سلام ..سلام سلام ..بالاخره تور سریال وویس هم به پایان رسید ..ساعات خوب وپرهیجان ودل اشوبه کننده ای با این سریال گذروندم ..با یه نقد از نکات مثبت منفی سریال اومدم تا هم به اونهایی که میخوان سریال رو شروع کنن کمک کنم هم با اونهایی که سریال رودیدن صحبت کنم ..

داستان به سه سال قبل برمیگرده .وقتی همسر بازرس پلیس جونگ هیوک تو یه شب سرد زمستونی به شکل خیلی دردناکی با یه لباس خونگی به قتل میرسه ..جه هی تو لحظه ی قبل ازمرگش با مرکز فوریت های پلیس تماس میگیره اما متاسفانه زن جوابگو به اسم کانگ جو دچار اشتباه میشه وزن کشته میشه اما کانگ جون میتونه تو لحظه های اخر صدای مشخص ومتفاوت قاتل رو تشخیص بده ..اما متاسفانه تو دادگاه این مدرک ناپدید میشه وزن به اهمال کاری متهم میشه ومرد دیگه ای رو به جای مجرم اصلی دستگیر میکنن ..

حالا بعد از سه سال کانگ جون که استعداد شنوایی بی نظیری تو تشخیص صداها ازهم داره به کره برگشته تا بتونه راز قتل همسر جونگ هیوک .رو کشف کنه این درحالیه که کانگ دوجون مطمئنه که قاتلی که همسر جونگ هیوک رو کشته باعث قتل پدر پیر کانگ دوجون هم هست ..

جونگ هیوک اولش قبول نمیکنه حتی از زن به شدت متنفره اما کم کم میفهمه این زن واقعا قابلیت بالایی تو تشخیص صداها داره .وبالاخره قبول میکنه تا به عنوان همکار دوجون تو تیم گلدن تایم کار کنه ..تا بالاخره بتونن پرونده ی قتل همسرش وپدر کانگ جون رو حل کنن ..اما مسئله به همین راحتی ها نیست وبیننده قراره شونزده قسمت صبر کنه تا داستان به بار بشینه ..

داستان با یه صحنه ی قتل خیلی وحشتناک وخشن شروع میشه جوری که من رو به یاد سریال های هالیوودی می انداخت مخصوصا سبک سریال جدید وتا حد زیادی متفاوت با سایر سریالهای پلیسی کره ای بود که تا به حال دیده بودم ..استفاده از قابلیت صدا شناسی دوجون هم مزید برعلت میشه تا من بیننده سراپا هیجان به صفحه ی مانیتور خیره بشم وهمراه با جونگ هیوک ودوجون تک به تک معماهایی که سرراهشون قرار داره رو حل کنیم ..

هردو قسمت یا تک قسمت به یه معما وحل پرونده می پردازه ودرکنار این ها معمای اصلی هم درجریانه الحق که معماها یکی از یکی جالب تر وشگفت انگیزتره ..جوری که به بیننده اجازه ی فکر کردن رو نمیده وبه خوبی هم حل میشه ..

هرجنایتی فکر شده تر از جنایت قبلی با خودش کلی سوال میاره وکلی هیجان ودراخر یه جواب ووصل کردن این جواب ها بهم ..تا رسیدن به قاتل اصلی ..

اما قاتل ..یکی از بی نظیرترین قاتلینی بود که تو تمام دوران زندگیم دیدم ..بی نهایت جذاب ..شکیل ..مرتب وازهمه مهمتر تا این حد وحشی وسایکوپث(روانی )

با اینکه شاید نزدیک به چهار پنج قسمت حضور مستمر داره اما به قدری زیبا سریال رو تحت الشعاع قرار میده که مو به تن بیننده سیخ میشه ..اب تنی کردن تو حوضچه ی خون ..جمع کردن تیکه موهای مقتولین وکلسیونی که داره وبدتر از اون جنازه های پیچیده شده در پلاستیک که کنارش ایستادن وقاتل باهاشون صحبت میکنه ..

هرچند که اعتراف میکنم نویسنده یه وقتهایی کوتاهی میکرد ..حالا ایده ی دیگه ای دم دستش نبوده ومجبور شده تو بعضی از سکانس ها کم کاری کنه یا حتی ممکنه نویسنده های مختلف باعث ضعف تو بعضی از سکانسها بشن ..

مثلا بعضی از درگیرها رو کاملا غلو امیزو اغراق شده به تصویر کشیده بود ورویین تن بودن جونگ هیوک وکانگ دوجون بیش از حد معمول روش مانور داده شده بود ..

این اغراق یکی از نکته های منفی سریال بود که به شخصه گه گاهی خیلی کم اذیتم میکرد ..هرچند که این غلوها جزئ تغیرناپدیر سریالهای کره ای هست ..

درکنار اینها بازی بازیگرها ..محیط وفضا سازی ها خوب ومناسب بود ..تم سریال خاکستری وخشن وپرازخون وخون ریزی وجنایات خشنه که برای افرادی مثل من طبیعتا هیجان انگیزه ..به درد افرادی که روحیه ی لطیف دارن مطلقا نمیخوره ..

موسیقی کار اصلا چیزی برای گفتن نداشت ..فقط میدونم یه موسیقی تو پس زمینه ی کار بود ..

اما درکنار اینها پایان داستان ..فکرشو کنید پونزده قسمت کامل شما تاب اوردید تا پرده از جنایت اصلی برداشته بشه ..اما وقتی قسمت اخر رو دیدم وتموم شد یه عالم سوال مختلف وشک وتردید تو ذهم باقی موند که به نظرم شایسته ی سریال سطح بالایی مثل وویس نبود ..بریم سرمسائلی که وقتی سریال تموم شد به نظرم پررنگ رسید وبه نوعی نویسنده داستان رو کامل باز نشده رهاش کرد ..

اول ازهمه جنازه هایی که تا حالا قاتل کشته رو دوست داشتم نشون بده ..بابای مون ته گو گفت وقتی دریاچه ی فلان رو خشک کردن کلی جنازه بیرون کشیدن ..احساس کردم منظورش به دریاچه ی کوچیک حیاط مون ته گو بود که ممکنه توش پراز جنازه باشه ..چون طبیعتا ساحل دریا به درد انداختن جنازه ها نمیخورد ..شاید هم محل اختفای اجساد زیرزمین خونه بود .به هرحال صد درصد منتظر نشون دادن همچین سکانسی بودم که تک به تک استخون ها وجنازه ها رو از تو اب یا زیرزمین بیرون میکشن ..که اصلا نشون داده نشد ..

حتی مرگ مون ته گو ...واقعا جریانش چی بود ..من که فکر کردم مون ته گو داره تو فکرش اینها رو تصور میکنه ..چرا باید یه مشت روانی بهش حمله کنن ..؟باز حالا بستگان اون بدبخت هایی که کشته، باشن یه چیزی ..مرگ خوبی برای همچین قاتل باحالی نبود ..

کلانویسنده اخر کار کم کاری زیادی کرد جدای از هندی بازی دراوردن ها یا مثلا قسمتی که فقط جونگ هیوک وکانگ دوجون رفتن دنبال قاتل وفک زدن های بیش ازحد جونگ هیوک وقتی دشیک تو مرز مرگ بود ..خیلی از صحنه ها رو بازسازی کامل نکرد ..

سریالهایی از این دست که معما گونه روایت میشه یا باید جزءبه جزء رو برای بیننده باز کنه یا اگه خیلی پرش داشته .باید حتما اون صحنه رو بازسازی کنه ..از جمله ی اونها خودکشی مادر ته گو که صد درصد رو بچه تاثیر گذاشته ..

یا حتی مرگ همسر جونگ هیوک ..چه جوری این زن رو با لباس راحتی وپالخت بیرون کشیده ..اصلا کسی که موقع مرگ پدر کانگ دوجون تو ماشین منتظر مون ته گو بود کی بود که براش بوق زد ..

حتی قسمت مرگ مادام جانگ ..همون زنی که چشمش باقی موند ..چه جوری تونسته بود تو عرض زمان کمی که داشته این جنازه رو پلاستیک پیچ کنه ....سانگ ته هم که فراری بود . کسی هم دورو ورش نبود ..که کثافت کاریش رو تمیز کنه ..ادم کشته یه لک رو لباسش نیفتاده...می بینید وقتی حساب میکنیم میبینم واقعا تعداد مسائلی که رها شده باقی موند زیاده

سر مدافع چی میگفتم ..؟نویسنده میتونه انواع واقسام مسائل هیجان انگیز رو کنه ولی باید حتما یه دلیل منطقی پشت همه اشون باشه ..

مخصوصا مخصوصا دوست داشتم این گویی که باهاش مردم رو میکشت یه تصویر واضح تر داشته باشه ..مثلا نشون بده پدرش با یه وسیله ی گرد مثل همین گوی یا وزنه دست به ادم کشی زده حالا پسرش هم یاد گرفته وحس میکنه با کشتن مردم با این گوی قوی میشه .. حداقل یه توضیح منطقی براش باشه ..وگرنه میتونست چکش برداره ..میتونست پتک برداره .. چرا همیشه گوی بود ..؟

استفاده از ایه های انجیل ..این ادم مسلما مذهبی نبوده بهتر نبود مثل اون موسیقی کلاسیک که نشون داد مادر ته گو میذاشته یه نشونه از انجیل خوندن ته گو تو کودکی نشون میداد ..

کلا پایانش ضعیف بود انتظار بیشتری برای تدوین وکارگردانی ونویسندگی داشتم

فرار مون ته گو اخر داستان خیلی ساده بود .حبس شدن کانگ دو جون وجونگ هیوک تو خونه ی ته گو خوب بود ولی عملا هیچ استفاده ی ابزاری از پتانسیل ایده نکرد ..مردی که کارش کشتنه ..باید خونه اش پراز تله باشه ..اینجا قلمرو ته گو بوده ..جایی که حس قدرت بهش میداده ..چرا باید اینقدر این خونه ساده باشه ..فرار ته گو هم همین طور ..خیلی لردی فرار کرد .جاخالی های جونگ هیوک هم دیگه رسما هندیش کرده بود ..ته گو با تفنگ دولول شلیک میکرد یه خش رو صورت جونگ هیوک نیفتاد ..

تو قسمت های اخر صد درصد مطمئن بودم که جونگ هیوک برای ته گو تله میذاره ..حتی ازش حرف میکشه وصداش رو ضبط میکنه ..یعنی هرآن منتظر بودم جونگ هیوک یا کانگ دوجون صدای ضبط شده ی ته گو رو پخش کنن که هیچی به هیچی ..اصلا مگه جونگ هیوک نمیدونست که ته گو قاتله ..چرا به همین راحتی ولش کرد بره ادم بکشه ..خب کامتکچی چُروم (مثل ادامس )بچسب بهش ..ولش نکن ..اتو بگیر ازش ..

یه مورد دیگه هم بیخ گلوم مونده دوست دارم بگم ..دلم میخواست داستان یه عاشقانه داشت ..مسلما عاشقانه بین جونگ هیوک وکانگ دوجون اصلا جالب نبود ..خود کانگ دوجون با اینکه سعی کرده بود زن قوی ومحکمی رو نشون بده اما من زیاد با بازیش ارتباط نگرفتم ..اما دوست داشتم ته گو به کانگ دوجون علاقه داشته باشه ..نه حسی وقلبی بلکه براش بیشتر حکم بازیچه رو داشته باشه ..یه قسمت هم نویسنده نشون داد که ته گو با دوجون بازی کرده ولی من انتظار خیلی بیشتری داشتم ..

به هرحال درکنار تمام نکاتی که گفتم ..سریال با وجود همچین روند وهمچین قاتلی قطعا جذابیت های زیادی داره بهش نمره ی 8.5 رو میدم وصد درصد به اونهایی که مثل من طالب سریالهای معمایی جنایی پلیسی هستن پیشنهاد میکنم این سریال رو تو اولیت بذارن ..