چویی هانکیول جوون سرخوش و خوش گذرون و تنبل و سربه هوا و مسئولیت ناپذیریه که سالهاست ساکن امریکاست.از نوجوونی با پدرش سر ناسازگاری داشته و از همون موقع با شیرین عسل بازی برای مادر و مادربزرگش که رییس کارخانجات موروثی تولید قهوه اس، نونش توی روغنه و بی نیاز به ثروت پدر روی پر قو میخوابه.بنابراین وقتی مادربزرگ تهدیدش میکنه اونم با حربه ابطال کارتهای اعتباری، هانکیول مثل برق خودشو میرسونه سئول تا.واقعیت اینه که خودشم نمیدونه چرا باید برگرده!
وقتی میرسه متوجه میشه عکسی ازش لورفته دست درگردن یکی از دوستان امریکاییش، خیلی خوش و خندان و راضی!و تازه میفهمه تفاوت فرهنگی امریکا و کره داره بدجوری کار دستش میده!! خانواده نگرانن که آقا، گل بوده به سبزه هم آراسته شده باشه و بجای درس خوندن توی امریکا، انحرافات اخلاقی عجیب و غریب هم پیدا کرده باشه...راهی برای دفاع از خودش نداره از طرفی میدونه ضدیت ورزیدن، موضع طرف مقابل رو قوی تر میکنه بنابراین با تظاهری روباه صفتانه به راضی بودن به تصمیمات بزرگترها، طومار مادر و مادربزرگشو میگیره دستش و از صبح روز بعد بدون توقف و استراحت میره که سر قرارهای ازدواج از پیش تعیین شده حاضر بشه...از اونطرف گو اونچان رو داریم که دختریه دقیقا نقطه مقابل هانکیول؛ گو اونچان صبح افتاب نزده بیدار میشه، شیر پخش میکنه، پیک موتوریه، معلم تکواندوی بچه های زیر 7ساله، توی یه کافی شاپ درب و داغون به مالک پیرش کمک میکنه،گارسن جایگزین رستورانه،در وقت استراحتش توی خونه شاه بلوط پوست میکنه و عروسک میدوزه و...کلا از کارهای ثابت تا کارهای پاره وقت، هرچی پیش بیاد که توش پول حلال باشه بدون تردید انجامش میده بدون اینکه شکایتی بکنه.از نوجوونیش که پدرش فوت کرده زندگیش همینه و سرپرستی خانواده اش رو نه فقط از روی اجبار که حتی آگاهانه انتخاب کرده.خواهرش عاشق خوانندگیه ولی مشکل اینه که اساسا استعدادی تو اینکار نداره و این درواقع عشق صحنه و خودنماییه که جذبش کرده.مادرشون هم هنوز نتونسته تغییر شرایط زندگیشون بعد از مرگ همسرشو بپذیره و درنتیجه کمکی برای گو اونچان نیست...
اینه که گواونچان علی رغم اینکه دختر جوون خوشگلی هم هست چنان در عمق زندگی پرمشغله اش فرو رفته که حتی فرصت نداره به درستی توی آینه نگاه کنه.
موها همیشه کوتاه، لباسها همیشه ساده و پسرونه، صورت به شدت ساده و بدون کوچکترین آرایش؛به طوریکه در شروع سریال میبینم گواونچان برای مشتریانی در یک حمام عمومی زنانه جاجانگمیون میبره و در همون بدو ورود از زنها به هوای اینکه پسر پرروییه که بی هوا وارد یک فضای زنونه شده کتک مفصلی میخوره!اگرچه حتی تصور کنار هم قرار گرفتن این دو موجود صددرصد متفاوت خیلی بعید به نظر میرسه اما یه شب، اونم درست بخاطر دختری که هانکیول در خفا عاشقشه، این دو قطب مخالف به شکلی کاملا تصادفی به پست هم میخورن؛ هانکیول شب با هان یوجو رفته بیرون و بعد اونو اورده در خونه اش تا سوغاتی هایی که براش اورده بهش بده.پسری که به شکلی مذبوحانه عاشق خواهر گو اونچانه و از فرط بدبختی و بیکاری رو اورده به کیف زنی کیف هان یوجو رو توی تایم کوتاه نبود هانکیول میزنه، گو اونچان تصادفا میرسه ، پسرو میگیره و به محض برداشتن کاسکتش میشناسدش و چون خواهر خونه خراب کن خودشو میشناسه دلش برای پسره میسوزه و قبل از اینکه هانکیول برسه و پسره رو بگیره با اشاره ای از پسره میخواد که بره.هانکیول اشاره رو میبینه و فکر میکنه اینا دو تا دزد همدستن! گو اونچان انکار میکنه و پول تعمیر موتورشو میخواد که در اثر تصادف با کیف قاپ اسیب دیده.هان یوجو میخواد در ازای کیفش که گواونچان گرفته خسارتو بده که هانکیول پرداخت پولو به گردن میگیره و شماره شو به اونچان میده تا بعدا قرار بزارن و پولو به اونچان بپردازه.
صبح روز بعد اونچان با هانکیول تماس میگیره و هانکیول که شب قبل توسط خواهر دوستش دزدیده شده، جدی میگم؛ دزدیده شده، توی هتل با اونچان قرار میزاره.اونچان میاد هتل و بخاطر بددهنی هانکیول دعواشون میشه و دعوا بالا میگیره.هانکیول که هم بخاطر ظاهر گواونچان و هم بخاطر شجاعتش برای اومدن به هتل برای ملاقات با یه مرد، شدیدا دچار سوتفاهمه و فکر کرده گو اونچان پسره به خانواده اونچان توهین میکنه و میگه که احتمالا اونا هم میدونن که بچه شون دزده...نقطه ضعف اونچان خانواده اش و بخصوص پدرشه.با هانکیول گلاویز میشه و ...خواهر دوست هانکیول زمان نامناسبی میرسه و از اونجا که همیشه از هانکیول بی تفاوتی دیده اونم درباره رابطه هانکیول با پسرا دچار سوتفاهم میشه.جیغ های دختره و دادهای اونچان، اتاقو پر میکنه و هانکیول که کلافه شده جفتشونو میندازه بیرون، حاضر میشه و قرارهای ازدواجشو که بدون حتی یک دقیقه تنفس فشرده و پشت سرهم چیده شده ان شروع میکنه اما در تمام این مدت اونچان عین آدامس چسبیده بهش و طالب یک عذرخواهی رسمیه...شب نشده هانکیول وا میده و میفهمه قبل از تموم شدن قرارها میمیره و تازه حالا اینجاست که متوجه پسر جوون خوش قیافه ای میشه که از صبح متصل و بدون خستگی میگه:معذرت خواهی کن...
احساس زرنگی آقای هانکیول یه هویی عود میکنه.فکر میکنه با اونچان معامله ای بکنه.معذرت خواهی بکنه،پول مختصری بهش بده و در ازاش ...
نتیجه این معامله هانکیول، ایجاد مفر کوتاه مدتی بیش نیست.قرارهای ازدواج در اثر همکاری خبیثانه این دو نفر کنسل میشن اما تازه اینجاست که قصه شروع میشه...رابطه اش با اونچان بعد از انجام معامله شون تموم که نمیشه هیچ، بیشتر هم میشه و نهایتا هانکیول به خودش که میاد میبینه یک دل نه، صد دل عاشق اونچان شده!!!!
عاشق یک پسر!!!!!!

این قصه اساسا یک چالش بزرگه که عشق هانکیول به اونچان تنها بخشی از این چالشه.
یک قصه اجتماعی پیچیده شده در لفاف طنز که با وجود انگشت گذاشتن روی بعضی از دردهای زندگی ادمها، شما رو میخندونه و مشتاق و علاقه مند نگه میداره.
یون ایون هی در نقش گو اونچان درخشانه.شنیدم برای اینکه بتونه این نقشو بازی کنه به شدت وزنشو پایین میاره بطوری که حتی ریزش مو پیدا میکنه.بنظرم از هرچه که در توان داشت برای این نقش مایه گذاشته بود.گو اونچان نقش سختی بود؛
دختری که در شبانه روز کمتر از 4ساعت میخوابید، مردهای درشت هیکلو کول میکرد، تمام مدت مثل یک پسر لباس میپوشید و هیچ جذابیت زنانه ای برای نمایش دادن نداشت، دختری که مشکل بیان داشت چون همیشه عجله داشت و تحصیلات زیادی هم نداشت، دختری که عاشق مردی شده بود که بقدر ستاره ها ازش دور بود و بدتر اینکه اصلا بچشم اون مرد دختر نبود...فقط یک جمله میشه در وصف گو اونچان و ایون هی گفت؛ زیبایی این کاراکتر و این نقش چشم نواز بود.
گونگ یو رو یقینا همه با نقش کیم شین میشناسیم ولی میخوام بهتون بگم در نقش چویی هانکیول کاملا و کاملا با شخصیت دیگری طرف هستید.چققققققدر این ادم تو این نقش جذاب و دوست داشتنی بود؛ یک کودک، یک پسر بچه که اصلا رفته بود امریکا تا یک بازی ساز برای کودکان بشه و علی رغم تصور همه موفق هم شده بود؛ مردی بدون تکبر و خودبرتربینی؛ اونقدر که بعد از چندبار ملاقات با اونچان به برتری صددرصدی این کوچولوی ریزنقش نسبت به خودش کاملا اعتراف میکرد.مردی که بعد از مدتی، اونچان به الگوش تبدیل شده بود و همه زندگیش رو دگرگون کرد.مردی که بخاطر اونچان از تن آسایی و راحت طلبیش و افکار بلندپروازانه و جاه طلبانه اش و اوهام عاشقانه اش دست کشید و حاضر بود حتی تا پای دست کشیدن از ابرو و اعتبارش هم پیش بره...
گونگ یو بیشک تو این سریال عالی بود.
نقشهای فرعی به شددددت جذاب و بامزه، تو این سریال زیادن.
زوج دوم، زوج جالب و تاثیرگذاری ان که زندگیشون میشه گفت به اندازه اونچان و هانکیول درگیرکننده اس.
پسرهایی که استخدام میشن تا در کافه پرنس هانکیول، جایی که فقط پسرهای جوون حق استخدام شدن دارن، کار کنن هریک از دیگری بامزه ترن و پیرمرد گرداننده قبلی کافه که برای خودش داستانیه و به شدت دوست داشتنی و با نمکه...
سناریو بی نقصه و بازی ها که به زیبایی هر چه تمامتر بهش جون داده ان بی نقصترش کرده ان.هرچی فکر میکنم جایی به ذهنم نمیرسه که بگم میتونست از اونچه بود بهتر نوشته یا بازی بشه.
موسیقی کار، به تبع داستان و روند پیشرویش، ملایم و شاد ودوست داشتنی بود و از اونجا که چویی هان سونگ، پسر عموی هانکیول که نقش مکمل مرد داستانه، آهنگساز معروف و موفقیه، موسیقی یونیک و جذابی رو در این سریال با صدای همین هنرپیشه میشنوید
برای معرفی سکانس برتر، راستش باید بشینم و کل کارو تعریف کنم.این سریال کمدی خاصیه.یک طنز موقعیت بسیااار قوی و یک طنز کلامی بسیااار هوشمندانه.از طرفی طنز کافه پرنس برای کم کردن زهر بعضی واقعیتها هم هست.اینکه ادمها با پیچیده کردن رابطه ها، چه صدمه ای به خودشون و دیگران میزنن...اینکه وقتی کسی در کودکی در درک رابطه احساسی و بدتر از اون باورش، دچار صدمه و آسیب شده باشه میتونه این آسیب رو مثل یک زخم با خودش حمل کرده باشه تا کجا این زخم چرکین بشه و سر باز کنه...
ارجاعتون میدم به صحنه دعواهای سنگین هانکیول و پدرش و تصور ترسناکی که هانکیول از خودش داشت و سکوتش از اون تصور یک غول ساخته بود و وقتی اون تصور رو مطرح کرد و واقعیت رو فهمید انگار از بند رها بشه حتی شجاعت اینو پیدا کرد که به رابطه اش سر و سامون بده.
اوج بازی گونگ یو در این سریال در یک سوم اخره، جایی که با واقعیت اونچان و حتی خودش روبرو میشه...از اینجا به بعد هیچ سکانسی نیست که بگم از دیگری برتره...بازی گونگ یو تو این قسمتها شاهکاره.
توصیه به تماشای این سریال برای من کار سختی نیست.نمیگم سریال فانه، چون نیست.لایه های پنهان و قابل تامل زیاد داره.حتی درک اینکه چطور هانکیول میتونه عاشق یک پسر بشه نیاز به درگیر شدن کامل با غمها و کاستی های این کاراکتر داره که کار راحتی نیست.حتی شاید اعصاب خرد کن باشه.اما اگر حوصله تون کشید و این سریال رو تمام کمال دیدین بهتون قول میدم لذت وافری خواهید برد.
این سریال به شدت خاصه و بعد از پایانش بیننده کاملا احساس شادی و رضایت داره.
باز هم تصمیم با خود شماست.
موفق باشید.

سریال کره ای کافه پرنس Coffee Prince

ژانر : کمدی ، خانوادگی

تعداد قسمت ها: ۱۷

سال انتشار : ۲۰۰۷

شبکه پخش: MBC

کارگردان: Lee Yoon-Jung

بازیگران :Chae Jung-An ،Lee Sun-Kyun ،Yoon Eun-Hye ،Gong Yoo

خلاصه داستان :فروشگاه کافی پرنس درباره زندگی رویاهای ۴ جوان است که در یک کافی شاپ همدیگر را ملاقات میکنند . هان گیول جوانی باهوش است که از وابسته شدن به کسی در زندگی متنفر است . او که از درگیر شدن با کارهای خانواده متنفر است، به توصیه مادربزرگش یک کافی شاپ را مدیریت میکند. او که نمیتواند از اوامر مادربزرگش سرپیچی کند مسئولیت راه اندازی کافی شاپ را میپذیرد و خودش را با کارهای کافی شاپ مشغول میکند ،یک روز اون چان که یک شخصیت غیر قابل پیش بینی دارد را میبیند