نقد و بررسی سریال کره ای وقتی شیطان نامت را می خواند از نسیم عزیز

این سریال قطعا یکی از بهترین سریال های لیست من هست و از اون سریال هایی که وقتی میگن بهترین کیدراما رو بگو بین وقتی شیطان و چندتا گزینه ی دیگه مردد می مونم! از ژانر سریال بگم که فانتزی درام موزیکال هستش و بیشتر جنبه ی موزیکالش در طول سریال به چشم میاد ولی چیزی که سریال میخواد به مخاطب برسونه و در واقع هدف اصلیش خیلی بیشتر از داستان اصلی سریال میتونه واضح باشه انقد که قدرت دیالوگ ها و روند داستان جالبه. به عبارت دیگه بهتره بگم از یه جهت شبیه نور چشمانت هست و اونم این که هر دو سریال با اینکه اولش به ما ژانر فانتزی و تخیلی رو نشون میدن اما همین داستان غیر واقعی سعی داره به زیبایی و همراه شدن با سرگرمی و کشش مفهوم های کاملا واقعی و رئال در زندگی روزمره رو بهمون برسونه. گرچه مفهوم هایی که وقتی شیطان به دنبالش بود و از پسش هم براومد خیلی کلی تر و کمتر از سریال نور چشمانت بود. از شخصیت ها و بازیگر های خوب این سریال بگم که هردو نقش اصلی رو اولین بار بود ازشون سریال می دیدم. البته سومین فرد اصلی که همون شیطان بود هم اولین بارم بود بازیش رو می دیدم و واقعا واسم شخصیت فان و باحالی داشت با اینکه بعضی جاها از جدی شدنش نتیجه می گرفتم واقعا شیطان هست و میتونه یکم ترسناک باشه! اما سریال هدفش این نبود که این شیطان رو برای ما ترسناک و خیلی جدی نشون بده. در واقع رو این موضوعات کلید نکرده بود، برای همین از یه جایی به بعد خیلی ژانر فانتزی سریال از چشم بیننده میفته و همون طور که درست هم هست بیشتر به سمت مفهوم های رئال میره. در مورد جانگ کیونگ هو هر چی بگم کم گفتم...انقدر اینجا قوی بود و هر دو نقش زمان پیری و جوونی خودش رو با مهارت بازی کرد که کاملا باور پذیر بود و در دوران پیری خودش دقیقا این کلمات :یاس و نا امیدی، ترس و بدبختی، حرص و طمع رو به خوبی منتقل کرد. برعکس در بخش جوونی و موفق بودن خودش یک شخصیت کاملا دگرگون شده می بینیم با تغییراتی که شما هرگز نمی تونید بین این دو شخصیت تفاوت قائل نشید. همه ی این ها جدا از گریم خوب یا بد هست که قطعا به بازی بازیگر مربوطه. هاریپ قصه‌ی ما در بخش پیری خودش نماد آدمی هست که این روزها توی جامعه خیییلی می بینیم. کسانی که استعداد دارن، علاقه و ذوق دارن، شاید خیلی حرفه ای هستن اما به دلایل مختلف و مشکلات زندگی نتونستن اون طور که باید حق خودشون رو از زندگی بگیرن و به جای اینکه اوج بگیرن هر روز سقوط کردن... تا جایی که در نهایت بیچارگی شون به خودشون میان و می بینن چیزی جز عمر رفته و کار های نکرده براشون باقی نمونده...در مقابل همزمان با پیش رفتن این داستان دختری رو داریم که اون هم کم توی زندگیش بدبختی نکشیده و اتفاقا با هاریپ برخورد میکنه و هر دو که ذوق و مهارت موسیقی رو دارن مدتی با هم می گذرونن. اینجا باز هم چند تا اتفاق لازم میفته که بیشتر نشون بده شخصیت هاریپ چقدر ضعیف و شکننده س. از جمله میتونم به سکانسی اشاره کنم که برای خوندن مراسم عروسی به اونجا میرن ولی هاریپ سر این دختر بیچاره رو کلاه میذاره و با پول ها فرار میکنه! در عوض دختر هیچ وقت پیرمرد رو لو نمیده چون اساسا ما از اول زندگی این دختر تا یکم مونده به آخر داستان باید شاهد یک "روح درجه یک" باشیم. این اسمی که شیطان روی روح هایی میذاره که خیلی مشتاقه با اون ها قرار داد فروختن روح رو داشته باشه چون به روحشون نیاز داره برای از بین بردن تمام خوبی ها. از نکته های جالب سریال به نظر من اشاره به نا امیدی انسان ها و تصمیمی که در اون لحظه می گیرن هست، چیزی که ما توی دین و آیین خودمون هم زیاد می شنویم که دلیل اصلی دور شدن آدم ها از خدا و ذات خودشون همین ناامیدی....مسیری که ما رو دقیقا وصل میکنه به شیطان! شیطان اونجایی باخبر میشه از روح ناامید و بیچاره ی هاریپ که سریع میاد سراغش و قرارداد وسوسه کننده ای بهش پیشنهاد میده، باید روح خودش رو بفروشه تا چند سال آینده روح خودش رو کامل تسلیم شیطان کنه اما تو این چند سال میتونه با بهترین شرایط و چیزهایی که هیچ وقت نداشته زندگی رویایی داشته باشه. شاید نود درصد آدم ها تو این شرایط قرارداد با شیطان رو قبول میکنن. و این شد که ما وارد داستان اصلی و زمان جوانی هاریپ شدیم....خب این قرارداد و پیشنهاد شیطان اصلی ترین و کلی ترین مفهوم کل سریال هست. مثال واقعی و ملموسش خیل عظیم آدم هایی هست که به خاطر هدف هایی که مد نظرشون هست حاضرن بدترین کار ها رو انجام بدن و اتفاقا کاملا آگاهن به اینکه بالاخره یه جایی این خوشبختی تموم میشه و مجبور میشن اگه بازم تو اون شرایط بمونن دوباره کار خلافی انجام بدن....اولش با خودشون فکر میکنن 10 سال زندگی این شکلی حتما برام کافیه! ولی حرص و طمع چیزیه که تو این آدم ها به اوج خودش میرسه و وقتی قراره از وابستگی هاشون جدا بشن دوباره هر کاری میکنن تا شرایط ثابت بمونه. دقیقا مثل کاری که هاریپ انجام داد و همون جایی با دختر خواننده داستان مواجه شد که زمانش به پایان رسیده بود و باید روح خودش رو برای همیشه تقدیم شیطان می‌کرد. نتونست از زندگی پر زرق و برقش دست بکشه و چندین بار خواست این کارو انجام بده اما هر دفعه برمی گشت سر خونه اول! دختر بامزه و با استعداد داستان حتی شاید شرایط خیلی بدتری از گذشته ی هارپ داشت، با خانواده ای که همیشه براش دردسر بودن. با کلی استعداد و آرزو که می دونست هیچ وقت بهشون نمیرسه. اما از اونجایی که روح درجه یک بود هیچ وقت مرتکب کار اشتباهی نشد و این ناامیدی رو به دل خودش راه نداد که راه رو برای مذاکره با شیطان باز کنه. خب این وسط فقط یه راه برای شیطان مونده بود که از طریق هاریپ بتونه روح دختر رو ازش بگیره. و همین معامله ی جدید باعث شد اتفاق هیجان انگیز جدیدی توی زندگی دختر رخ بده... از سکانس های به یاد ماندنی و شور انگیزی که خیلی برام زیبا بود اولین باری که دختر میره روی استیج و شروع میکنه به خوندن. با حمایت هاریپی که فکر میکنه واقعا قصد کمک بهش داره. ولی دقیقا همون جایی که دختر در حال بالا رفتن از پله هاست صدای درونش رو میشنویم:تو از این پله ها بالا میری و دیگه نمیتونی برگردی!... دقیقا همون اتفاقی که برای خودش افتاد. از اینجا به بعد ما وارد دنیای کیپاپ و کمپانی های موسیقی میشیم که روند کار این ها رو هم توضیح میده و خیلی از شخصیت ها و سیاست های این صنعت رو برامون بازگو میکنه. راستش بعد از دیدن سریال من دیدم خیلی زیاد نسبت به ایدول ها و در کل زندگی سلبریتی ها و اینکه جایگاه ما و اونا چه تعریفی داره عوض شد و در کل کمتر حساس شدم به طرفدار بودن و حمایت کردن. از آهنگ هایی که داخل سریال توسط هاریپ یا دختر خونده میشد و معانی شون نگم براتون که عالی بود. هیچ وقت معنی یکی از او اس تی ها رو فراموش نمی کنم که انگار کل داستان سریال رو یک بار توی چند دقیقه برامون میخونه. در کنار سریال عاشقان ماه از بهترین او اس تی های کیدراما این سریال بود برای من. روند هیجانی داستان مخصوصا اون قسمت هایی که شاهد بال و پر گرفتن دختر داستان هستیم خیلی زیاده چون معمولا مخاطب باهاش همزاد پنداری میکنه و همراه میشه تا موفقیت هاشو ببینه. اما همون طور که هاریپ انتظار داشت و شیطان هم همین طور، قدرت و محبوبیت و معروفیت میتونه همه چیز رو عوض کنه. گرچه فروختن روح دختر در آخر نتیجه ی بد شدنش نبود اما شرایط حاکم بر زندگیش هیچ وقت بی تاثیر نبود. این شخصیت هاریپ برای من تا آخرش فقط و فقط خود خواه بود و حتی جایی که من حس کردم "کمی" حس به دختر داستان داره همه ش می‌خورد توی ذوقم. ولی یکی از سکانس هایی که از صد تا سکانس عاشقانه و اعتراف و.... از این قبیل داستان ها بیشتر ذوق کردم و پروانه ای شدم صحنه ی بغل کردنشون توی اتاق هاریپ بود. یعنی من هرچقدرم سعی کردم آخرش یکم رابطه ی عاشقانه بین این دونفر درست کنم نشد که نشد.... اما انقد رابطه ی این دو نفر برام قشنگ و خاص بود که حتی با این صحنه های کوچیک از خود بی خود میشدم. رابطه ی دیگه ای داریم که بین شیطان و مدیر برنامه های هاریپ اتفاق میفته، نمیشه گفت نقطه ضعف و بد سریال اما من معتقدم بی خود ترین و نالازم ترین اتفاق سریال بود. من با این سریال زیاد ناراحت شدم و متاثر شدم به شدت ولی تنها سکانسی که باهاش گریه کردم (آسون گریه نمیکنم البته) برای دستیار اصلی شیطان بود که اونم روح خودشو فروخته بود در ازای دیدن دختر فوت شده ش فقط یک روز در هفته....وقتی خودمو جاش گذاشتم دیدم اگه واقعا همچین چیزی وجود داشت قطعا آدم های زیادی حاضر بودن عزیز ترین کسانشون رو حتی برای چند دقیقه فقط در آغوش بکشن و حس کنن...برای همین تو این سریال واقعا نمیشه کسی رو قضاوت کرد یا حق مطلق رو به کسی داد! من همیشه گفتم و میگم که سکانس آخر سریال و دیالوگ های آخر هاریپ یه طرف و کل سریال یه طرف دیگه... دوست ندارم اینجا بگمش چون حتما لازمه شما کل سریال رو ببینید و بعد با این دیالوگ رو به رو بشید تا هدف اصلی این دراما رو درک کنید.... در آخر حتما این سریال و به دوستانم پیشنهاد میکنم و حس میکنم به اکثر سلیقه ها بخوره....باید بگم هرچقدر از این سریال و ویژگی هاش بگم کم گفتم، مخصوصا اینکه چند ماه پیش دیدمش و شاید خیلی سکانس ها از یادم رفته....پس حتما خودتون ببینید و لذت ببرید!

مرتبط با: نقد و بررسی سریال های کره ای , نقد های نسیم ,

آخرین نطرات

هدایت به بالای صفحه

اسلاید شو