خلاصه:

داستان حول محور مردی سخت کوش به اسم کانگ ته می گذره که برادر بزرگش بیماری اوتیسم داره و کانگ ته به تنهایی باید مشکلات و مصائب برادر بزرگترش رو حل کنه و در عین حال امرار معاش کنه و زندگی اش رو بگذرونه.

همه ی مشکلات علاوه بر خاطره ی قتل مادر که برادرش رو عصبی می کنه دست به دست هم می دن تا شخصیت کانگ ته تمام زندگی خودش رو وقف تنها داراییش یعنی برادرش کنه.

در این میون کانگ ته با نویسنده ی محبوب برادرش کانگ مویونگ آشنا می شه که زنی جسور بی پروا دارای افکاری عجیب و ظاهری غلو شده و اغراق امیزه .

در همون وهله ی اول رابطه ی عجیب کانگ ته و مویونگ به چشم بیننده میاد و از همینجاست که داستان شروع می شه. مویونگ در به در به دنبال تصاحب کانگ ته است چرا که کانگ ته بر خلاف بقیه مردها در مقابلش ایستاده و موجودی جالب برای مویونگه.

روند فیلمنامه:

داستان با تمی فانتزی شروع می شه. قصه پردازی که داستان هاش بر خلاف روند روایت شده ی همیشگیه. اسطوره های قدیمی مثل سیندرلا و سفید برفی و همه ی داستان های کلاسیک قدیمی رو که از قدیم الایام پیام خوبی و محبت رو به خواننده منتقل می کرد، به کل زیر سوال می بره. از وجهه ی دیگه ای به اون ها نگاه می کنه و جالب اینجاست که بیننده متوجه می شه بله می شه از هر دو جهت مثبت و منفی به داستان ها نگاه کرد و از خودمون می پرسیم واقعا چرا تا به حال از این جنبه به این داستان ها نگاه نکردیم و اصولا چرا این نگاه ابزاری و کلیشه ای از گذشته تا به امروز یک صدا تکرار شده؟

حرف هایی که مویونگ در کمال صداقت و رکی می زنه برای بیننده ترسناکه. چرا که دنیای زیبای رویاهای کودکانه ی ما رو تغیر می ده و عوض می کنه.

از طرف دیگه کانگ ته مردیه که مدام از دست مویونگ در فراره چرا که مشکل برادرش رو داره. زندگیش به حد کافی دچار سختی شده و درگیر شدن با مویونگ و گذشته ای که در ذهنشه براش سخته و به همین دلیل شروع به فرار می کنه اما مویونگ، کانگ ته رو موجود جالبی می دونه که دلش می خواد اون رو به دست بیاره تا وسوسه های فکر و ذهن لجام گسیخته اش رو کنترل کنه.

شخصیت سازی ها

یک سریال به تمام معنا کامل و عالی. از این جهت که شخصیت ها دقیقا تمام ریزه کاری ها و نکاتی که باید داشته باشن رو دارا بودند. مویونگ گذشته ی ترسناکی داره و پدرش در کودکی قصد کشتنش رو داشته. از طرف دیگه قتل مادرش رو دیده و در جای عجیبی زندگی کرده و افکار عجیبی بهش منتقل شده و ازش یک زن افسارگسیخته ی عجیب ساخته. کسی که فقط دنبال هوس های کودکانه اش میره. کانگ ته هم یکی از این هوس هاست.

کانگ ته بر خلاف مویونگ یه مرد خیلی ساده است که حتی لباس های تکراری داره که اصلا به خودش نمی رسه و فقط درگیر مشکلات برادرشه.

از طرف دیگه ما شخصیت اوتیسمی برادر کانگ ته رو داریم مردی که در کودکی شاهد قتل مادرش بوده و همین باعث شده با دیدن نشانه هایی از پروانه حرکات پانیک و عصبی نشون بده

این سه شخصیت اصلی داستان رو به خوبی هدایت می کنن.

نکات مثبت 

به نظرم یکی از داستان های پر مغزی بود که این اواخر پخش شد. ایده ی مبنای داستان رو دوست داشتم. دو شخصیت مختلف مثل دو روی سکه که متاسفانه هر دو به نحوی مشکلات روانی و زیرپوستی داشتن و همین مشکلات زندگیشون رو سخت کرده بود.

مویونگ دختری افسارگسیخته که از کودکی با اعتماد به نفسی بالا پرورش پیدا کرده بود. خود برتر بودن و از طرف دیگر مطیع مادر بودن معجون عجیبی ساخته بود که هر بار با یک حادثه این شخصیت نمایان می شد. این زن از سر تا به پا رفتاری غلوآمیز و خاص داره. که همه نشونه هایی از شخصیت درونیشه. احسنت به نویسنده. ابتدای داستان فکر می کردم کارگردان فقط برای خوشگل نشون دادن شخصیت، لباس های سیندرلا مانند و آرایش ها و شینیون های عجیب برای مویونگ گذاشته اما هر چی جلوتر رفتم متوجه ی ترفند کارگردان شدم. کارگردان اعتماد به نفس بالا و کمبود توجه مویونگ رو نشون رفته. از طرف دیگه چون از کودکی دوستش نداشته رفتار اجتماعی نرمالی نداره. نگران ناراحتی اطرافیان نیست و رک و صریحه. و جون مادری با بیماری روانی داشته افکار عجیبی احاطه اش کردن. جالب اینجاست این شخصیت از همین نقطه ضعف استفاده کرده و حالا فرد مشهور و پولداری شده.  حالا میون این همه اتفاق با کانگ ته مواجه می شه. 

کانگ ته هم مردی بود که از کودکی با یک واقعیت تلخ بزرگ شده. «تو به دنیا اومدی تا مراقب برادرت باشی.» و این مورد تمام زندگی کاتگ ته رو درگیر کرده و از اون مردی بیش از حد فداکار ساخته که اگر بخواد قدمی از این فداکاری فاصله بگیره دچار عذاب وجدان می شه. و این شخصیت حالا با مویونگ اشنا می شه.

روند فیلمنامه:

داستان استخوان بندی و اسکلت خوبی داشت و از تم و پیرنگ خوبی برخوردار بود. قسمتی که نویسنده به عنوان مویونگ داستان هایی رو خلق می کنه،  برای من بسیار جالب بود. متفاوت از تمام داستان های کودکانه ای که تا به حال خونده بودم. هر کدوم پیغام متفاوتی داشت و این پیغام ها در متن داستان به وضوح دیده می شد. 

مثل داستان مادری که همه ی کارهای فرزندش رو انجام می ده  و وقتی از اون بچه می خواد به راه بیفته و کاری انجام بده، می بینه که اون بچه نه دستی داره نه پایی. این یکی از پر مفهوم ترین داستان هایی بود که خونده بودم. مفهوم زیبایی  به این معنی که  باید اجازه بدیم بچه ها به تنهایی دنیا رو کشف کنن.

یا داستان فرزندی که گوشت خوار بود. مادر اول شروع به دادن گوشت حیوانات روستا می کنه و وقتی چیزی باقی نمی مونه دست و پای خودش رو قربونی می کنه. ولی می بینه که اون بچه تنها یک گرمای محبت از مادرش می خواسته.

داستان ها بی نهایت شگفت انگیز بودن به نویسنده تبریک می گم. مفهومی از زندگی گذشته ی مویونگ که مادرش نقش پررنگی در اون ها داشته. 

 فضا تصویر سازی بسیار زبیا بود. اون قلعه ی نفرین شده با اون زیر زمین یا مکان آسایشگاه مشکلی نیست خوب باشی که اشاره ی خوبی به اسم داستان داره.

طنز کار رو هم دوست داشتم علی رغم اینکه قسمت های تند و تلخی داره اما طنز های جالبی داشت مثل اینکه کانگ ته کت و شلوار می پوشه و مویونگ بهش حسودی می کنه

 بازیگرها بی نهایت عالی بودن هر سه شخصیت اصلی خیلی خوب تونستن داستان رو به تصویر بکشن. مخصوصا برادر کانگ ته که به خوبی نقش مردی اوتیسمی رو اجرا کرد.

موسیقی اثر به جز یک او اس تی بقیه رو دوست داشتم به طرح می خورد و نوای خوبی داشت

کارگردانی و تدوین عالی. بی نهایت تدوین کار رو دوست داشتم.

قسمت هایی که کات می شد برای بیینده جذاب بود یا تلفیق انیمیشن با داستان، حالتی خیالی و رویاگونه به فضای داستان داده بود که به هیچ عنوان بیننده رو خسته نمی کرد.

پایان داستان

ترجیح می دادم هر دو شخصیت کاملا درمان بشن اینکه شخصیت ها با عشق خوب بشن افسانه ای بیش نیست و بعضی از معضلات روانی که ریشه در کودکی افراد داره به راحتی با عشق و محبت حل نمی شه. حتی اگر هم برای مدت کوتاهی حل بشه باز هم بعد از یه مدت عمیق تر از قبل خودش رو نشون می ده.

اما در کل چون سریال فانتزی و شیرین بود این نکته رو زیرسیبیلی رد می کنم.

در آخر با طیب خاطر به این سریال نمره ی نه و نیم رو می دم و حتما به عنوان یک سریال روانشناسی تقریبا خوب به همگی پیشنهاد می دم.