نقد و بررسی سریال چینی پرنسس نقره ای

رونگ له به هوش میاد و متوجه می شه تمام گذشته اش رو از خاطر برده و حالا باید به عنوان پرنسس غرب برای اتحاد کشورها با پرنسس وویونگ ازدواج کنه. اما وویونگ که مرد باهوش و مستقلیه به هیچ عنوان زیر بار این ازدواج نمی ره. بالاخره رونگ له با بدرقۀ برادرش به کشور همسایه می ره تا بتونه به نقشه ای برای شکست این کشور دست پیدا کنه و از اون جایی که وویونگ راضی به این ازدواج نیست رونگ له با شخصیتی متفاوت برای پیدا کردن نقشه به وویو نزدیک می شه و هر دو عاشق هم می شن. اما رونگ له با شخصیت واقعیش باید چیکار کنه؟

روند داستان:

دقیقا داستان از همون نقطه که رونگ له به هوش میاد شروع می شه. عشق و محبت برادرش رو می بینیم که یه جورایی شک برانگیزه و در نهایت رونگ له راهی دیار غربت می شه اما چون وویو هیچ جوره زیر بار این ازدواج نمی ره با هویت جعلی در چایخانه ای مشغول کار می شه و همین باعث آشنایی این دو نفر و روند عاشقانه ی سریال می شه. وویو که حتی از لمس زن ها هم عصبی میشه، می فهمه رونگ له با نام جعلی مان یائو تنها زنیه که می تونه لمسش کنه و اون رو از خاطرات تلخ کودکی که با مرگ مادر شکل گرفته نجات بده. مخصوصا که رونگ له زنی باهوش و زیباست. در کنار اینها پای فرمانده فوچو وزیر جنگ به داستان باز میشه مردی که از همون ابتدا از هویت رونگ له خبر داره و در یک نگاه عاشق رونگ له می شه. و دقیقا داستان از جایی قشنگ می شه که رونگ له به عنوان پرنسسی که وویو دست رد به سینه اش زده با فوچو ازدواج می کنه.

داستان در کل به روند فراز و نشیب عشقی وویو و رونگ له و عشق برادرش و فوچو و معمای گذشته ی فراموش شده اش می پردازه.

نکات مثبت سریال

فیلمنامه ی منسجم:

داستان با وجود پر قسمت بودن نقطه های عطف خوبی داشت. جعل هویت رونگ له و عاشقانه اش (که به نظرم قشنگ ترین قسمت های سریال همین قسمت ها بود) رو شدن واقعیت و ازدواج رونگ له و فوچو. عاشقانه های فوچو. زندگی گذشته و پر ابهام رونگ له. و در نهایت اتفاقی که باعث سفید شدن موهای رونگ له شد.

استفاده از استعاره ها:

بازهم به این واقعیت رسیدم چینی ها خیلی خوب می تونن مفاهیم عمیق رو به این زیبایی به تصویر بکشن. پرنسس نقره ای دقیقا به همین نکته اشاره می کنه. وقتی رونگ له بر خلاف تمام تلاش هاش با دست خودش وویو رو زخمی می کنه و از غم و خشم در یک لحظه موهاش سفید می شه. این صحنه بی نهایت عالی و پر مفهوم بود. دقیقا مثل مثل خودمون که می گیم یک شبه موهاش سفید شد.

منطق سریال:

با وجود بعضی از جلوه های غیر واقعی مثل پوستی که روی صورت می کشیدن و می تونستن چهرۀ دیگه ای بسازن اما روند داستان خوب و منطقی جلو رفت و راضی بودم.

موسیقی متن و صحنه پردازی و گریم و طراحی لباس همه عالی. چین ثابت کرده در ساخت این نوع سریال ها به هیچ عنوان کم نمی ذاره.

در کنار عاشقانه ی اصلی داستان، عاشقانۀ زوج های فرعی رو هم دوست داشتم. مثل عاشقانه برادر وویو

داستان معماهای خوبی داشت از مادر فوچو گرفته تا واقعیت مرگ مادر وویو و زندگی گذشتۀ رونگ له. از این جهت می شه گفت بیشتر از عاشقانه تم سریال معمایی و تاریخی بود.

سکانس های برتر

قسمتی که واقعیت رو شد و وویو دقیقا تو روز عروسی رونگ له برای بردنش اومد اما نتونست جلوی ازدواج عشقش رو بگیره.

قسمتی که رونگ له باعث زخمی شدن وویو می شه و با فکر به اینکه عشقش رو کشته موهاش سفید می شه.

نکات منفی سریال :

تقریبا بعد از قسمت های ابتدایی که واقعیت رو شد داستان برام از تب و تاب افتاد. هر چند همچنان سریال رو ادامه می دادم اما به واقع دیگه اون هیجان قسمت های اولی رو نداشتم و فقط رو حساب کنجکاوی سریال رو ادامه دادم. مخصوصا که قسمت های جنگ و مشکلات زیر پوستی دو کشور و زیراب زنی ها مثل همیشه زیاد بود و خسته کننده

عشق فوچو نسبت به رونگ له به نظرم واقعا بیش از حد و غیر واقعی بود. این حجم از عشق که حتی با دیدن رونگ له و وویو در حمام هم کم نشد و همچنان عاشق و شیدای رونگ له بود، برام هضم نشدنی بود جدای اینکه از دم همه عاشق خانم بودن. داستان عشقی امپراطور به رونگ له که نقش برادرش رو بازی می کرد و در انتها معلوم شد عاشق و معشوق بودن، به نظرم بی دلیل بود. نویسنده خیلی بهتر می تونست بدون استفاده از این ترفند داستان رو پیش ببره.

انتهای داستان

 با وجود مقدمه چینی بیش از حد، خوب بود و دوست داشتم. هر چند که بازهم تکرار می کنم داستان برام هیجان خیلی زیادی نداشت و فقط به خاطر حل شدن معماهای پی در پی داستان، سریال رو دنبال کردم.

در انتها به خاطر خوش ساخت بودن و در عین حال کشدار شدن بعضی قسمت ها نمره ی 8.5رو می دم.