عجب سریالی بود. ایده اصلی ...روند داستان...دیالوگ ها...طنز سریال ...بازی بازیگرها همه عالی بودن. هر چند نمیشه نقص هایی که داشت رو فراموش کرد.
یکی از چیزهایی که در مورد گابلین خیلی دوست داشتم این بود که توی اکثر قسمت ها واسه بیننده یه سوپرایز خیلی خوب داشت. دم نویسندش گرم! همیشه یه موضوعی بود که بیننده رو وادار کنه قسمت های بعد رو ببینه.
همچنین بعد معنوی این سریال خیلی بالا بود. که از این نظر متفاوت ترین سریالی کره ای بود که من دیدم.
_____________________________
عاشقانه سریال :متاسفانه من عاشقانه ی کیم شین و اون تاک رو زیاد دوست نداشتم. نتونستم اون حس قشنگی که باید رو از این زوج بگیرم. اما با این وجود عاشقانه زیبایی داشت.
برای من دوست داشتنی ترین عاشقانه گابلین ، مربوط به فرشته مرگ و سانی (کیم سان) بود. هرچند تو یه سری سکانس های احساسی، بازیگر نقش سانی زیاد خوب کار نکرد و بازیش مصنوعی از آب دراومد اما من خیلی زوج این دو نفر و دوست داشتم.

طنز سریال : من بمیرم واسه نینیوم گفتنت گابلین
بار اصلی طنز این سریال روی شونه فرشته مرگ و گابلین بود. و هردوتا به نحو احسن از پسش براومدن.
از نوبسنده بی نهایت ممنونم که همچین طنز قوی رو در سریال گنجوند. حقیقتا گابلین بدون این طنز میشد غمکده! البته نمیتونم منکر این بشم که حتی غم گابلین هم زیبا بود. خیلی زیبا ...
________________________________
روند داستان : خیلی خوب بود. تعجب میکنم. گابلین برای من سریال بی نقصی نبود. اتفاقا همه نقوصش خیلی سریع به چشمم میومد اما این مسئله اصلا روی روند خوب سریال تاثیر نذاشته بود.

*اما ...
متاسفانه این سریال از قسمت 14 به بعد (از بعد این که اون تاک شمشیر گابلین و بیرون کشید و گابلین محو شد) به شکل عجیبی افت کرد. و من اصلا انتظار همچین چیزی رو نداشتم.
رفت و برگشت گابلین، نامیرا بودنش و همینطور تناسخ دوباره کیم سان و فرشته مرگ و اون تاک خسته م کرد. کاملا مشخص بود نویسنده از مرگ و نابودی متنفره !!!
انقدر از تناسخ واسه جذاب کردن سریال استفاده کرد که همین عامل باعث بی مزه شدن قسمت های آخر شد. گابلین گفت از هر صد نفر فقط یک یا دو نفر با همون ظاهر قبلی، تناسخ پیدا میکنن. نمیدونم چرا همه ی اون " یک یا دو نفر" دقیقا جز آدم هایی بودن که گابلین میشناخته و همه هم در یک زمان و در یک عصر تناسخ پیدا کردن و بدتر از اون، گابلین همه اونارو دوباره دیده. فکر کنم نویسنده از بس واسه شاهکاری که نوشت؛ هیجان زده بود که با خودش گفت بذار بزنم به سیم آخر، به جهنم که مسخره میشه.

سکانس های مرگ اون تاک و لحظه خداحافظیش با فرشته مرگ و گابلین خیلی زیبا بود و بار احساسی بالایی داشت اما چیزی که من و اذیت میکرد این بود که اون تاک بارها گفت برمیگردم.
خب این چه مردنیه دیگه؟ حداقل بذار بیننده یکم واسه رفتنت ناراحت باشه. با اون دیالوگ هاش غم سکانس به اون زیبایی و داغون کرد.

بازی بازیگر ها : با اطمینان میگم اگر کسی غیر از گونگ یو نقش گابلین و بازی میکرد این سریال تا این حد زیبا نمیشد.
لی دونگ ووک : خیلی زیاد بازیش و دوست داشتم. مخصوصا تو قسمت های راهی کردن ارواح. اون صورت سرد و بی روح واقعا لی دونگ ووک و تبدیل به یه فرشته مرگ کرده بود. اما اگر بخوام مقایسه کنم؛ گونگ یو بازی بهتری داشت. این و به این خاطر میگم که لی دونگ ووک سر یه سری سکانس ها عالی بود اما سر یه سری دیگه فقط خوب بود اما گانگ یو همه سکانس هایی که بازی کرد کاملا روان، طبیعی و تاثیرگذار بودن.
بازیگر نقش اون تاک : از بازیش راضی بودم. با شخصیت سرزنده و شیرینش هم به خوبی تونستم ارتباط بگیرم (باورم نمیشه این همون دختر خسته کننده ی پنیر در تله باشه )

****

نقد دیگر این سریال از امونا

نقد وبررسی سریال کره ای گابلین از Goblin | AmoonA

نقد دیگر این سریال از مون شاین

نقد وبررسی سریال کره ای گابلین| Goblin

****

برای اطلاع از اخرین گزارش ها وسریالهای درحال پخش وعکس ومطالب جالب درکانال نقد کره عضو شوید

کانال تلگرام