیزی که من به شخصه خیلی دوسش داشتم نمایش قشر مرفع در این سریال بود ...نمایشی جدید از این قشر نشون میده ..شاید فکر کنین این یه کلیشه ست اما اینجا ما با یه دید کاملا جدید به دنیای پولدار های مرفع نگاه میکنیم .. دیدی موشکافانه که به خوبی به جزئیات و زوایای مختلف میپردازه ..دنیایی که به قول بوک جا ( شخصیت اصلی سریال ) یک طبقه بالا تر از قشر ضعیفه اما فاصله ی این دو دنیا فقط یه سقفه شیشه ایه .. حایلی که شکسته نمیشه اما مردمی که در بالا و پایین اون قرار دارن ، میتونن هم رو ببینن

در اینجا قشری رو میبینیم با زندگی های در ظاهر وسوسه برانگیز اما باطنی چه بسا تاسف برانگیز ! بذارینبراتون مثال بزنم :

چیزی به اسم حریم شخصی ندارن ... مسائل منزل توسط خدمتکار ها به بیرون درز پیدا میکنه ....

بارها از ابتدا تا انتها شاهد مراجعه ی این خانم های متمول و باوقار به فالگیر هستین .. حتی آجین که یه زن فهمیده به حساب میاد ! زنایی که در مقابل دیگران ظاهر مغرور خودشون رو حفظ میکنن اما حاضرن مقابل یه فالگیر سر خم کنن تا اون بتونه کف سرشون رو ببینه که یه وقت همسرشون قرار نباشه بهشون خیانت کنه !

شخصیت ها یه حس طبیعی به ما میدن ...عمل و عکس العمل های طبیعی که باید ممنون شباهت فرهنگی هم بود !

یکم درمورد روند سریال بگم .. شروع خوبی داره اما چند قسمت ابتدایی کمی کسل کننده ست ، چون ما همون سکانس اول متوجه میشیم که بوک جا قراره همسر رئیس بشه و بعد هم کشته بشه پس لازم نبود استخدام بوک جا تا ازدواجش با رئیس 7 قسمت طول بکشه ومیشد روندی سریع تر طی کنه.. با اینحال سریال در مجموع پتانسیل ادامه دادن رو داره تا جایی که بوک جا با رئیس ازداج میکنه و روند سریال بکلی تغییر میکنه و جذاب تر از قبل میشه .. به حدی که شما رو مشتاق میکنه سریع تر قسمت بعد رو ببینین

یکی از نقاط قوت سریال بازیه بازگیر های زن ( چه اصلی و چه فرعی ) محسوب میشه ... بازیگر هایی که همشون درخشان تر از همیشه ظاهر شدن ( برخلاف همیشه ی کی دراما اینبارپرچم خانم ها بالاست ! )

یکی دیگه از نقاط قوت کارگردانی و تدوین خوب هستش

تدوین خوب سریال رو میتونین در بخش های مختلف سریال مخصوصا قسمت های آخر که مدام بین حال و گذشته در رفت و آمد هستیم ببینید

از کار های دیگه ی کارگردان : عشق من سام سون – مادام آنتوان

واقعا چقدر کیم سونا در نقش بوک جا از کیم سونا در نقش سام سونهتپلو و دوستداشتنی دوره ! اما بوک جا هم با وجود اشتباهات بسیار و حرص دار بودنش (!) نمیتونه یه شخصیت سیاه باشه و یه جاهایی ترحم برانگیز و حتی مظلوم دیده میشه

و چقدر هم هی سان از اون سوی سریال ایمان (سرنوشت ) دوره !

یکم درمورد شخصیت خانوم آجین بگم ... یه زن باهوش و بادرایت که ما باید خوب بودنه بی قید و شرطش و مهربونیش رو بپذیریم ....اما برخلاف خواسته ام یه جاهایی نتونستم باورش کنم ...احساس کردم که یه ضعف داره .. مثلا با درایته اما به تذکر های جومی مبنی بر رفتار های بوک جا بی توجهی میکنه.... مثلا مهربونه اما یه جاهایی نمیدونستم مهربونیه صورتش از ته قلبشه یا ظاهریه .. واقعا کسی که انقدر با درایته ، با همه ی اطرافیانش حتی اونهایی که برای اولین بار میبینه ، میتونه از ته قلبش به گرمی برخورد میکنه ؟ مسلما نه همیشه ، پس نتیجه میگیریم یه جاهایی این لبخند فقط یه لبخنده تصنعیه نه بیشتر ! ...نمیدونم مشکل از سناریو بود یا بازیه کیم هی سان .. شاید هم باید شخصیت آجین اینطور میبود که نشون بده هر کسی نقص هایی داره ( اما بنظر نمیومد بخوان این موارد رو نقص های آجین قرار بدن... از نظرنویسنده نقص آجین اونجاییه که به همسر سابقش میگه : من بوک جا رو به اون خونه اوردم ..من اون نقاش رو معرفی کردم .) ولی بنظر من این ضعف به حساب نمیاد پس اسطوره شدن بیش از حد آجین ، بدلیل نپرداختن به ضعف های اون در حد لزومه ! یه شخصیت عالی هم ، هر چند کم ، ضعف های خودش رو داره... شاید اگر کمی هم به ضعف های آجین پرداخته میشد شخصیتش ملموس تر بود ...البته شخصیت خوبی داره اما درمقایسه با شخصیت های دیگه ی سریال ضعیفه ..

در مورد بازیه بازیگر ها .....کیم هی سان بازیه خیلی خوبی از خودش ارائه داد مخصوصا در سکانس های خاص اما در همه ی سکانس ها به یک اندازه خوب نبود وشاید یه جاهایی کمی مصنوعی ..برخلاف اون کیم سونا خیلی طبیعی و تاثیرگذار یک زنه عقده ای (!) ،بدجنس و تاسف برانگیز رو به تصویر کشیده بود که اگر مجالی براش بود میتونست باهوش و دوستداشتنی هم باشه ... قبل از این سریال در رای گیری سایت نقد کره خواستم به کیم هی سان رای بدم اما با دیدن سکانس آخر در قسمت چهار به کیم سونا رای دادم و با پیشروی سریال متوجه شدم انتخاب خوبی کردم ( ابتدا ذکر کردم که طرفدار هر دو بودم پس بدونین این نظر جنبه ی شخصی نداره و ناراحت نشین )

دیالوگ های زیبا و ماندگار زیادی داشت مخصوصا دیالوگ های روح بوک جا ...

بار آموزنده ی سریال هم بالاست . به زندگی ، مال ، همسر و ... در زندگیه دیگران طمع نکنید . خوشبختی وقتی به سراغتون میاد که طمع رو کنار بذارین . به انسان های اطرافتون توجه کنین .. حواستون باشه کهخدشه وارد کردن به احساس دیگران می تونه عواقب خیلی بدی داشته باشه

اینجا خطر اسپویل داره به شدت ! :این دیگرانی که باید حواسمون به عواطفشون باشه ، میتونن بچه ها باشن !.. شروع ضربه خوردن بوک جا وقتیه که در کودکی به فرزندی گرفته میشه و خودش هم بعد ها به یه نوجوان ضربه وارد میکنه که در انتها همین موضوع باعث مرگش میشه .. پس حواستون به آدماها و دلشون باشه ..حتی اونهایی که خیلی به چشم نمیان

پایان بندی : ( اسپول داره و اگر قصد دیدن دارین به هیچ وجه نخونین ..در غیر اینصورت مطمئن باشین جذابیت سریال رو از دست دادین ):

سرنوشت شخصیت ها معقول و منطقی بود . در سکانس آخری که بوک جا رومیبینیم که در میون گل هاست و در این حال داره اشک میریزه ..این میتونه یاد آور خوبی ها و بدی های اون در کنار هم ( خاکستری بودنش ) باشه و خیلی تاثیر گذار بود... اما درمورد قاتل داستان ...باید به نویسنده آفرین گفت که کاری کرد ذهن ما سمت این پسر نره …خود من تا قسمت 19 هیچ شکی بهش نکردم ..محدود کردن قاتلا و زیاد نشون ندادن این پسر باعث شد ضمیر ناخود آگاهم اونو عضو خانواده به حساب نیاره تا وسط قسمت 19 که رئیس به جی هو گفت برو تو اتاق پسر عموت و بلا فاصله بعد به آجین گفت قاتل حتما عضو خانوادست ، اون زمان یهو با خودم گفتم راستی وون کیو هم هست ! و یاد اون جایی افتادم که بوک جا از خونه انداختش بیرون ..همون شبی که بارون میومد ( من با همون سکانس که پایان قسمت چهار بود عاشق این سریال شدم .. کیم سونا حیرت انگیز در اونجا عمل کرد …باید همون زمان فکر میکردم سکانس مهمیه ) …. با تعجبه پدرش بعد از دیدن چاقو در آخر قسمت 19 فهمیدم که پدر، قاتل رو میشناسه و شکم به یقین تبدیل شد ……. ای کاش بوک جا به حرف آجین عمل کرده بود و از دلش درمیورد

پیشنهاد به دیدن :صد در صد ... مخصوصا برای کی درامر ها که واجبه .. ولی اگر صرفا دنبال عاشقانه هستین نبینین

آهنگ متن :خوب بود مخصوصا تیتراژ اصلی...پارت 2

دیدن این سریال زیبا واقعا لذت بخش بود