نقد سریال Strong woman do bong soon(زن قوی دو بونگ سون)2017:
شخصیت ها:
دو بونگ سون:دختری 20 و خورده ای ساله و جویای کار.بامزه و خونگرم و ریزه میزه.
آن مین هیوک:پسری 20 و خورده ای ساله و مدیر یک شرکت بازی سازی.خودشیفته و آسون گیر نسبت به همه چیز.
این گوک دو:پسری 20 و خورده ای ساله و افسر پلیس و دوست قدیمی بونگ سون.بسیار منضبط و دقیق نسبت به کارش.
داستان سریال:
بونگ سون در خانواده ای متولد شده که از طرف مادری همه زنان نسل اندر نسل بسیار قدرتمند هستن اما اگر از این قدرت فوق العاده واسه صدمه زدن به آدمای بیگناه استفاده کنن مجازات میشن و قدرتشون از بین میره و بونگ سون هم چون از این موضوع باخبره و از طرف دیگه میترسه انگشت نمای مردم بشه قدرتشو از همه قایم میکنه.روزی تصادفا با چندنفر آدم لات و شر برخورد میکنه و علی رغم اینکه نمیخواد باهاشون دعوا کنه بالاخره حقشونو کف دستشون میذاره و این دختر ریزجثه 20 تا مرد گنده رو یه تنه کتک میزنه.

وسط دعوا آن مین هیوک هم سر میرسه و با تعجب و شگفتی قدرت این دختر رو تماشا میکنه.از طرف دیگه آن مین هیوک که رییس جوان کمپانی خیلی موفقیه چندوقتیه که پیغام های تهدیدآمیزی به دستش میرسه و میخواد بادیگارد استخدام کنه و همین دعوا و اتفاقات بعدش که تو کلانتری میفته سبب آشنایی این 2 نفر و پیشنهاد استخدام بونگ سون به عنوان بادیگاردش با مبلغی هنگفت میشه که بونگ سون هم قبول میکنه.در ادامه اتفاقات بامزه و عاشقانه ای بین این 3 نفر میفته مخصوصا که بونگ سون از زمان دبیرستان عشق یک طرفه ای نسبت به گوک دو داره و آن مین هیوک هم کم کم شروع به دوست داشتن یک طرفه بونگ سون میکنه.اتفاقات هیجان انگیزی و خطرناکی هم در داستان شاهدیم چون در محله ای که بونگ سون زندگی میکنه جدیدا دختران جوان زیادی دزدیده میشن که باید دید چه کسی پشت این قضیه هست و چه ماجراهایی برای این 3 نفر و نقش های فرعی پیش میاد.....

نقد سریال:
سریالی کمدی رمانتیک با ایده اصلی تخیلی.اگر از طرفداران این ژانر باشین کاملا میتونه شما رو تا آخر راضی نگه داره.کل کلای فوق العاده بامزه بونگ سون و مین هیوک،موقعی که مین هیوک ادای بونگ سون رو درمیاره،بامزه بازیای خود مین هیوک یا بونگ سون،غیرتی شدنای گوک دو،حسودی کردنا و ذوق کردنای مین هیوک یا قضیه گانگسترای خل و چل و بچه مدرسه ای های خنگول انقدررررررر بامزهست که شرط میبندم به یکبار دیدنش بسنده نمیکنین و مثل من بارها و بارها سکانس های طنز رو دوره میکنین.از نظر عاشقانه هم میتونم بگم عالی بود.مثلث عشقی قشنگی درست شده بود و زوج اصلی یعنی بونگ سون و مین هیوک کاملا به هم میومدن.بنده از روزی که این سریالو دیدم اینترنت رو زیر و رو کردم و همچنان میکنم بلکه خبری از قرار گذاشتن این دوموجود فوق العاده کیوت و گوگولی پیدا کنم.انقدررررر این 2 تا بهم میان که حد نداره(من تو کل سریالا فقط منتظر قرار گذاشتن واقعی 3 نفرم.اول همین زوج کیوتمون دوم هم ایونجی و سئو این گوک واسه سریال reply 1997 سومی هم ته مین و نااون برنامه we got married).

فوق العاده از سکانسای طنز و عاشقانه راضی بودم و با اینکه ایده اصلی داستان یعنی همون شوپر پاور بودن بونگ سون(به قول خودشون)تخیلی بود اما نویسنده خیلی قشنگ این ایده رو بسط داده بود و 2 نکته رو راجع بهش رعایت کرد.اینکه ایده رو مثل خیلی از نویسنده ها که مسیر داستان رو گم میکنن گم نکرد و تا آخر پیش برد و دوم اینکه این ایده رو محور قرار داده بود و اتفاقات دیگه رو براساس این ایده چیده بود ک نتیجه ش هم میشد وحدت موضوعی که از اول تا آخر شاهد هستیم.
نکته دیگه که خیلی دوست داشتم راجع به گوک دو یعنی رقیب عشقی مرد اصلی داستان بود.تو سریالای این ژانر معمولا وقتی پای رقیب عشقی وسط میاد با مردی رو به رو هستیم که یا از اول حسی خنثی به دختره داره و بعد یهو متحول میشه و پا پیش میذاره یا از اول داستان آویزون دختره ست و میخواد هرجور شده خودشو بچسبونه.در نهایت هم وقتی دختره عاشق مرد نقش اصلی میشه میره کلی با عشق دختره دعوا میکنه و دیوونه بازی در میاره.تو این سریال خوشبختانه این طوری نبود.

گوک دو همونطور که خودش هم اعتراف کرد تموم این سال ها بونگ سون رو دست داشته منتهی(به نظر من)به خاطر اینکه از همون اول بونگ سون دوستش بوده انگار نمیتونسته به چشم دوست دختر بهش نگاه کنه مخصوصا اینکه خودشم دوست دختر داشته اما همین که با یوجاچینگوش به هم زد انگار تازه چشماش باز شد و فهمید خیلی بونگ سون رو میخواد و پا پیش گذاشت ولی وقتی فهمید بونگ سون دلش یه جای دیگه ست دیوونه بازی در نیاورد و به سرش نزد.

فهمید تقصیر خودش بوده،فهمید که خودش دست دست کرده و به خاطر همین بونگ سون رو از دست داده و این وسط هیچکس به جز خودش مقصر نیست.اما بازم تسلیم نشد.غیر مستقیم علاقه شو ابرازکرد بونگ سون هم غیر مستقیم جوابشو داد اونم دید چاره ای به جز قبول کردن نداره.با این که هنوزم بونگ سون رو دوست داشت و فراموشش نکرده بود اما ترجیه داد خوشبختیشو با عشقش ببینه و به جاش براش یه دوست خوب باشه.به نظر من که این عشق واقعیه.کلا خیلی شخصیت پردازی گوک دو رو دوست داشتم.پسر جنتلمنی بود.
در کل سریال واقعا خوش ساخته و چون داستان روانی هم داره بیننده خیلی خوب باهاش ارتباط میگیره و به نظرم از اون سریال ها هست که قطعا بیننده بیشتر از 1 بار میبینه.
توصیه به دیدن:از سریال خیلی راضی بودم و اگر به این ژانر علاقه دارین توصیه ش میکنم.
نکات منفی:
ایرادات کوچیک که همیشه هست ولی موردی که خیلی به چشم بیاد نداشت.
بازی بازیگران:
عالی!
سکانس مورد علاقه م(طنز):
خیلییییی زیاده اما صحنه های رومئو و ژولیتی رو خیلی دوست داشتم.
سکانس مورد علاقه م(عاشقانه):
قبل از کیسشون اون جایی که مین هیوک تو شرکت بونگ سون رو برد و بهش قول حفاظت ازش رو داد.از چشمای 2 تاشون قلب بیرون میومد تو اون سکانس.
(به جون خودم اون ذوق کردنای مین هیوک واقعی بود!این پسر بدجور عاشق شده)
آهنگ متن(ost):
خیلی خوب و مناسب.(تا چند روز بعد دیدن سریال یهو میزدم زیر آواز:شی ایزه شوپر پاور گیرلللللللل.این آهنگشو خیلی دوست دارم❤ یا اون یکی که میگه ایروکه لاو یو لاو یو لاو یو سارانگهه.ایونجی جان خودم خونده که خیلی دوستش دارم)
انتهای سریال:
خیلی خوب و مناسب!