شین سه اه ..یه روح اواره وسرگردونه ..روحی که سه سال از مرگش میگذره وهیچی از گذشته اش به یاد نداره ..جز اینکه یه کینه ی قدیمی داره ..این روح ما فکر میکنه چون تو دوران زندگیش جز کار کردن هیچ لذتی از زندگیش نبرده ..پس حالا باید با یه مرد حیات بخش رابطه برقرار کنه تا کینه اش از بین بره وبتونه به خیر وخوشی به دنیای بعدی بره ..
اما زمان داره به سرعت میگذره واگه شین سه اه نتونه این مرد حیات بخش رو پیدا کنه مهلتش تموم میشه و به یه روح شیطانی وپلید تبدیل میشه ..
این روح شیطون بلای ما هم هر کاری میکنه تا این مرد حیات بخش روپیدا کنه، نمیشه ..حالا چرا ..؟چون هیچ مردی طاقت سرما وبرودت وجود شین سه آه رو نداره ..وبا اندک تماسی مردهای نگون بخت به حالت اغما میرن
اما بشنوید از شخصیت اصلی داستان نابونگ سان ..دختری اروم وبی نهایت سر به زیر ..با اعتماد به نفسی زیر صفر ..
نابونگ سان از کوچیکی میتونسته ارواج رو ببینه وهمیشه به خاطر ترسی که از دیدنشون داشته مورد ازار واذیتشون قرار میگرفته وخواب کافی نداشته ..شما از این نابونگ سان طفلکی حیونکی ..هیچ حرفی نمیشنوید جز ببخشید ومتاسفم ..چنان دختر فلک زده ایه که دل ادم به حالش ریش میشه ..
داستان از اونجایی جالب میشه که روح شنگول ومنگول ما برحسب تصادف تو جسم نابونگ سان میره ودیگه هم نمیتونه این جسم رو ترک کنه ..وپاش به رستوران خورشید باز میشه ..روح زبل وبی حیای ما که فقط به دنبال شکار مردهاست تا بالاخره بتونه یه مرد حیات بخش پیدا کنه ..اب لب ولوچه اش راه میوفته ..کور از خدا چی میخواد دو چشم بینا ..انگار با سر افتاده تو خمره ی عسل ...خلاصه که این روح بی حیا کنگر میخوره ولنگر می اندازه ..بدبختی اینجاست به همه هم چشم داره ..شما فکرشو کن یه اشپزخونه با یه سرآشپز خوشتیپ وچهار تا اشپز مرد ویه روح بی حیا واویزون که اصلا به فکر ابروی نابونگ سان فلک زده نیست .. چه شود ..
خلاصه که شین سه تو بدن نابونگ سان خجالتی به همه نخ میده وبا همه گرم میگیره وبه یکی میگه اوپا واون یکی رو میخواد اغفال کنه ...تا اینکه یه روز که شف خوشتیپ وباحال ما سرماخورده بود ونابونگ سان رو تو عالم هزیون به چشم دختر مورد علاقه اش میبینه می بو..سه ..
شین سه اه بعد از این بو.سه ..یه کشف بزرگ میکنه ..شف دقیقا همون مرد حیات بخشه ..که سرمای وجود شین سه اه هیچ تاثیری روش نداره ..واز همین جاست که روح ما اویزن این اقای سراشپز میشه که چی ..؟
فقط یه بار ..فقط وفقط یه باربیا تا ته قضیه رو بریم ..خخخخخخخخخخخخخخ
وتو این بین این تلاش شف بیچاره برای رهایی از چنگال این دختر خوفناک فوق بی حیا اونقدر بامزه وبانمکه که حتم دارم تا اخر داستان سریال رو نگاه میکنید ..
یعنی اون قسمتی بود که نابونگ نصفه شب میاد سراغ شف ومیگه سراشپز خوابیدن ..؟
بعد شف که لباس هم نداره میدوئه تا در رو قفل کنه ..من از خنده دل ضعفه گرفته بودم ..جالب اینجاست که واقعا درست هم حدس زده بوده نابونگ پشت در بود ..
یا اون قسمتی که نصفه شب تو ام تی میره تو تخت شف ..یعنی شف بیچاره برای چند دقیقه فکر میکنه واقعا باید با همچین دختری چی کار کنه ..
بعد هی بهش توضیح میداد دختر خوب ..زیاد با پسرها قاطی نشو ..بهشون نچسب ..باهاشون تو یه اتاق نخواب برات دردسر میشه ..
بعد بونگ با اون شیرینی خاص خودش میگفت خوب من واقعا واقعا دوست دارم برام دردسر بشه ..(یعنی وقتی خودش رو لوس میکرد واقعا با نمک میشد ..خوبیش این بود که ادم بهش حالت تهوع دست نمیداد واقعا ترکیب این دو نفر با هم جالب شده بود )
وحالا بعد از تمام اینها بیننده با این روح وشف ونابونگ سان همراه میشه تا بالاخره سر از مرگ شین سه اه در بیاره

اووووووووووه عجب خلاصه ی پراب وتابی ..داستان نوشتم براتون ..اما اونقدر این سریال بامزه است که از سر تا ته این خلاصه داشتم لبخند میزدم ..واقعا که برای من سریال فوق العاده شیرینی بود ..


روند داستان خیلی ساده شروع شد ..از دختری که به خاطر دیدن روح ها همیشه میترسه ونمیتونه بخوابه ..تا سراشپز سخت گیری که به فکر نظم وانظباط رستورانشه وبا این دختر تندی میکنه ..ولی نمیدونم چرا همین روند ساده تا این حد دلنشینه که بیننده رو با خودش پیش میبره ..داستان از اونجایی جالب میشه که روح شین سه اه وارد بدن بونگ میشه و همه چیز تغیر میکنه ..بیننده مدام میخواد ببینه این روح خاک برسر قراره کدوم مردی رو تور کنه که بالاخره همه میفهمن مرد داستان شف معروفه..داستان از اونجایی جالب تر میشه که شف غلارغم همه ی خود داری هاش درمقابل وسوسه های بی امان شین سه اه .. کم کم نسبت به بونگ سان علاقه پیدا میکنه ..براش نگران میشه وهمیشه به فکرشه ..به نظر من اوج کمدی داستان اون قسمت هاییه که شف همه اش داره از دست بونگ سان در میره ..یعنی ته خنده است ..
بازی بازیگرها ..

به نظرم هردوبازیگر اصلی خیلی خوب تو بطن بازیشون رفته بودن ..چه نابونگ سان که واقعا خیلی عالی تفاوت بین شخصیت ها رو متوجه شده بود وبه تصویر کشید ..چه سراشپز که خیلی قشنگ نقش یه ادم مغرور وخودپسند اما درعین حال مهربون رو بازی میکرد ..یعنی این اعتماد به نفسش تو حلق کارگردان ونویسنده ..ازکجا همچین کاراکتری به ذهنش رسیده بود ..اینقدر خودش رو دست بالا میگرفت که ادم فکر میکرد کی هست ...اما در کل به نظر من هردو داستان رو بالانس کرده بودن ..
بقیه ی بازیگرها هم خیلی قشنگ تونسته بودن یه محیط دلچسب از رستوران رو بسازن ..درست مثل یه خونواده که توی سریال هم مدام بهش اشاره شد ..پسرهای اشپزی که هرکدومشون یه مدلن اما ترکیب اینها در کنار هم شیرین بود ..انگار که واقعا نابونگ سان خواهر کوچیکشونه ..مخصوصا سراشپز سوس ...که ادم میخواست خفه اش کنه ..اونجایی که بستنی بونگ رو خورده بود دیدید ؟..خیلی بچه پرررو بود

چقدر من چرخش بازی بین بازیگرها تو سریالهای کره ای رو دوست دارم ..به جز بازیگرهای اندک شماری معمولا شخصیت های منفی ومثبت بین بازیگرهای مختلف میچرخه ..مثلا مردی که قبلا اونقدر لطیف وعاشقانه تو سریال بدرخش یا دیوانه شوظاهر شده بود حالا به مرد بدطینتی بدل شده بود که بیننده رو میترسوند وبه فکر میبرد که واقعا این ادم کیه ..خیلی از بازی این اقا مخصوصا وقتهایی که مهربون بود خوشم اومد دقیقا با همون لبخندهاش میتونست ادم رو گول بزنه
این اواخر این چرخش تو سریالها بیشتر هم شده ..تو سریال عروس زیبای من هم دو تا شخصیت منفی دیدم که قبلا ازشون نقش های مثبت دیده بودم ..یکی امپراطور اصلی سریال بدرخش یا دیوانه شود که یه ادم خوب وترسو بود وتو سریال عروس زیبای من یه نقش منفی رو داشت یه بازیگر دیگه که فکر کنم همه بشناسن ..دستیار اجومای سریال هیلر مرد پلیس عینکیه ..که تو سریال نقش نزول خور رو بازی میکرد ..یا تو سریال یونگ پال .برادر دختره .یا به خاطر سپردمت هردو بازیگر قاتل داستان ودی او .. یا سریال خون ..جی جین هی وای خیلی زیادن ها ..تازه عمق قضیه رو گرفتم ...

به نظرم اینها خیلی به داستان هیجان میده اینکه با پیش زمینه ی ذهنی یه سریال رو نبینی ..چون ممکنه هرکدوم از شخصیت ها عوض بشن ..
راستی من دقت نکرده بودم اما روح این سریال ..تا حالا نقش های دوم زیادی رو بازی کرده ..مثل سریال اکتشاف عشق ..یا تو سریال بکش وخلاصم کن نقش اون زن روانیه رو داشت ..

جالب بود که چند تا بازیگر معروف رو هم انتهای داستان به عنوان مهمان اورده بودن ..خوشم اومد

یه چند تا نکته هم بود که دلیل کارگردان ونویسنده رو از به تصویر کشیدنشون نفهمیدم ..
اول اینکه روح خبیثه که تو بطن داماد رفته بود واقعا فقط منتظر بود که حتما افسر چویی تصادف کنه بعد بره تو بدنش ؟..بعد هم چرا نشون نداد چرا افسر چویی با خواهر شف ازدواج کرد ..؟ایا خود واقعیش شده بود که خواسته جبران کنه ..؟یا نه نقشه اش بود که خواست باهاش ازدواج کنه تا همه چیز رو تحت نظر بگیره ؟اصلا اون کسی که اونقدر شیرین وقشنگ به بقیه لبخند میزد کدومشون بود ..روح خبیث یا خود افسر چویی
اصلا چرا نابونگ رو دزدید وخواهر شف رو ندزدید ..؟کلا به نظرم شخصیت سازی افسر چویی یکم ایراد داشت

اهنگهای سریال معمولی بود ..اوایل داستان به نظرم به اون تم کمدی داستان میخورد واواخر به تم عاشقانه ی داستان ..


سکانس های برتر ..
ازاونجایی که این سریال هم طنز قوی ای داشت هم عاشقانه ی خوبی ..یه سکانس برای عاشقانه اش انتخاب میکنم یه سکانس هم برای طنز ..
سکانس عاشقانه اش به نظرم اون قسمتی که بونگ گم شده بود وشف تو سردخونه پیداش کرد قشنگ بود ..اون حس نگرانی رو شف عالی دراورده بود ..کلا بازیگر نقش شف خیلی قشنگ نگرانی ودلواپسی برای نابونگ سان مظلوم رو نشون میداد

سکانس طنز
همه ی اونهایی که دیدن فکر کنم بدونن ..فقط یه کلمه میگم متل ..خخخخخخخخخ

پایان داستان ..
خب من توقع انچنانی از انتهاش نداشتم ..همینکه پای روح رو از داستان کنار کشید راضیم ..چون این اواخر نگران وضعیت رابطه ی این سه نفر با هم بودم ..ولی نویسنده خوب محیط وشرایط رو تغیر داد ..من که مشکلی نداشتم ..درسته که خودم هم از اینکه داستان میره به چند سال اینده زیاد راضی نیستم ..اما به نحوی شرایط نویسنده رو درک میکنم..وقتی بخوای یه مهر پایان به داستان بزنی ..باید زندگی شخصیت ها رو جمع وجور کنی وبا توجه به روندی که شخصیت ها طی کرده بودن ..قطعا نمیشد تو اون شرایط داستان رو کات کنه پس مجبوره به چند سال اینده بره ویه گریز بزنه تا مثلا شخصیت ها رو به سرانجام برسونه از اینکه افسر چویی نمرد هم راضی بودم ..دلم نمیومد اون جوری بمیره ..سرجمع قشنگ ولطیف جمعش کرد همراه با تم طنز

درکل اگه بخوام یه جمع بندی داشته باشم .. سریال لطیف وعاشقانه ی خوبی بود ...سریالی که واقعا لحظات خوشی روباهاش گذروندم ..من دوباره نشستم از اول تا اخرش رو روی دور تند دیدم ولذت بردم .. به نظرم نویسنده داستان رو خیلی خوب هدایت کرد ..مثلا با اینکه تم سریال کلا تخییلیه اما هیچ چیز مسخره ای تو داستان نبود که با خودم بگم به شعورم توهین کرده ..یا از هوا یه ایده ورداشته وبه داستان اب بسته
درکل بهش نمره ی 9 رو میدم وبه همه ی اونهایی که دنبال یه انتراک میگردن پیشنهادش میکنم ..

نقد سریال از moon shine

*****

درادامه نقد ماریای عزیز رو میذارم که مخالف این سریال بود...

اینها صرفا نظرات شخصی منه.
نکات:
سریال درام، رمنس، کمدی

دلایلی که باعث شد من سریال رو نپسندم.

اشاره به تناسخ یا حلول روح درین سریال که یک نفر برگرده بدنیا در قالب یک شخصی دیگه که اصلا از اساس باطله.
اشاره به پیشگویی و فال بینی و اینها که ظاهرا در سریالهای تاریخی و غیر تاریخیشون خیلی مهمه و عصای اون پیرزن پیشگو که منو یاد عصای پیامبر الهی می انداخت.( اصول یهودیت تحریف شده) ما در جومونگ هم خیلی دیدیم.
منو کنجکاو نکرد و یا هیجان زده....

تقلیل ارزش یک دختر یا زن ناکام که صرفا ارزوش برآورده کردن نیازهای جنسیش با یک مرده، اون هم بصورت حلول در جسم نابونگ سان و خیلی بی پرده پیشنهاد دادن تا جاییکه صدای خود شف هم درمیاد که مگه میشه یه دختر اینقدر بی حیا باشه؟! آیا واقعا من دختر تو مغزم همین مساله داره میگذره؟!
زن زنه در هر جای دنیا که باشه، اصولی داره.....
شف میکه: نابونگ سان تو منو دوس داری یا بدن منو؟


گذاشتن مونولوگ و دیالوگهای جنسی بر زبون کاراکترها گاه شفاف و‌گاه به اشاره خیلی زیاد و بد بود.دوس نداشتم.

حرکاتی که کاراکترها بر اساس هم همون محتوای جنسی انجام میدادن چه زن و‌چه مرد خیلی بد و زشت بود،.

وااااای وای وای استفاده از لفظ می، نوشیدن می، خرید می، میکده.... خداییش خیلی زیاد بود، حالم بد شد. نگید فرهنگشونه.... فرهنگ مشروب خوری به این شدت، کره را اینقدر پیشرفت نمیده.... چی بگم،،،‌کوپ کردم.

//////////////

بعد عاشقانه:
شف متولد ۱۹۸۰:با قد ۱۷۵
روح و نابونگ سان متولد ۱۹۹۰ ، ۱۹۹۱ با قد ۱۵۹،۱۶۰.

فاصله سنی و لحن و صدای نابونگ سان کاملا بچه گونه بود، یعنی من فکر میکردم شف داره انگاری مخ یک دختربچه رو میزنه. من صحنه های عاشقانه رو یا رد کردم یا یبار بیشتر ندیدم.

//////

بعد کمدی:
شف خیلی میتونست بهتر باشه اما به اندازه سریال مشابه رستورانیش یعنی پاستا هم اقتدارش پایینتر بود، من فکر میکنم تقصیر نویسنده و کارگردانش هست. از اشپزی رستورانش لذت نبردم. شور و هیجان نداشت.

اما دو سکانس طنزشو واقعا خوشم اومد:

بلحاظ موسیقی سریال هم واقعا ضعیف بود یعنی انگار هیچی نداشت، هیجان نداشت برخلاف حسادت اشکار که موزیکهاش عالی بود من همشو دانلود کردم گوش میدم.
،،،،،،،،

جالبه ظاهرا علیرغم کاندید شدن این سریال در سال ۲۰۱۵ در بخشهای مختلف برنده جایزه ای هم نشده.....

من عنوان ضعیف و نمره ۶ به این سریال میدم.

،،،،،،

ماریا از کره شمالی که زد سریال کره جنوبی رو پودرش کرد