Cinderella's sister / 2010
خواهر/ناخواهری سیندرلا
نمیدونم امکانش هست کسی روی کره زمین باشه که قصه سیندرلا رو ندونه! قصه فرشته کوچولوی پری روی خوش قلبی که مادرشو در کودکی از دست داده و غرق در عشق بیحد پدرش، کاملا خوشبخته تا اینکه بازی زندگی زن ترسناکی رو که اتفاقا ظاهر بسیار فریبنده ای داره سر راه پدرش قرار میده و این زن با فریب دادن این مرد ساده دل پا به خونه سیندرلا میذاره و دو تا دختر وروره جادوش رو هم با خودش به زندگی گرم و خوش سیندرلا وارد میکنه...چیزی نمیگذره که پدر سیندرلا، به نظر من به شکل کاملا مشکوکی!!!!!، میمیره و نامادری نقاب از چهره برمیداره و سیندرلا رو به سان اسیری به بردگی میکشه و برای پنهان کردن زیباییش در پستوی خونه حبسش میکنه تا زشتی دو دختر خودش کمتر به چشم بیاد!پایان رو هم، همگی میدونیم؛پرنسی از راه میرسه و معجزه آسا سیندرلا رو نجات میده و همه چیز به خیر و خوشی تموم میشه.
ممطمئنم همگی دست کم یکبار انیمیشن این قصه زیبا رو دیدین و درصورتیکه سیندرلا 2الی آخر رو ندیده باشید این انیمیشن هنوز هم براتون به شکل شیرینی نوستالژیکه.
اما چیزی که جالبه اینه که همیشه میشده به این قصه از زاویه دیگری هم نگاه بشه و اینکه چرا این اتفاق نیفتاده قدرت تخیل نویسنده ها رو زیر سوال نمیبره؟؟
زن دیو سیرتی که زندگی انسانهای بیگناه رو میبلعه تا خودش بهتر زندگی کنه آیا هرگز انقدر عاطفه در وجودش داره که بتونه برای بچه های خودش مادری کنه؟! چنین موجود راه به خطا رفته ای یقینا اگر هم برای کسی خیر بخواد این خیر واقعا چیه و آیا اساسا خیره و اگر هم به فرض محال واقعا خیر باشه آیا کسی نیت این آدم رو باور میکنه؟بچه این آدم اگر باشی و بلایی که سر انسانهای دیگه میاره رو اگر درک کنی میتونی دوستش داشته باشی؟
سیندرلا به پرنسش رسید و خوشبخت شد اما آناستازیا و دریزلا چی شدن؟ بیاد دخترهای تناردیه تو بینوایان افتادم...انگار هیچ کی هیچ وقت به خوشبختی بچه های مفلوک ادم بدهای آدمخوار اهمیت نمیده که هیچ، چنین حقی هم براشون قایل نیست!!!
اینجا و در این قصه این ذهنیت کاملا به چالش کشیده میشه و همینه که جالبش میکنه...

ایون جو دختر نوجوون گوشت تلخیه، سرد، دور، بی اعتماد،به شدت درونگرا و افسرده...این بچه به عشق و محبت هیچ اعتقادی نداره و زندگی براش خالی از هرگونه فانتزی دخترونه، بیرحم و سرده.از کودکی شاهد زندگی های پرتنش کوتاه مدت مادرش با مردهای نگون بختیه که انتخاب شده ان فقط برای اینکه شیره زندگیشون مکیده بشه و وقتی دیگه چیزی برای گرفتن نداشته ان رها شده ان.ایون حو عاصیه و خسته؛همه امیدش به ترک کردن ابدی مادرش و زندگی کردن در تنهایی و بدور از اینهمه رذالته.با اینهمه ذات مهربونی داره، در ابتدای قسمت اول میبینیم که خونه دیگری در آستانه فروپاشیه، مادر ایون جو مردی رو ترک کرده و خونه دچار آشوب مرد دائم الخمر صاحب خونه اس ایون جو اما بدون توقف و به سرعت در حال درست کردن غذا و پرکردن یخچاله چون پسر بچه ای ساکن این خونه اس که مرد به فرزندی گرفته بوده و با رفتن ایون جو ممکنه این بچه که اسمش جانگ ووئه و بعدها هم در قصه شخصیت موثریه گرسنه بمونه!
مادر ایون جو علی رغم بیرحمی عجیبش زنی نیست که فرزندشو رها کنه با اینهمه ایون جو موفق میشه فرار کنه اما این فرار نافرجامه.چند مرد که از طرف طعمه بعدی مادر ایون جو فرستاده شده ان ایون جو رو پیدا میکنن و به خونه جدیدش میبرن.خونه جدید در روستای خوش اب و هواییه و متعلق به بزرگ یک خاندان اسم و رسمدار و خوش نام.مرد صاحبخونه انسانیه به شدت شریف، سالها قبل همسرشو از دست داده و دختر نوجوونی هم سن و سالهای ایون جو داره و چند سالیه پسر حوونی به اسم کی هیون رو هم که درگیر مشکلات خانوادگی پیچیده و تلخیه سرپرستی میکنه.سالهاست به شکل کاملا سنتی شراب برنج تولید میکنن و اسم و رسم و ثروت قابل توجهی تو اینکار بهم زده ان.
ایون جو به شدت سرکشی میکنه، میدونه عاقبت ورود مادرش به این خونه چیه، میدونه این ادمها که هرچی بیشتر میگذره بیشتر میفهمه آدمهای خوبی ان با وجود مادرش به چه اخر و عاقبتی دچار میشن، میدونه محبت اغراق آمیز مادرش به هیوسان، دختر ناپدری جدیدش، یجور رذالت روباه صفتانه اس که قطعا نیت پلیدی پشتشه اما هیچ کاری از دستش برنمیاد...در سکوت تلخی فرو رفته و سعی داره با بی اعتنایی به همه این روزها رو فقط تاب بیاره اما زندگیش روز بروز پیچیده تر میشه...کی هیون که هیو سان از کودکی عاشقشه رابطه عاطفی پر ازدرک متقابل عمیقی با ایون جو پیدا میکنه رابطه ای که نهایتا منجر به عشق پاک و خالصی میشه که اقتضای سن هردوشونه،حسادت ها و رقابت های موزیانه هیوسان شروع میشه که اتفاقا تاحد زیادی به زندگی ایون جو جهت میده،خود ایون جو درگیر محبت بی شائبه ناپدری مهربونش میشه و سالها بعد بذر اونهمه محبت میوه عشق میده و وقتی پدر هیوسان فوت میکنه کسی که با چنگ و دندون برای حفظ ثمر سالها تلاش ناپدری میجنگه و تا پای گذشتن از همه چیزش پیش میره،ایون جوئه.
این قصه رو واقعا دوست داشتم.ایون جو برام شخصیت واقعا دوست داشتنی و قابل احترامی بود.دختری که علی رغم سالها دیدن فقط بدی، به خوبی قادر به تشخیص خوبی از بدی بود، دختری که از هیوسان خیییلی صدمه خورده بود ولی بعد از مرگ ناپدریش و بی نقاب شدن چهره مادرش، از هیوسان حمایت کرد، دختری که حتی حاضر بود از عشق به مرد دیگری صرفا بخاطر احساس دینش به تنها مردی که براش پدری کرده بود بگذره...ایون جو رو واقعاااااا دوست داشتم...بازی ها؛ همه بازی ها بنظرم درخشان بودن.این قصه بزرگ و پر و پیمون بود و شخصیت فرعی زیاد داشت.مثلا به خانواده کی هیون و مشکلات خانوادگیش کاملا پرداخته شد.نمیتونم بگم کی در نقشش بهتر ظاهر شد.قصه اونقدر قوی بود که بازی خوب اتفاق ناگزیری بود.مثلا این سریال اولین نقش رپر معروف کره ای، تکیونه و چقققققدر خوب بود!
سناریو برام جالب و چالش برانگیز بود.اساسا اینکه به بعدی از یک قصه قدیمی پرداخته بود که همیشه در سایه مونده بود منو جذب میکرد.
جالبتر اینکه واقعا تو این داستان کاراکتر کاملا مثبت یا کاملا منفی وجود نداشت.همه خاکستری بودن و امکان لغزش یا حتی اصلاح برای هرکسی وجود داشت.حتی ناپدری ایون جو هم یک قدیس نبود و در عشق مادر ایون جو در حد تحمیق کامل شخصیت خودش غرق شد!!
موسیقی کار رو دوست داشتم.با کار در هماهنگی خوبی بود و شنیدنش در حین تماشای سریال لذت بخش بود...
این سریال سکانس برگزیده زیاد داره یا حداقل برای من که دوستش داشتم اینطوره...
یکی از سکانسهایی که خییلی دوسش دارم جاییه که ایون جو با ساق پاهای زخمی کنار خمره مشروب زانو زده و برای اولین بار صدای تنفس مخمر رو از داخل خمره شنیده! گوشش رو چسبونده به خمره و با لذت غریبی در حال گوش دادنه که کی هیون میرسه و برای تسکین درد ایون جو گوشت ورقه شده رو روی خراشهای پای اون میذاره...ایون جو غرق در رویا میشه، دختر بچه تلخ بدبینی که جز تلخی در زندگی نمیشناسه از همون شب و همونجا وارد دنیای جدیدی میشه که فقط کی هیون توش راه داره...
سکانس دیگه ای که واقعا عاشقشم سکانس خداحافظی ایون جو با ناپدریشه...اولین و اخرین جایی که اونو پدر خطاب میکنه...واقعا سکانس تاثیرگزاری بود...
این سریال با وجود بار غمی که داره فضای شیرین و دوست داشتنی و پرامیدی داره که بیننده رو به تماشا ترغیب میکنه.
من به شخصه از تماشاش لذت بردم و امیدوارم اگر شما هم برای تماشا انتخابش کردید از دیدنش لذت ببرید.سریال خانوادگی گرم و پرافت و خیزیه و تا پایان شما رو به دنبال خودش میکشه.

برای اطلاع از اخرین گزارش ها وسریالهای درحال پخش وعکس ومطالب جالب درکانال نقد کره عضو شوید

کانال تلگرام