نقد سریال خلوت عاشقان (درخشش باران) :

خلاصه داستان :

در سال 2005 مرکز خریدی به نام اس فرو میریزه و افراد زیادی جونشون رو از دست میدن. لی کانگ دو و ها مون سو از این حادثه جون سالم به در میبرن اما کانگ دو بخاطر آسیبی که به پاش وارد شده دیگه نمیتونه فوتبال بازی کنه و پدرش رو که یکی از کارگران ساختمان بوده از دست میده و هامون سوهم خواهر کوچکتر و دوست پسرش رو.

حالا سال ها از اون حادثه میگذره و قراره مرکز خرید بازسازی بشه . دست سرنوشت باعث میشه این دونفر در پروژه ی بازسازی مشغول به کار بشن... کانگ دو و مون سویی که هنوز هم نتونستن اون حادثه رو فراموش کنن چراکه سایه ی اون اتفاق هنوز هم روی زندگیشون سنگینی میکنه.

معرفی شخصیت :

لی کانگ دو: اون اتقاق نه تنها روی روح و روانش تاثیر گذاشته بلکه آسیب جسمی هم بهش وارد کرده که هنوزهم بخاطرش مسکن مصرف میکنه. زندگیش رو با شغل های پاره وقت میگذرونه. عدالت و برابری رو دوست داره و تحمل نبود این موارد براش سخته. مهربونه ، شجاعه ، شخصیت یاری دهنده و حق طلبی داره ، از مظلوم در مقابل ظلم دفاع میکنه و با افرادی که خودشون رو برتر از دیگران می دونن جدی برخورد میکنه... چیزی که این ویژگی ها رو منعکس کرده مجموعه ای از رفتارهاش، لیستِ دوستان صمیمیش و نحوه ی برخوردش با دیگرانه. حرف هاش قابل درک هستن و با شخصیت ساده، عامی و یک رنگش هم خونی دارن و درعین اینکه حالتی شعارگونه ندارن، پر از مفهومن.

ها مون سو: شاید اگر از بیرون بهش نگاه کنیم فکر کنیم که اون اتفاق براش به پایان رسیده اما اگر وارد زندگیش بشیم میبینیم که اون اتفاق جهت دهنده ی اصلیه زندگیش شده؛ هنوز هم با گذشت سال ها، مثل کانگ دو، کابوس اون اتفاق رو میبینه و بخاطر موندن زیر آوار، ترس از فضای بسته داره... بعد از اون اتفاق مادر و پدرش جدا از هم زندگی میکنن و اون به همراه مادرش حمام عمومی رو اداره می کنه که با پول حاصل از غرامت تاسیس کردن. مادرش اوضاع خوبی نداره و مون سو همواره سعی می کنه از مادرش مراقبت کنه و می ترسه که مادر رو از دست بده و با اینکه خودش هم فشار زیادی رو تحمل میکنه اما معتقده که غم مادرش بیشتره چراکه اون فرزندش رو از دست داده... برای طرح های ساختمانی ماکت میسازه اما تنها به ساخت ماکت بسنده نمیکنه بلکه هدفِ اصلیش اینکه ایراداتی که در طرح ها وجود داره و امکان ریزش ساختمان رو فراهم میکنه، رفع کنه.

نقد سریال :

تیتراژ ابتدایی سریال شامل تصاویری در رابطه با سوانح مختلفه... سوانحی که کشته های بسیار به جای میذاره؛ مثل تصادف اتوبوس، سقوط هواپیما، حریق، ریزش پل، ریزش ساختمان و ... .

تا مدتی در رابطه با این اتفاقات صحبت میشه و خیلی ها متاسف و ناراحت میشن اما از یه جایی به بعد این اتفاقات از خاطر همه پاک میشن... همه به غیر از عده ای که زندگیشون با همین سانحه ی لحظه ای، تا آخر عمر تغییر پیدا کرده و شاید تا مدت ها سایه ی اون اتفاق روی زندگیشون سنگینی کنه. ما در این سریال قراره با زندگی این افراد همراه بشیم.

از اون سریال هایی بود که در نگاه اول توجه من رو جلب کرد اما وقتی تصمیمم برای دیدنش جدی شد که فهمیدم نویسنده، نویسنده ی سریال "عشق مخفی" هست و کارگردان، کاردگرانِ سریال " مرد بیگناه "... فکر کردم ترکیب این دو نفر می تونه جالب باشه.

عشق مخفی و مرد بیگناه هر دو سریال های محبوبی با تم آشوب و انتقام بودن اما این سریال تم متفاوتی با دو سریال قبلی داره...این سریال رئال تره و تم آرومی داره و کم کم شخصیت ها رو بهمون معرفی می کنه تا در روند زندگی روزمره ی اون ها قرار بگیریم. اما در کنار این موضوع، این سریال تلاطم خاص به خودش رو هم داره ... تلاطمی که بر درون شخصیت های اصلی حاکمه و فراز و نشیب های زندگیشون رو شکل میده. اما چه چیزی این تلاطم رو زیرِ سایه ی آرامشِ سریال برده؟ زمان... با گذشت زمان اتفاقات سنگینی که بر پیکره ی زندگی ها وارد شده زیر سایه ی روزمرگی مخفی شده.

یکی از نقاط قوتی که نقش مهمی هم در جذب مخاطب داره اینکه سناریو پر از ریزه کاریه! پر از نکته در مورد جامعه و شخصیت های مختلفه و سعی میکنه در کوچکترین رفتارهای شخصیت ها دقیق بشه... این اتفاق به همزاد پنداری کمک کرده. یکی دیگه از چیزهایی که کمک میکنه با داستان همراه بشید اینکه شخصیت ها مثل انسان های اطراف و از دنیای خودمون هستن... از بیرون ساده ان و جلب توجه نمی کنن اما زندگیشون پر ازاتفاقات، پستی و بلندیه و درونشون پر از احساسات مختلف.

یکی دیگه از نقاط قوت سناریو، شخصیت پردازیه؛ انقدر شخصیت پردازی ها خوبه که تقریبا تمام رفتار ها ، اعمال و حرف های کاراکتر ها معرف شخصیتشون میشه... شخصیتی منسجم.

از عاشقانه ی سریال هم راضی بودم؛ خوب و قابل درک بود... زوج سریال هم زوج خوبی بودن.

در کنار این نقاط قوت، سناریونقطه ضعفی هم داشت که از نظر من بزرگترین ضعف کار بود. سریال با ریتم خوبی آغاز میشه اما کمی بعد، ریتمِ سریال کند وتا حدودی کسل کننده میشه و این رویه تا چند قسمت ادامه پیدا میکنه. شاید اگر روشدن یسری از سرنخ ها و اوج ها در داستان به موقع میبود و کمی بستر سازی کوتاه تر میشد، این اتفاق نمی افتاد؛ اما خداروشکر تقریبا از نیمه ی دومِ داستان، روند بهبود پیدا میکنه و جالب تر میشه. یادمه با روند عشق مخفی هم مشکل داشتم به همین دلیل فکر می کنم کلا روند یکی از ضعف های این نویسنده باشه.

تقریبا از بازی تمامی بازیگر ها راضی بودم. جونهو که از همون اول قوی ظاهر شد و نقش جدیدی نسبت به کارای قبلی که ازش دیده بودم داشت. بازیگر زن هم چهره ی جدیدی بود که ابتدا ازش راضی نبودم اما کمی که گذشت از بازیش خوشم اومد... فکر می کنم استارت این اتفاق وقتی بود که فکر کرد مادرش خودکشی کرده... خوب و طبیعی تونست پریشونی مون سو رو به تصویر بکشه.

پایان بندی : (خطر اسپویل)

پایان قابل قبولی داشت... هم سعی شده بود به دور از منطق نباشه و هم امید دهنده باشه... ریتمش هم خوب بود.

موسیقی متن :

زیبا و متناسب با فضای سریال.

پیشنهاد به دیدن :

فکر نمی کنم علاقه مندان به فانتزی، کمدی یا سریال هایی با هیجان بالا رو جذب کنه اما به علاقه مندان به درام و اجتماعی، با عاشقانه ای لطیف، پیشنهاد میشه. شاید یه عده سریال رو ملودرام بدونن اما من بیشتر درام میدونمش چرا که میزان غمش با موضوعش متناسبه.

****

نقد دیگر این سریال از رز عزیز

نقد وبررسی سریال کره ای درخشش باران از رز عزیز | Rain or Shine