نقد سریال secret love affair(عشق مخفی/ماجرای راز عشق)2014:
شخصیت ها:
اوه هه وون:زنی 40 ساله و مدیر برنامه ریزی موسسه موسیقی سوهان.بسیار دقیق و ماهر در کارش.
لی سون جه:پسری 20 ساله و یک پیانیست نابغه.فقیر و سر به زیر.
کانگ جون هیونگ:مردی 42 ساله و استاد و مدرس پیانو در موسسه موسیقی سوهان.منفعت طلب در کار و سرد نسبت به زندگیش.شوهر اوه هه وون.
داستان سریال:
داستان از اون جایی شروع میشه که اوه هه وون و شوهرش ویدیوهای نوازندگی پیانو لی سون جه رو که در یوتیوب آپلود کرده میبینن و متوجه میشن که استعداد خیلی زیادی در نواختن پیانو داره.خیلی اتفاقی باهاش ملاقات میکنن و راضیش میکنن که در آزمون ورودی موسسه سوهان شرکت کنه و شاگرد اونا بشه.این اتفاق میفته و تمرین کردنای سون جه با استاداش مخصوص اوه هه وون شروع میشه و باعث میشه اغلب همدیگه رو ببینن اما این ملاقات ها برای این دو نتایج خوبی نداره چون کم کم عشق آتشینی بینشون در حال به وجود اومدنه......
در کنار این موضوع سریال به موضوعات دیگه ای هم میپردازه مثل همین موسسه سوهان که به ظاهر یکی از بهترین موسسه های موسیقیه اما خیلی وقتا صاحب موسسه و استادا تو انتخاب شاگردا پارتی بازی میکنن یا دلالی سازهای بی کیفیت و این که هه وون در ظاهر فقط یک مدیر برای موسسه و خانواده صاحب موسسه ست دلی در اصل همه کاره و دست راست همه اعضای خانواده ست و گندکاری هاشونو تمیز میکنه....

نقد سریال:
اولین کلمه ای که با شنیدن اسم سریال یادم میفته:خیانت!
اونم از همه جورش.خیانت شوهر به زن،زن به شوهر،دوست به دوست،همکار به همکار و....
اما جالب بود که با وجود اینجور تم و ژانری که من به شخصه نمیتونم تحمل کنم اصلا دیدنش برام سخت نبود و هیچ جا حس نکردم حالم داره از این همه خیانت به هم میخوره و از اول تا آخر با اشتیاق دنبالش کردم دلیلش رو هم تا حدی میدونم.اولا که به نظر من(البته نظرات به سن و تاهل یا تجرد بستگی داره)عاشق شدن اوه هه وون اصلا خیانت نبود.اونایی که دیدن میتونن قضاوت کنن.آیا واقعا کانگ جون هیونگ واسه اوه هه وون شوهر بود؟؟به نظر من که نه.مردی که حرص و طعمش تمام زندگیش رو تحت الشعاع قرار داده و به جای اینکه به زنش کمک کنه که از کثافت کاریای محل کارش بیرون بیاد واسه منفعت خودش بیشتر به سمت این کارها هولش میده و همیشه خودشو پشت مقام و منسب زنش قایم میکن

یا توی خونه کوچکترین اهمیتی به زنش نمیده و فقط چون مادرش آدم مذهبیه زنشو طلاق نمیده اصلا نمیتونه اسم شوهر رو روی خودش بگذاره.در مورد خیانت های دیگه هم چون همه اعضای خانواده صاحب موسسه مثل همدیگه بودن و در واقع یکی از یکی بدتر بودن خیانتشون به هم اصلا دردناک نبود و حتی گاهی دلم خنک میشد که خودشون دارن خودشونو از بین میبرن!
اوه هه وون در ظاهر مثل یک الهه بود.الهه ای که همه چیز مثل ثروت،موفقیت و موقعیت اجتماعی بالایی داره و مورد حسادت همه هست اما در اصل هه وون فقط یک زن مرده بود!به همین دلیل میتونم عاشق شدنش رو بفهمم.اون به خاطر شور و شوق و عشق بی ریایی که سونگ جه صادقانه به زندگیش آورده بود عاشقش شد چون زندگی سونگ جه با وجود همه سادگیش معنی واقعی زندگی رو میداد نه زندگی خود هه وون که پر از تجملات و دورویی بود.سونگ جه هم دنیای خودشو داشت.دنیایی پر از نت ها و ملودی های مختلف که کسی نمیتونست درکش کنه و همین باعث میشد بیشتر تو انزوا فرو بره که اتفاقی هه وون رو دید و این زن با ابهت و ملکه مانند با درکی که از دنیای سونگ جه داشت خیلی زود تونست به الهه زندگیش تبدیل بشه.خوبی عشق سونگ جه این بود که واقعا هوس نبود چون بعد از اتفاقاتی که برای هه وون میفته و دیگه اون ابهت و ملکه بودن رو نداره سونگ جه همچنان عاشقش میمونه.

سریال علاوه بر بخش رمانتیکش نکته های زیادی هم راجع به زندگی نشون میده مثل اینکه حرص و طمع زیاد آدم برای رسیدن به موقعیت های بالاتر زندگیش رو تباه میکنه و یهو آدم به خودش میاد و میبینه هیچی از زندگیش نفهمیده،هیچوقت نباید به غریبه ها هرچقدر هم که بهشون نزدیک باشی اعتماد کنی چون آدما همیشه در وهله اول به خودشون و مراحل بعد به نزدیکانشون اهمیت میدن و هرچقدر هم که براشون به درد بخور باشی خیلی راحت میتونن تو رو قربانی کارهای خودشون بکنن،حرص و طمع آدما هیچوقت تمومی نداره و تاجایی که کاملا انسان زندگیشو تباه کنه پیش میره،عشق میتونه تو هر سنی و تو هر موقعیتی به وجود بیاد،عشق باعث میشه کارهایی ازت سر بزنه که حتی تصورش هم نمیتونی بکنی و انقدر بی پروا بشی که هیچی به جز بودن با معشوقت مهم نباشه.

در کل سریال خوش ساختی بود و با این که تیرگی های زیادی داشت من یکی رو اصلا اذیت نکرد.جالب بود که زوج هه وون و سونگ جه رو دوست داشتم و اخلاف سنی 20 سالشون اصلا به چشمم نمیومد(در واقعیت هم دقیقا 20 سال تفاوت سنی دارن).
چون بخشی از سریال درمورد موسیقیه بیننده به طور مداوم مخصوصا قسمت های اول قطعه های کلاسیک خیلی زیبایی رو میشنوه که 100 درصد سریال رو زیباتر کرده و گاهی بار احساسی داستان رو بالا میبره.
کلا از سریال راضی بودم و به نظرم جذابیت های زیادی داره.
توصیه به دیدن:توصیه میشه.
نکات منفی:ایرادات کوچک همیشه هست ولی ایرادی که به چشم بیاد نداشت.
بازی بازیگران:
عالی.مخصوصا شیمی بین سونگ جه و هه وون خیلی قابل باور بود.

سکانس مورد علاقه م:
اون جایی که هه وون و سونگ جه تو مسافرخونه باهم اون آهنگ قدیمی رو گوش میدن.اشک ریختن هه وون واسه جوونی از دست رفته ش خیلی تکان دهنده و ملموس بود.
آهنگ متن(ost):
آهنگ متن قابل توجهی نداشت اما آهنگایی که در طول سریال نواخته شد واقعا یکی از دیگری زیباتر بود.
پایان سریال:
خوب و منطقی.

***

برای اطلاع از اخرین گزارش ها وسریالهای درحال پخش وعکس ومطالب جالب درکانال نقد کره عضو شوید

کانال تلگرام