#نقد_سریال
#سریال_رایحه_یک_زن

#scent_of_a_woman

اون جه زن سی و چهار ساله به شدت بی دست و پا و بی سروزبونی که تمام عمرش به امید روزهای خیلی دور دوندگی کرده و فقط واسه حفظ موقعیت نه چندان مطلوب شغلیش در یک شرکت گردشگری جون کنده و پول پس اندازه کرده تا بععععدها خونه ای بخره و مادرشو با بردن به اون خونه خوشحال کنه و بنابراین از تمام کارهای ریز و درشت شخصی ای که میتونستن ضامن خوشبختی و شادی خودش باشن از خرید یک دست لباس بگیر تا عاشق شدن و ازدواج کردن گذشته ، ناگهان متوجه میشه سرطان بدخیمی داره که نهایتا شش ماه بیشتر بهش اجازه زندگی نمیده و او که به ناگه شده یک زندگی باخته حقیقی، تصمیم میگیره دست از اندیشیدن به دوری محال برداره و به شیوه" دم را غنیمت دان" تا جایی که در توانشه مافات رو جبران کنه.
بنابراین لیستی از آرزوهاش مینویسه و خوب سر تیتر لیست آرزوهاش عاشق شدن و البته که معشوق بودنه و برای این هدف چه کیسی مطلوبتر از رییش شعبه شرکت گردشگریشون،کانگ جه ووک که هم پسر رییسه و هم تحصیلکرده و خوش قیافه و خوش اخلاق و مهربونه و هم اینکه کاملا تمام خصایص لازم برای یک معشوق ایده آل بودن رو داره.
اون جه کارش رو ترک میکنه و حقیقتا که به سان یک شکارچی میفته دنبال جه ووک بخت برگشته که همین حالا هم بدون اینکه عاشق زنی در آستانه مردن باشه،به قدر کافی افسرده و بی انگیزه هست.
البته که هیچ کس قوی تر از انسانی که چیزی برای از دست دادن نداره نیست و شاید همین خصیصه هم هست که خیلی سریع اون جه رو در هدفش برای به چنگ آوردن قلب و احساس جه ووک موفق میکنه. هرچند که آگاهیش از مرگی قطعی و در کمین، سبب تموم شدن ترسش از زندگی هم شده و هر اونچه خصلت ذاتش بوده به سبب این شجاعت ناگهانی آزاد شده و لذا شخصیتش از اون موجود ترسو و مفلوک تبدیل به زنی زیبا و اروم شده که میشه دوستش داشت و حتی عاشقش شد...
نتیجه اینکه اون جه در سکوتی ترسناک شروع به فریب دادن همه میکنه تا فرصتی پیدا کنه برای شاد بودن در اندک زمانی که براش باقی مونده و بقیه،از مادرش گرفته تا جه ووک در گرداگرد این انسان رو به زوال، دچار آزمونی عجیب میشن و هریک به تدریج اونچه واقعا بوده ان و هستند رو عیان میکنند...

....
سریال رایحه یک زن علی رغم سادگی بیش از حدش در روایت، داستانی خاص و عمیق داره که بدون شک ما رو در انتها،بر سر دوراهی عجیبی قرار میده؛
آیا اون جه کار درستی کرد؟
آیا عشقش خودخواهانه بود یا به سبب هدف ارزشمندی که در زندگی جه ووک به وجود اورد ارزشی متعالی داشت؟
آیا جه ووک شانس زندگی اون حه بود یا اون جه و کسانی که به سبب او وارد زندگی جه ووک شدن معجزه زندگی خالی و سرد و خاکستری و مملو از ناامیدی جه ووک بودن؟

حتی این سوالها هم میش میان که
آیا رفتاری که با نامزد جه ووک شد درست بود؟
آیا اونهمه دروع و پنهان کاری اون جه نیاز به اعتراض و بازخواست بیشتری از سمت جه ووک نداشت؟
آیا جه ووک زیادی راحت از این مسئله گذشت نکرد؟صادقانه فکر میکنم اینجا کمی شتابزدگی رخ داد.اگر جه ووک خودش بعد از تصادفش به غیرمنتظره بودن زندگی ایمان می اورد و اون جه رو میبخشید قابل قبولتر نبود تا اتفاقی که در سریال افتاد؟
تا پایان سریال درگیر همین سوالات هستید و شاید مثل خود من حتی بعد از پایانش هم نتونید براشون پاسخی قطعی پیدا کنید.با اینهمه داستان شما رو با خودش همراه میکنه و اگرچه ممکنه عصبانی یا غمگینتون کنه اما علاقه تون به سرنوشت کاراکترها نمیذاره رهاش کنید.

داستان به سبب ایده زندگی در حال و فکر نکردن به اینده ای که هنوز نیومده و گیر نکردن در تلخی های گذشته ای که دیگه گذشته، جذاب و تامل برانگیز بود.
از طرفی به سبب اینکه درباره یک انسان مبتلا به سرطان بود اما آکنده از رنجی جانکاه نبود و در عوض سعی میکرد امیدهای کوچک و بزرگ در زندگی همین آدم به بیننده نشون بده قابل احترام بود.
با این حال کمی اغراق درش به چشم می اومد که متاسفانه ناچارم اعتراف کنم سبک نویسنده های شبکه sbs کره در سالهای قبله.
آوراکت بازیگرا و بازی های بعضا اغراق شده شون هم کمی میتونه آزار دهنده باشه.به خصوص بازیگر نقش جه ووک که احتمالا در نقش فرشته مرگ گابلین میشناسیدش، اینجا بیشتر از بقیه از این نظر به چشم می اومد.
گذشته از این، بازیگر نقش اون جه هم برای ایفای نقش مقابل نقش اول مرد زیادی مسن بود. برای زنی که سرطان داره و قراره رابطه باهاش فرجام تلخی به زندگی مرد بیاره فکر میکنم بازیگر نقش اول زن باید خیلی زیباتر از اینها باشه.
این خانم توی بوتیک سری بازی کرده بود و اونجا چهره دل نشین تری داشت ولی در این سریال مشخصا خیلی از بازیگر مرد بزرگتر بود و این به سختی در سکانسهای مشترکشون قابل چشم پوشی بود.
از بازی بقیه بازیگرها به خصوص دکتر و دوست دوست قدیمی اون جه به شدت راضیم.این آقا هرجا بوده از دنیای درون تا من ربات نیستم،عالی بوده.

موسیقی های سریال رو به شدت دوست داشتم.متناسب و زیبا بودن.

سکانسهای زیبای سریال نسبتا زیادن؛

- سکانسی که جه ووک مدتی بعد از جدایی شون، رفت کلاس رقص و به اون حه گفت وقتی احساست اینه جطور میخوای از من جدا بشی.

- سکانسی که بعد از فهمیدن درباره بیماریش رفت دیدنش.

- سکانسی که مادر اون جه درباره بیماریش فهمید. اولین سکانسی که اشک به چشم من اورد.

- سکانس پایانی سریال...

سریال رایحه یک زن قدیمی و قطعا پر از اشکاله.از اون سری سریالهای نیست که بگم هیج ایرادی نداشت یا با اطمینان از همه پسند بودنش به همه توصیه اش کنم.
اما به سبب مفاهیم زیباش و چالشهای ذهنی جالبی که پیش میاره میخوام به عزیزانی که حوصه دیدن سریالهای بعضا پر از باگ قدیمی رو دارن توصیه اش کنم. چون مطمینم اگر اهلش سراغش برن واقعا لذت خواهند برد.

ممنونم از همراهیتون.
موفق باشید.

#sanaz